My Facebook Love | Texting

6. Bölüm: Öpme

3 yılın ardından artık lise öğrencisi olarak değil de üniversite 2. sınıf olarak güncellediğim ve sıfırdan yazdığım ilk bölüm bu. Niyetim bu hikayeyi nihayete erdirmek ve yıllardır final bekleyen kendimi memnun etmek. Eğer varsa bölüm bekleyen her hangi biri umarım memnun kalır. Ve eski yorumları silmeyeceğim her hangi bir eski okur varsa ne hisslerle okuduğunu ve yeni haliyle ne düşündüğünü kıyaslayabilmesi için. 

Beynim algılama işlevini yitirene kadar kitap okumak ve müzik dinlemek istiyordum fakat bir yandan da Ögür'ü düşünüyordum. Aynı zaman da sınav hazırlığı da yapmam lazımdı, gerçekten ergenlik ve aşk hayatı öğrencilikle beraber gitmiyordu. Kültürlü olaya hobi edinmeye vaktim bile yoktu. Hem bu kadar yoğun hem de böylesine boş olmak da ancak lise hayatında olurdu galiba. Depresyonuydu, dizisiydi, dersiydi, takık öğretmeniydi, sayısalıydı, sözeliydi, aşkıydı, ailesiydi, arkadaşıydı vasıfsız milyon tane dert vardı başımda. Dedikoducu akrabaları saymıyorum bile. Çığlık atsam dahi rahatlatmayacak bir kaostu bu. Yani tüm bu  işin gücün arasında bir de platonik aşkımın ilk mesaj atmaması ve benim gururumu zedelemeyecek kendimi dahi inandırabileceğim bir bahane bulup ilk mesajı atmam ve konuşturmayı sürdürebilmem lazımdı.

Elimi çenemin altına alıp düşünmeye devam ettim, fakat bahane bulmak imkansız gibiydi.  En iyisi instagrama girip hikayeler kısmında avlanmaktı galiba. Uyuşuk uyuşuk telefonu elime aldım ve sayfamı yeniledim. Yakın zamanda bir paylaşımı yoktu, şansım beni yine yanıltmamıştı. En iyisi absürt bir hikaye atıp ters ava çıkmaktı muhtemelen. Nasıl olsa gelecek gönlü olan yar. Galeride dolanırken Atakan'ın kafasını kaçırdığı benimse onu öpmeye çalıştığım bir fotoğraf bulup  'kısmet kapatma hikayesi' yazarak paylaştım. Instagram bildirimlerini kapatıp telefonu yatağın diğer köşesine fırlattım ve yarıda bıraktığım testimi çözmeye çalıştım. Fakat gerginken bir şey yapmak imkansız gibiydi. Daha demin kenara attığım telefonumu almaya yeltendim ama 2 kişilik yatak sanki iki katına çıkmış da yerin dibine girmiş gibi aradağımı bulamıyordum. En az beş dakika süren cebelleşmenin sonunda telefonu bulup derin bir nefes aldım ve saçlarımı savurdum. Whatsappa girdim genel bi bakış attıktan sonra okuldaki yakın arkadaşlarımla olan gruba tıkladım. En son dün gece konuşulmuştu burada da gerçekten ilk mesaj sınanması yaşıyordum. 'Arkadaşlar sürekli ben mesaj attıktan sonra gruba yazacaksanız grubu kapatayım da hepinize özelden mesaj atıp bir diğerinize ileteyim. Bu yaptığınız tek bana değil gruba saygsızlık yanlış anlamayın grup bireylerine değil uygulamaya. Adamlar uğraşmış etmiş özellik olarak bunu koymuşlar sizin gibi vafasız vasıfsızlar kullansın diye yapılmadığına eminim. Ama bari adamları şaşırtmak için kullanın kendimden de geçtim artık farkında mısınız?' yazıp yolladım mesajı. Anında mesajlar yağmaya başladı.

Ati: İtirazım var hocam

Rabia: Vefasız kimmiş görüyoruz dün gece ilk mesajı kim attı?

Elif: Ben?

Rabia: Peki önceki gün konuşmayı ilk kim başlattı?

Furkan: Ben?

Rabia: Peki konuşmayı kim devam ettirdi?

Ati: Ben

Rabia: Yalan söylediğinize o kadar eminim ki. Ayıp ediyosunuz ama uzatmak istemiyorum şuan Okyanus bizi birbirimize düşürmeye çalışıyor bence inanmayın ve bu oyuna son verelim diyorum. 

Furkan: Onaylandı.

Elif: Okyanus bu gerginliğinin sebebi nedir?

Şaşkınlıkla yazılanları okurken sonunda patlama sıramın gelmesine sevinmiştim hiç mıy mıy yapamazdım. Çünkü zaten içimi dökmek istiyordum.