S1_|Chapter 16

59 18 21
                                    

සම්පූර්ණ අදුරු වුන බේස්මන්ට් එක තුළ එක් කුඩා බල්බයක් මගින් විතරක් යන්තමින් ආලෝකයක් පතිත වෙද්දි ඒ සීතල පොළව මත දණ උඩුකය නිරුවතින් දණ ගසාගෙන හිටියෙ ජන්කුක්.ඒ වගේම ඔහුගෙ දෑත් එක් කොට පිටුපසට කරළා ගැට ගසා තිබුනා.

එතන ජන්කුක්ට අමතරව තවත් දෙදෙනෙකු හිටියා.ඒ දෙදෙනා අතරින් ජිමින් ලී පුටුවක් මත වාඩි වෙලා කකුලක් පිට කකුලක් දාගෙන ඔහුගෙ සුපුරුදු කලු කබායට මාරු වෙලා හිටියා.ඒ වගේම ඔහුගෙ අතේ කසයක් වැනි යමක් තිබ්බා.

ජිමින්ගෙත්,ජන්කුක්ගෙත් මැදින් ටේ හිටගෙන හිටියත් මේ වෙලාවෙ නම් ටේ හිටියෙ නිහඩ වෙලයි.

"ආ...මේක ගන්නවා."

ජිමින් ඔහුගෙ අතේ තිබුන කසය ටේට දිගු කළත් ටේ ඒක අතට ගත්තෙ නෑ.

"වී...මේක ගන්නවා."

"මට බැහැ."

"තමුසෙට ඕන ඕන විදිහටනෙ හැමදේම වෙන්නෙ දැන්?එහෙනම් තමුසෙම මේකත් කරනවා.ආ ගනින් මේක."

"මට බැහැ කිව්වනෙ."

"තවත් මගෙ යකා අවුස්සන්න එපා වී..."

කේන්තියෙන් කෑ ගැහුව ජිමින්,ටේගෙ ළඟට ඇවිත් එයාගෙ කම්මුල් දෙක තදින් මිරිලා අල්ල ගත්තා.

"මං තමුසෙට කොච්චර වත් දෙයක් කරන්න එපා කියන්නෙ ඒකෙන් තමුසෙට කරදරයක් වෙන්න දෙන්නෙ නැති වෙන්න වී...තමුසෙගෙ හිතුවක්කාර කමට කොහොමද මෙහෙම වැඩ කරන්නෙ?මගෙ පස්සෙන් කීයක් උන් එනවද?උබ මූව මගෙ පස්සෙන් එව්වා කියලා උන් උබව හොයන එක නවතින්නෑ වී..."

මේ සැරේ ජිමින්ගෙ අත ගසලා දාපු ටේ...

"නවත්ත ගන්නවා ජේ...මම එහෙම කළේ හේතුවක් ඇතුව."

"හේතුවක් ඇතුව නම් මොකක්ද හේතුව කියපන්?"

ටේ ඒ ගැන නොකිය ආයෙත් මුණිවත රකිද්දි ජන්කුක්ටත් කේන්ති ගියා.ඒ ටේ එක්ක නෙමෙයි ජිමින් එක්ක.

"ජේ...එයාට කෑ ගහලා වැඩක් නෑ උබ.මමනෙ ඒ වැඩේ කළේ."

"ඔව් උබ තමයි.ඇයි මූ කියන දේවල් උබ ඒ සැරේ බෑ නොකිය කරන්නෙ?"

"ජේ අහපන්.මම හේතුවක් නැතුව එයා කියන දේවල් කරන්නෑ...එහෙම කරන්න වුනේ..."

VENGANZA |TKOnde histórias criam vida. Descubra agora