The Windchime Author's Notes

3 පරිච්ඡේදය

එක තැනක තියනවා මයුරවංශලා පාටි දාට කෑම හදන්නේ අනික් ගෙවල් හතටමත් එක්ක උදේටත් කන්න කියලා. මේ කතාව 💯ක් සත්‍යයි. මිනිස්සුන්ට විතරක් නෙමේ බලු සුරතලුන් ඉන්න ගෙවල් වල බලු මහත්තුරුන්ටත් එදාට කෑම යැවෙනවා. ඔයාලා වරමාතී සුභ චරිතේ කියවනවනම් ඒකේ සවී ගේ ඩැල්මේශන් රෙක්ස් මහත්මයා ඇත්තටම රෝවන් මයුරවංශලාගේ බලු මහත්තයා. ඔව් ඔව් අර දිවංගත මැලිබන් මුදලාලී. ඒවගේමයි කාට හරි අසනීප වෙලා පාටියට එන්න බැරි වුනොත් ඒ ගෙදර අය තමයි ඉස්සෙල්ලාම කන්නේ. මොකද ඒ ගෙදට්ට කලින්ම කෑම යැවෙනවා. ගොඩක් වෙලාවට ඔය කාරිය කරන්නේ සයෝද් හරි සයුල් හරි තමයි. කෑම ගෑන කියනවනම් ගෙවල් පහේ මොනා හරිම විශේශ දෙයක් හැදුවොත් උදේට ගේට්ටුවේ හරි ඒවා එල්ලන් තමයි කට්‍ටිය රාජකාරි වලට යන්නේ. ගෙවල් පහට කිලෝ පහේ රයිස් කුකර් එකක් තියනවා බත් තම්බන්න. සමාන්‍යයෙන් මයුරවංශ දරුවෝ ගෙවල් වලට යන්නේ ඉස්සරහා දොරෙන් නෙමෙයි. කුස්සිය පැත්තෙන් හට්ටි මුට්ටි ඇරගෙන තියන දේවල් කටේ දාගෙන. එයාලට 'මගේ ගෙදර' කියලා එකක් නෑ. ඔක්කොම ගෙවල් 'අපේ ගෙවල්'

වෑඩිහිටියෝ ගත්තොත් එයාලට හැමෝම තමන්ගේ ළමයි, සාමාන්‍යයෙන් තුර්ශ ඔන්ලයින් විභාග කරන්නේ සුදු චම්මලා ගෙදර. සයෝද්, සයුල් ඒ දවස් වලට තුර්ශ ආසම පැණිවලලු පහල කඩෙන් තේත් එක්ක ගෙනත් තියනවා.

මයුරවංශ පිරිමි ළමයි ගෑනු ළමයින්ට වඩා හොඳට උයනවා. ඒව නම් සුපිරී! හැබැයි රෝස් ආච්චි අම්මට මොනා හදලා දුන්නත් අහගන්න වෙන්නේ "හොඳා" කියන වචනය විතරයි. එයා කවන බත් ගුලි ඇත්තම බත් ගුලි. සුදුපාට පළඟානක් තියනව මැද රෝස මලක් තියන. ඕකේ තමයි අපිට බත් කවන්නේ.

වරමාතී එකෙන් තව මයුරවංශ පවුලේ රස බර තැන ගේන්න බලාපොරොත්තු වෙනවා. එව්වා ලියන්න නම් කතා පහක් වත් ලියන්න වෙනවා.

තුර්ශ තානයව අවුරුදු තුනක් යනකල් ළඟට දැකලා තිබ්බේ නෑ. මූනට මූන බලාගෙන කතාවත් කරලා තිබ්බේ නෑ. එයාට ඉස්සෙල්ලාම තානයත් එක්ක ළඟින් කතා කරන්න ලැබුනේ අවුරිදු තුනකට පස්සේ බස් එකේදි අහම්බෙන් දැකලා. එදා තුර්ශ තානයව දැකලා බස් එකේම ගල් ගැහුනා. අතින් කට වහන් කඳුලු පෙරෙන ඇස් වලින් එතනම හෝල්ට් එකෙන් එයා බහිනවා. ඒත් පුදුමෙකට තානයත් එතනින්ම බහිනවා. එදා තානය

"චූටියෝ හුඟ කාලෙකට පස්සේ කියනවා"
එදා තමයි තුර්ශ ඉස්සෙල්ලාම තානය්ගේ අතින් අල්ලන්නේ. ඊටපස්සේ තුර්ශ කියනවා

"අයියට මට දෙන්න දෙයක් නෑ ඒ නිසා" කියලා කොන්ඩේ තිබ්බ බෑන්ඩ් එක ගලෝලා තානයගේ අතට දානවා. එතනින් ඒ දෙන්න ආයේ වෙන් වෙනවා.

තානය අයියා පන්තියට ඇවිල්ලා කරපු දේවල් ඇත්තටම ලිනුකයි, විනුකයි තුර්ශට රඟපාලා පෙන්නුවා. තානය ලිනුක, විනුක, මිනුකිගේ reports හැමදාම චෙක් කරා.ඇත්තටම තුර්ශට ඉක්කා හැදුනම බෑග් එකක්ම ඕනා හුස්ම ගන්න.

තුර්ශ හැම සතියෙම සිකුරාදා වෙනකන් බලන් හිටියා තානයට කෝල් කරන්න. ඒ කාලේ airtel ආපු කාලේ. අම්මට තිබ්බේ airtel. ඔය බඩකඩිත්තුවේ සිග්නල් නෑ. තුර්ශ ගස් වල පවා නගිනවා තාන්‍යට කෝල් කරන්න.  රෑට නම් වරු ගණන් කතා කරලා ඇත්තටම ඒ දෙන්නට phone එකේම නින්ද ගිය. ඒත් ඒ කාලේ වීඩියෝ කෝල්ස් තිබ්බේ නෑ. එක පාරක් තානයගේ phone එක සති දෙකක් වැඩ කරන්නේ නැතුව තියනකොට තුර්ශ පිස්සෙක් වගේ ඇඬුවා. නම්බර් එක ඩයල් කර කර ඇඬුවා. පස්සේ බැලින්නම් රෙහාන් තානයගේ phone එක commode එක ඇතුලට දාලා. මෝඩ යකා!!!

මතු සම්බන්ධයි....