S1_|Chapter 13

89 18 27
                                    

Bang!

වෙඩි හඬවල් තමන්ගෙ ළඟින්ම ඇසෙද්දි වගේ ජිමින් අනූ නවයෙන් වගේ ආයෙත් බේරුනා.ඔහු කොතරම් දුරක් මෙලෙස මින්ගෙන් පලා ආවද කියා ඔහුට ගාණක් වුනේ නෑ.

ඒත් වැඩි දුරක් යාමට නොහැකි තැන මින්ගෙ පිරිස ඔහුව නැවත වට කළා.

තුවක්කුව ජිමින් දෙසට දිගු කරගෙන සිටි මින්...

"දැන්වත් පැනලා යන එක නවත්තනවා ජේ."

"හරි මම උබට යටත් වුනා කියලා හිතන්නකො.ඒත් උබ හිතනවද මට දිගටම උබේ කූඩුවට වෙලා ඉන්න වෙයි කියලා?මාව බේර ගන්න ඕන තරම් මිනිස්සු ඉන්නවා මින්.උබ මේ කරන්නෙ බොරු වැඩක්.ඒත් ඕන්නම් මෙන්න අවස්ථාව."

ජිමින් අත් දෙපසට කරමින් එලෙස කියද්දි මින් තවත් ඉදිරියට පැමිණියා.

"උබව අල්ල ගන්න මං කොච්චර කල් බලන් හිටියද?හැම එකාම උබට බයේ උබව අතෑරලා දැම්මා.මට උබ මොකා වුනත් වැඩක් නෑ ජේ...මම දන්නවා හිටපු මිනිස්ටර්ගෙ පුතා ඉන්නෙ උබ ගාව කියලා.ඌව හොයා ගන්න උබ හොද ඇමක් කියලා මම දන්නවා ජේ."

ඒ කතාවට සමච්චලේට වගේ හිනා වුන ජිමින්.

"හහ්හා...මින්...මින්...මං ගාව ඇති මිනිස්ටර් කාරයෙක්ගෙ පුතෙක් නෑ.ඌ කොහෙද කියලා මං කොහොමද දන්නෙ?"

"උබ නොකිව්වත් ඒක මට කරන්න පුලුවන්."

එහෙම කියපු මින්,ජිමින්ගෙ පැත්තට වෙඩිල්ලක් තියද්දි නැවත තමන්ගෙ පිස්තෝලය අතට ගත්ත ජිමිනුත් ඔවුන්ගෙ පැත්තට වෙඩි තියන්න ගත්තා.

Bang!

"ශිට්!"

"ඌව අල්ල ගන්නවා."

මේ වෙලාවේ ජිමින්ව අල්ල ගන්න මින් ඇතුලු පිරිස ඔහු සමග ලොකු සටනක නියැලුනා.

කොච්චර පුහුණු සටන් කරුවෙක් වුනත් මින් වගේ දක්ෂ නිලධාරියෙක් හා පිරිසක් එක්ක ඔහුට තනිව සටන් වදින එක අමාරු කාර්‍යක් වුනා.

ජිමින් කළින් ඉදන්ම මෙහෙම දෙයක් සිදු වේවී කියා සිතුවා.ඔහුට මේ වෙද්දි මදක් තුවාල වී සිටියත් ඔහු දිගටම උත්සාහ කළා.ඒත් අවාසනාවකට වගේ අද මින් දිනුවා.ඔහුට ඕන වුන ගොදුර ඩැහැගත්තා වගේ හැඟීමක් දැන් මින් තුළ තිබුනා.

VENGANZA |TKTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon