Chapter 2

1 0 0
                                    

Home

Sabrina Sarina's pov

Umuwi ako sa bahay and its already seven pm na isang sampal agad ang iginawad sakin ni dad pag-kapasok ko, kailan ka pa natutong umuwi ng Gabi galit na sabi ni dad sakin bahagya kong nagilid ang mukha ko kasabay ng pagbagsak ng luha ko, I'—I'm sorry Dad umiiyak na sabi ko,  go to your room now kapag inulit mo pa ang ganito hindi lang yan ang matatanggap mo sakin,  patakbo akong umakyat sa room ko at doon ibinuhos ang mga luha ko.

I found myself crying like a baby,  bakit ganun si Dad bakit nagagawa niya akong saktan dahil sa simpleng bagay lang na ganon, ayos lang ba sa kanya na nasasaktan ako? Masaya ba siya tuwing sinasaktan niya ako? Kahit wala naman akong ginagawang mali sa kanya.

I wiped my tears ng nag ring ang selpon ko.

(At the call)

"Hello, pinipigilan ko na maging maayos ang salita ko para lang hindi niya mahalata na umiiyak ako.

"Finally sinagot mo na". Sa kabilang linya

"Who are you? Tanong ko naman.

"It's me Kyler grabe limot Mo agad kanina lang nagkita tayo tsk ngayon hindi mo na uli ako kilala grabe ha". Sa kabilang linya.

"I'm sorry hindi ko nabasa yung name mo.

"Are you crying?.

"No I'm not,  bakit napatawag ka?

"Did you forget na you said earlier na pupunta ka dito sa condo ko right".

"Ohh shuxss oo nga pala I'm sorry pero hindi ako makakapunta ngayon ang dami kong project na need gawin bawi nalang ako nextime then I hang on the call.

Ibinaba ko ang selpon ko at tulala lamang ako dito sa kwarto ko habang blanko ang isipan kasabay ng muling pagbagsak ng aking mga luha nakakapagod na ayoko na dito.

Walang araw na hindi ako sinaktan ni dad,  walang araw na hindi niya ako kinagagalitan, maging ang allowance ko binibawasan na niya bawat pagkakamali ko na hindi ko naman sinadya palaging may kapalit kahit nagkataon lang naman.

Fu*k what kind of life I have I'm so tired, I'm so tired for everything I've been experience.

Someone knocked the door of our room,  I wiped my tears away then inayos ang sarili ko bago buksan ang pinto bumungad sakin si Kyler ginawaran ko naman ito ng isang ngiti kahit deep inside I'm broke too much,  oh ikaw pala what are you doing here I asked,  I came here to see yahh parang ayaw mo na andito ako ha,  not like that ky pero its getting dark na kaya I said,  it's fine hindi naman ganon kalayo ang condo ko dito sa bahay niyo,  alam ba ni dad na andito ka yeah ofcourse sabi nga niya puntahan nalang daw kita dito sa kwarto Mo dahil pagod ka na daw at gusto mo na magpahinga,  napangiti ako ng mapait ang galing niyang magpanggap na mabait sa mga relatives namin I Said in my mind, ngumiti nalang ako pasok ka na muna dito sabi ko na agad naman niyang ginawa.

You're so lucky ky dahil ikaw palang nakakapasok sa room ko nakangiti kong saad sa kanya.  You're so lucky too dahil meron kang gwapong pinsan na gaya ko, I laughed hangin hinaan ko nga yung aircon bigla uli akong nilamig ih.

My Life Has Been Changed Because Of The Cruel Destiny Where stories live. Discover now