Part 7B
RYAN’s POV
Umalis na siya sa harap ko habang kumakaway.
Parang ewan ako kanina, bigla na lang akong natulala nung nagpout siya. Anung meron? Psh. Pambihira! Abnormal na ata ako.
“tss. Pasaway talaga.” Sabi ko na lang sa sarili ko.
Napailing na lang ako.
Tuloy lang ako sa pagbabasa. Tss, nawala yung concentration ko dahil sa kanya. Kaiinis.
Binaba ko sa mesa yung libro at lumabas na ko ng library. Bumalik na lang ako ng room.
~Asan kaya yun?~ tanong ng isip ko.
Nauna siyang umalis sa library diba, so dapat nandito na siya.
San na naman kaya yun nagsuot. Tss. Bahala siya sa buhay niya.
[HER]
Buti na lang ang galing ko. Yes! Nakumbinsi ko siya. Wahahahahha.
Halos magtatatalon ako sa tuwa dahil hindi ko na poproblemahin yung isang yun. Bwuahahahahaha
~lalalalalalala. Pakanta-kanta pa ko, syempre ang saya ng buhay eh.
~olalalalalalal---
May biglang umakbay sakin at nagsalita..
“Ang saya ata natin ah?” oH shem. DiosKoPo! Napatalon bigla yung puso ko ng marinig ko yung boses niya. I was like uhhmm. Basta Speechless mga dre!
“ha? Anu.. hahahah.. Anung sabi mo? hehehehe” Pasensya, nawala sa hwisyo eh.
“tsk.tsk. Iba nga naman kapag napapalapit sa crush nakakawala sa ulirat. Hahahaha” Talaga! Kaw kase eh, nakakabaliw ka! hahahahaha.
“Mga pinagsasabi moh?” Patay-malisya lang ang drama, pero deep-inside kilig to the kidney hanggng lungs. Panu nakaakbay pa rin siya habang naglalakad kami. PDA? Hahahah. Who cares?! Walang basagan ng trip.
“Hay naku. In denial pa e noh? #1? Nga naman, kahit ako rin halos hindi mawala-wala yung ngiti ko nung malaman kung magka-team pala kami ni Lira. Hayss. Dream come true! Hahahah. Baduy ba?”
“dream come true mo mukha mo.” Bulong ko. Ganda nang usapan, sisirain pa. Don’t get me wrong ah, hindi ako galit or what kay lira, actually mabait nga sya and friends kami. Pero gusto ko yung taong may gusto sa kanya, syempre mahuhurt ako everytime na nakkwento ni John yung moments nila. Ouch yun noh? Gets niyo?!
“ha? Anung sabi mo? Sorry di ko narinig eh.”
“Sabi ko, sinabi mo pa sobrang saya ko nga kase nakateam ko din siya. Swerte natin. Hahahah” Note the hidden sarcasm. Baliw na nga ako!
“Korek! Oh sige, balik na akong room namin. Sabay tayo pauwi mamaya, madami pa akong ikukwento sayo.” Sabay gulo niya ng buhok ko.
“kahit wag na.”
“Sige. See you. ^___^” pahabol kong sigaw. Tumakbo na siya papunta sa building nila.
AmPlasticKo! Kaiinis.
“tss. Plastic.” Napalingon ako sa likod ng may nagsalita. Guess who?
“Nung ginagawa mo dyan?” tanong ko sa kanya.
“Tss.”
“Nakng. Lagpasan daw ba ko?”
Walang mudo talaga tong Ryan na to. Hay naku.
BINABASA MO ANG
SANA NOON PA. . .[short.story]
RomanceMahirap mapunta sa sitwasyong pagsisisihan mo sa huli. Yung nandyan na sa harap mo pero hindi mo parin makita, kung kelan wala na siya at pagmamay-ari na ng iba dun mo palang marerealize na "sana noon ko pa sinabi sa kanya, edi sana ngayon baka nagi...