Sonun takip ettiği bir başlangıç, vakti zamanında kendiliğinden oluşmuş olayları her zaman kısıtlamalarla sıkıştıracaktır. Gündüzleri gördüğünüz ay, geceleri gördüğünüz ayla aynı olduğunu bildiğimiz için, ayın hiç kaybolmayacak bir varlık olduğu düşüncesi yanılgıya düşürür bizleri. Ve hayatımızda bazı şeyler vardır ki bizim için aydan farkı yoktur. Hep orada olacak diye düşünürüz. Geceleri bizi aydınlatma görevi ile hep bizimle olacak, her gecemizi aydınlatacak deriz. Ama nedense gündüzleri de onu görürüz. Gündüzleri hiç bir işe yaramayan ay, sadece görüntüsü ve hissettirdikleri ile hoşumuza gider. Hayatımızda bazı insanlar ay ile aynı görevdedirler. Çok önem veririz. Her şey ona çıkar, onun yanından geçer, hep onu isteriz. Yanımızda olmadığı zamanlarda bile yanınızda varmışcasına onu hissetmek duygusuna kapılırız. Bir görevi yoktur. Bize bir yardımı olmaz ama biz kendimizi genede güvende hissederiz.
Ben şimdi Noodle yapıyorum kendime. Hem az önce telefonla konuştum çok düşünce kalmadı aklımda. Onu yemekle meşgul olacağım. Devamında görüşürüz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Spontane Vizör
De TodoAklıma gelipte kaçan bazı şeyler vardı. Arada onları yakalayabiliyorum. İşte o zaman yazmak istiyor canım. Aslında her zaman yazmak istiyor canım. Ama bir türlü o sihirli başlangıç gelmiyor.
