Forever In Darkness (Mikhaiah)

4.

Mikha

Kanina pa'kong jogging ng jogging, napatigil lang ako sa harap ng coffee shop na madalas kong binibilhan sa tuwing umaga.

Pumasok ako at bumili, pagkatapos ay umupo ako sa table na walang tao at tumingin sa labas kung saan maganda ang view. Tropic din masyado sa daan.

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa at yon na lang ang ginamit habang umiinom ng coffee.

While umiinom lang ako, may biglang basta nagkuha nalang ng attention ko. Isang girl na nakatalikod habang nagbabasa ng lebro. Tatayo na sana ako para tingnan siya nang biglang nagtama ang tingin namin. Parang kinuntrol kasi bigla nalang siya napalingon sa'kin. I smiled at her then ano yung narespond ko sa kanya? Irap! At binalik ang tingin sa unahan niya.

Napangiti ako, ang ganda parin kahit irap ng irap.

I stand-up at naglakad papalit sa kanya, umupo ako sa harap nito. Natawa pa'ko ng mahina nang ilapit at itaas niya sa kanyang mukha ang books na binabasa niya ngayon para lang hindi ako makita.

"Hi ms. Maraiah?" I said.

Sa sinabi kong yon ay bigla niyang binaba ang book na hawak niya at tiningnan ako ng deretso sa mukha.

Yes, nalaman ko yung full name niya dahil kay colet.

"Saan mo nakuha ang full name ko?" She asked.

"Secret." I wink her.

"Stalker!" She chuckled.

Iwan ko ba pero bakit i feel good when i'm with her, parang everytime na makita ko siya ay gusto ko siyang asarin or makasama??

"Hindi ah." Sagot ko naman "May klase ka?" I asked.

Kasi naman ang fresh na niya tas parang ayos ng ayos.

"Yes." Maikling sagot nito habang pabalik-balik ang tingin sa hinahawakang lebro "ikaw? Pawis na pawis kana." Sabi niya at kung may anong kinuha sa bag niya.

"Nagjo-jogging lang." Sagot ko.

Hindi siya sumagot at inabutan ako ng isang panyo?? Oo, white panyo.

Ayts, oo nga nakalimutan ko yung towel and panyo ko sa bahay.

"Ito oh." Sabi niya. Agad kong kinuha ang inabot niya at nagpunas ng pawis.

Tiningnan niya lang ako and i don't know pero nagulat ako nang kunin niya ang panyo at siya mismo ang nagpunas ng pawis ko.

"Bat hindi ka magaling tumawag sa'kin ng ate?" She asked.

Yan na nga eh.

"She's famous girl na anak ng principal sa school na'tin." Kwento ni Colet "kadamihan sa mga students sa campus ay ate yung tinatawag sa kanya kasi yon yung gusto niya pagnakakatanda siya sa isang tao. Minsan ko lang siya tinatawag na ate kasi nga nakakahiya din haha mukha pa'kong matanda kisa sa kanya then second crush ko siya no!"

Naalala ko tuloy yung kwento sa'kin ni Colet.

"Hindi bagay sayong tawagin na ate." Sagot ko sa kanya.

Agad siyang napatigil at tiningnan ako, bigla akong kinabahan sa mga tingin niya sa'kin. Iwan ko ba kung paningin ko pero nakita kong naging pula ang circle black ng mata niya. Saglit akong napapikit pero pagkabukas ko ulit ng mata ko ay normal na ulit ang mga mata niya. Mygod grabi ang paningin na'to!

"Why?" Tanong niya, doon na rin siyang tuluyang lumayo sa'kin at binigay sa'kin ang panyo.

"Mukha pa'kong matanda sayo, eh dapat nga tawag sayo baby." I chuckled.