Arkadaşım için

20. Bölüm (Gerçek bir kölelik) | FİNAL

herkese meraba, göründüğü üzere, hikayenin final bölümüyle karşınızdayım. bölümü okumaya başlamadan önce ilk bölümü bir daha okuyup gelirseniz, çok güzel olur. ben yazdığım 19 bölümü bir oturuşa okudum ve kendim yazmış olmama rağmen, çok eğlendim.

hikayenin en uzun -- 2,2 binden fazla kelimelik bölümü oldu final bölümü, sanırsam, 1. bölümse, en kısa - 700-800 kelimelik bir bölümdü.

Sona kadar ve açıklama dahil olmak üzere, okusanız, sevinirim. final çok değişik oldu. her sonun bir başlangıç olduğu gibi.

İyi okumalar...

20. Bölüm (FİNAL).

Berkin yaptığı itiraf İlaydayı şaşırtmıştı. Berkten böyle bir şey beklemiyordu. Sonuçta, Berk onun yıllardır, sınıf arkadaşıydı...

- Berk, ben... Ben ne diyeceğimi bilmiyorum. Yani, beklemiyordum...

- Ben senden hiç bir şey beklemiyorum. Sadece, duygularımı bil, istedim.

İlayda iç çekti.

- Berk, ben.

derin bir nefes verip devam etti:

- Ben aşka inanmıyorum, Berk.

berk duyduğu şeyle sertçe yutkundu. Bu nasıl bir cevaptı, ne demekti, anlamamıştı.

- Yani?

- Yani... Benim aşkla-falan işim olmaz.

- Beni redd ediyorsun yani?

- Sen iyi bir insansın. yani, bana göre... İyi bir dostsun. ama, sadece, bu kadar...

- Tamam, tamam... Anladım...

İlayda boğazını temizledi.

- Ama yine de bana karşı açık olduğun için teşekkür ederim. Hala dostumsun. unutma!

Berk yutkundu.

- Sen de öylesin, dostum...

sarıldılar. Berk hüznünü gizlemeye çalışsa da, başarılı olamıyordu.

ayrıldılar.

- Tamam, o zaman derste görüşürüz.

- Görüşürüz, Berk...

Berk uzaklaştığında İlayda nefes verdi. Ardından Baharı bıraktığı yere döndü. Ancak Bahar orda yoktu.

- Bahaaar, nerdesin: Bahaaar...

aklına gelen şeyle telaşlandı.

- Yoksa... Allahım, sen koru...

koşmaya başladı.

- Ulan, Leyla, eğer Bahara bir şey yaptıysan, seni parçalarına ayırır, köpeklere yem ederim.

okulu karış-karış arasa da, Baharı bulamamıştı. Son çare, kantine geldi.

Ve Bahar oradaydı.

- Bahar!

Bahar duyduğu sesle arkasını döndü.

- İlayda...

ilayda Bahara koşup boynuna sarıldı.

- Çok... Çok korktum sana bir şey oldu diye...

bahar gülümsedi.

- Korkma, kantine geldim, sıkıldım, o yüzden.

İlayda derin bir nefes verdi.

- Oh, iyisin ya.

- İyiyim de, kızmadın mı?

İlayda kaşlarını çattı.