သူမတို့ မနက်စာစားပြီးတော့ ရှီချန်ကပစ္စည်းများယူပြီး သူမမိဘအိမ်ကိုလမ်းလျှောက်လာလိုက်သည်။ သူမမိဘရဲ့အိမ်ကဒီရွာမှာပဲရှိပြီး အိမ်ကလဲနီးသောကြောင့် သူမတို့လမ်းလျှောက်သွားတာဖြစ်သည်။
သူမလမ်းလျှောက်ရတာ သက် သောင့်သက်သာမရှိပေ။ ကျောက်စိမ်းကိုသူမစောက်ပတ်လေးထဲထည့်ထားတာကြောင့် လမ်းမြန်မြန်မလျှောက်နိုင်ပဲလမ်းလျှောက်တိုင်းယားလာသည်။
သူမအစတုန်းကတော့ အတွင်းခံဝတ်သွားချင်ခဲ့ပေမဲ့ ရှီချန်က မဝတ်နဲ့လို့ သူမကိုပြောသောကြောင့် သူမစကတ်ကိုပဲဝတ်ခဲ့သည်။
စကတ်က ရှည်တာမို့ အဖုတ်လေးထဲ ကျောက်စိမ်း ထည့်ထားတယ်ဆိုတာကို ဘယ်သူမှမမြင်နိုင်ပေ။
ရှီချန်သည် သူမ မိန်းမရဲ့နောက်ကနေ လျှောက်လာပြီး သူ့မိန်းမရဲ့ ချစ်စဖွယ်လမ်းလျှောက်ပုံကိုမြင်တော့ သူမဖင်ကိုကိုင်လိုက်သည်။
"မိန်းမ မင်းလမ်းလျှောက်တဲ့ပုံက အရမ်းဆွဲဆောင်မှု ရှိတာပဲ မင်းရဲ့ဖင်က ကိတ်ပြီးလှုပ်ရမ်းနေတယ် ။ကိုယ်တကယ် မအောင့်နိုင်တော့ဘူး"
သူမအရှက်သည်းစွာနဲ့ သူမရဲ့လက်သီးကိုဆုပ်လိုက်ကာသူ့အားထိုးလိုက်သည်။
"အားလုံး ရှင့်အမှားပဲ ရှင်က ကျွန်မကိုအတွင်းခံမဝတ်ခိုင်းလို့ ဒီလိုဖြစ်နေတာ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းယားနေတယ်"
ရှီချန်သည် သူ့မိန်းမရဲ့ အသဲရားဖွယ်ရာလမ်းလျှောက်ပုံကို အခြားသူမြင်သွားမှာကြောက်နေသည်။ ထို့နောက် ရှီချန်က သူမရဲ့ရှေ့ကို သွားလိုက်ပြီး
"တက်လာခဲ့ မင်းယောကျာ်း မင်းကိုကုန်းပိုးပေးမယ်"
သူမအရမ်းကျေနပ်သွားပြီး သူ့ရဲ့ပခုံးပေါ်ကိုတက်လိုက်ကာ သူမရဲ့မိဘအိမ်ကို ကုန်းပိုးစေသည်။
ရှီချန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အရမ်းတောင့်တင်းတာကြောင့် သူမယူလာတဲ့ပစ္စည်းနဲ့ သူမကို ကုန်းပိုးပြီး မိဘအိမ်ကိုသွားခဲ့သည်။ချင်းချင်းက သူ့မရဲ့လက်ကိုသူ့ပခုံးပေါ်ကိုတင်ထားသည်။
YOU ARE READING
ဝတ္တုထဲကူးပြောင်းပြီးနောက် ငါယောကျာ်းရသွားတယ်(ဘာသာပြန်)
Fanfic၂၁ရာစုက မိန်းကလေးက ၁၉၈၀ကို ကူးပြောင်းသွားပြီးနောက် ယောကျာ်းရဲ့စားတာကိုနေ့တိုင်း ခံရတဲ့ficပါ😑
