ချင်းချင်း ဇာတ်လိုက်မကိုတမင်ချန်ထားခဲ့ဖို့မရည်ရွယ်ပေ။ အဓိကကတော့ သူမဇာတ်လိုက်မနဲ့မရင်းနှီးပေ။ ရှီချန်ကိုမြို့ထဲမှာ အဲ့လိုညစ်ညမ်းတဲ့ပုံစံတွေ့လိုက်တာကြောင့် သူမပြာယာခတ်သွားသည်။
ဦးနှောက်ထဲတွင် အဲ့အတွေးတွေနဲ့ပြည့်နေပြီး ဇာတ်လိုက်မကိုချန်ထားခဲ့တာကိုမေ့နေခဲ့သည်။သူမကိုပြန်သွားခေါ်ရမှာလဲရှက်စရာကောင်းသည်။
သူမပြန်ရောက်ပြီး မကြာမီ ဇာတ်လိုက်မကပြန်ရောက်လာသည်။သူမမျက်နာတွင်ဒေါသရိပ်များထွက်နေသည်။ ချင်းချင်းနဲ့ ဇာတ်လိုက်မက အိမ်နီးချင်းဖြစ်တာကြောင့် ချင်းချင်းကိုမြင်တာနဲ့ သူမဘုကြည့်ကြည့်လိုက်သည်။
ဒါပေမဲ့ ချင်း ချင်း ကရုမစိုက်ပါ ။ဇာတ်လိုက်မကတော့ ဇာတ်လိုက်မပဲဖြစ်နေမှာပဲ။ ချင်းချင်းအခန်းထဲပြန်ရောက်တဲ့အချိန် ရှီချန်ဘောင်းဘီကိုချွတ်ထားသည်။
သူမတံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်။ နေ့ခင်းဘက်ဆိုတာကိုရှီချန်ကရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ မနေ့ကမလုပ်ဖြစ်ခဲ့တဲ့အရာကိုပဲဆက်လုပ်ချင်နေသည်။
ချင်းချင်း သည် အဝတ်စားများချွတ်လိုက်ပြီး
"ကျွန်မကိုလိုးပေးပါ ယောကျာ်း"
ဟု ကလူသောအသံနဲ့ပြောလိုက်သည်။ ရှီချန်ရဲ့ငယ်ရွယ်မှုကြောင့်လား?သွေးသားဆန္ဒကအရမ်းပြင်းထန်နေလို့လား?ဆိုတာတော့မသိပေ။
သူမရဲ့နို့ကိုမြင်လိုက်တာနဲ့ သူ့ရဲ့အရာကထောင်မတ်မာကြောလာသည်။လမ်းပေါ်မှာ ရှီချန် သူမအဖုတ်လေးကိုယက်ခဲ့တဲ့ပုံစံကိုပြန်သတိရပြီး သူမထိုင်ချလိုက်သည်။
"ယောကျာ်းက ချင်းချင်း ရဲ့နို့တွေကိုအရမ်းကြိုက်တာလား" ရှီချန်မြန်မြန် လေးခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။
သူမရဲ့နို့နှစ် လုံးကအရမ်းကြီးပြီး ညှို့ယူမှုအားအရမ်းကောင်းသည်။ သူမြင်လိုက်တာနဲ့ မကိုင်ရ မနေနိုင်ပေ။ ချင်းချင်းဆောင့်ကြောင့် ထိုင်နေရင်း သူမရဲ့နို့နှစ်လုံးနဲ့ ရှီချန်ရဲ့ အသားချောင်းကိုညှပ်လိုက်သည်။
YOU ARE READING
ဝတ္တုထဲကူးပြောင်းပြီးနောက် ငါယောကျာ်းရသွားတယ်(ဘာသာပြန်)
Fiksi Penggemar၂၁ရာစုက မိန်းကလေးက ၁၉၈၀ကို ကူးပြောင်းသွားပြီးနောက် ယောကျာ်းရဲ့စားတာကိုနေ့တိုင်း ခံရတဲ့ficပါ😑
