ချင်းချင်းအိမ်သာတက်ပြီးတော့ ကျောက်စိမ်းကိုသူမအဖုတ်လေးထဲပြန်ထည့်လိုက်သည်။သူမဒီအတွင်းခံတွေကိုဘယ်ကရလဲဆိုတာ စုယွင်အရမ်းသိချင်နေပြီး သူမအပြင်ထွက်လာတာမြင်တော့
"ချင်းချင်း နင် အပြင်မှာထုတ်လှန်းထားတဲ့အရာနှစ်ခုက အရမ်းလှတာပဲ ။အဲ့တာတွေကဘာတွေလဲ??နင် ဘယ်ကရတာလဲ ?နင်ကိုယ်တိုင်လုပ်ထားတာလား?"
ချင်းချင်း ငြင်းလိုက်သည်။
" မဟုတ်ဘူး ကျွန်မ ဆွေမျိုးက မြို့ကနေဝယ်လာပြီး လက်ဆောင်ပေးထားတာ။ မြို့ပေါ်က မိန်းမတွေက ဒါတွေကိုအကုန်ဝတ်ကြတယ်တဲ့။ ဒါကြောင့်ကျွန်မလဲ ဝတ်လိုက်တာ။
ဒါတွေက ဝတ်ရတာ သက်သောင့် သက်သာဖြစ်တယ် ရှင်ကောလိုချင်လား လိုချင်ရင် နောက်တစ်ခါ ကျွန်မဆွေမျိူး မြို့ထဲ သွားရင် ရှင့်အတွက်ဝယ်လာခိုင်းမယ်လေ။ဒါတွေက အရမ်းလှပြီး ဝတ်ရတာအဆင်ပြေတယ်"
ချင်းချင်း ကိုအချိန်ခရီးသွားလာတဲ့သူလို့ထင်ခဲ့ပေမဲ့ သူမက အတွင်းခံတွေက မြို့ကဝယ်လာတာဖြစ်လို့ သူမသံသယရှင်းသွားသည်။
ဒီလိုရွာလေး မှာ အတွင်းခံမရှိသေးပေမဲ့ မြို့ထဲမှာတော့ တစ်ကယ်ရှိတာကြောင့် သူမယုံသွားသည်။
စုယွင်လဲတစ်ထည်လိုချင်ပေမဲ့ သူမမှာပိုက်ဆံမရှိသေးပေ။ သူမယောကျာ်း ပိုက်ဆံစုပြီး လောက်မှပဲ သူမဝယ်ရန်တွေးလိုက်သည်။
စုယွင်က မလိုတော့ဘူးလို့ပြောကာ ခြင်းတောင်း တွန်းပြီး မြို့ထဲကို မနက်စာတွေရောင်းရန်ထွက်လာခဲ့သည်။
စုယွင်ယုံသွားတာမြင်တော့ ချင်းချင်း စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။
ရှီချန်ပြန်ရောက်တော့ သူမမနက်စာလုပ်ပေးထားသည်။ ဒီနေ့က သူမနဲ့ရှီချန် သူမမိဘအိမ်ကိုပြန်လည်မဲ့နေ့ဖြစ်သည်။ ဒီရွာရဲ့ဓလေ့က လက်ထပ်တာသုံးရက်ပြည့်ရင်သူမရဲ့မိဘအိမ်ကိုအလည်ပြန်ရသည်။
ရှီချန်ပြန်လာတော့ပစ္စည်းတွေများစွာယူလာသည်။ ယောက္ခထီးနဲ့ ယောက်ဖအတွက် ဆေးလိပ်နဲ့ဝိုင်ဝယ်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
ဝတ္တုထဲကူးပြောင်းပြီးနောက် ငါယောကျာ်းရသွားတယ်(ဘာသာပြန်)
Fanfic၂၁ရာစုက မိန်းကလေးက ၁၉၈၀ကို ကူးပြောင်းသွားပြီးနောက် ယောကျာ်းရဲ့စားတာကိုနေ့တိုင်း ခံရတဲ့ficပါ😑