Dildâde

1. Bölüm

İlk kurgum, destek olursanız çok seviniriiim🫠

Başlama tarihinizi alayııım...

İyi okumalaaar🎀

...

Masayı süzdüm kısaca. Her şey tamamdı, amcam masaya oturunca bir kaç adım geriledim. Yanağımdan makas alıp gülümsedi kocaman.

"Naber fıstık?" Bu kez kocaman gülümseyen bendim. "İyidir amcam" yengem ve Dilan da masaya oturunca bende yerime geçtim.

"Baba yarın Efsunla dışarı çıkabilir miyiz?" Amcam bir bana bir Dilana baktı. "Hayırdır inşallah."

"Şer ile ne işimiz var?" Diyerek güldü Dilan. "Nişanım yaklaştı baba, alınacak bir şeyler var da." Amcam başını salladı.

"E iyi gidin. Sabah hatırlatın para vereyim size." Gülümsedi. Sonra Dilanın abisi olan Deniz abinin yerine baktı. Kaşları çatıldı.
"Firuze, Deniz nerededi-"

Kapının gürültülü bir şekilde açılmasıyla yerimde sıçradım. Hepimiz o yöne baktığımızda amcam hızla ayaklandı. Deniz abinin yanında biz kız vardı ve el ele tutuşmuşlar kapıda öylece duruyorlardı.

"Deniz?" Dedi amcam sert sesiyle. "Baba ben Yasemini kaçırdım." Amcam hızla Deniz abiyle o kızın yanına yaklaştı. "Ne yaptın ne yaptın?" Sesi oldukça sinirli ve sertti. Ben etrafı süzüyor, ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. "Ben Yasemini kaçırdım baba. Az önce de imam nikahıyla evlend-" amcam Deniz abinin yanağına sertçe vurunca yakasından tutup kendine çekti. Yengem şaşkınlıka ağzını kapatırken Dilan annesinin yanına koştu.

"Ne ettin sen hadsiz?!" Amcam sertçe itince yere düştü, o kız da yanına eğildi hemen. Amcam burun kemerini sıkarak odada volta atmaya başladı. Dışarıdan gelen 3 el silah sesiyle ben hemen kulaklarımı kapattım. Ne oluyordu!

"Temizle şimdi yaptığın boku!" Dedi amcam Deniz abiye bakarak. Hızla dışarı ilerledi. Yengem de oğlunun yanına giderken ben pencereden aşağıya bakmaya başladım.

"Getir onları Fuat!" Süleyman ağaydı bu. Yasemin denilen kızın babası. Mardinin eski ağasıydı yaşlanınca ağalığı oğluna bırakmıştı. Sert sesi irkilmeme sebep olurken sadece onları izliyordum. Yanında Deniz abim yaşlarda bir adam vardı. Sonra hemen biri daha girdi içeri. Uzun boylu, gördüğüm kadarıyla esmer ve sert çehresi olan biri. Karan Ali Arslanoğlu'ydu bu.

"YASEMİN!" dedi bu kez o. Sağ tarafıma döndüğümde Yasemin korkudan Denize sığınmıştı. Deniz abim yüzünü avuçladı, "sakın aşağı inme Yaseminim." Hızla aşağı inmeye başladı. Karan Ali ağa Denizi görür görmez yakasına yapıştı hemen. Amcam sadece izliyordu, o da biliyordu oğlunun hatasını çünkü.

"Kardeşim nerde lan it!" Hırpaladı bir kaç kez. Deniz abim ellerinden tutup itmeye çalıştı ama beceremiyordu.

"Anne bir şey yap abimi öldürecek o herif!" Diyen Dilan'ın sesi geldi kulağıma ama pürdikkat onları izliyordum. "Karan bırak!" Dedi Süleyman ağa. Sesi az öncekine nazaran daha yumuşaktı. Karan Ali ağa tereddütte kalır gibi bekledi biraz ve sertçe itti Deniz abiyi.

"Kızınızı alın gidin." Dedi amcam.

"Olmaz! Buna izin vermem." Dedi Deniz abi çaresizce.

"Kes lan çeneni! İzin alan var mı senden!" Ters bakış atıp tekrar dudaklarını araladı Karan Ali ağa.
"Yasemin gel buraya!" Sesi gittikçe sertleşiyordu. Yasemin belirdi hemen balkonda.

"Gidin burdan, ben Denizi seviyorum! Size boyun eğmeyeceğim." Kaşlarım havalandı. Çok iddialıydı, sonuçta apa kızıydı. "Yasemin çabuk gel buraya!" Dedi yine Karan Ali ağa.