Pov Lynn
Natasja ligt al te slapen en ik lig nog te piekeren in mijn bed. Mijn mobiel begint te trillen. Na wat gevloek pak ik mijn mobiel en zie ik dat Samuel eindelijk pas heeft gereageerd.
Ik open zijn whatsapp.
Samuel: Whats up?
Wat moet ik nou zeggen? Ja ik werd een beetje gestresst omdat mijn beste vriendin Dioni ziet zitten en het doet wat met mij. Uhm no? Tuurlijk ga ik dat niet zeggen.
Lynn: Heb een probleem :(
Meteen krijg ik een bericht terug.
Samuel: Hahaha, wat is er dan?
Moet ik het zeggen, of niet? Nee ik ken Samuel niet goed, ik ken hem nauwelijks, heb hem maar een keer gezien. En ja, ik ken Dioni ook nauwelijks. Ik ben vast niet verliefd op hem. Misschien ben ik wel gewoon ziek.
Lynn: Nee laat maar, het is al opgelost. Hahaha ;)
-
'Goeiemorgen!' Roep ik vrolijk naar Natasja die op de bank zit, tv te kijken. 'Goeiemorgen LynnePynn, lekker geslapen?'
'Ja!' Lieg ik.
Volgensmij heeft ze het door, ik reageerde namelijk te hard en direct. 'Oke, nee. Ik had een nachtmerrie.' Leugen twee. Deze keer geloofde ze me wel.
Ze kijkt me meelevend aan, 'Ik had ook een nachtmerrie dat er zo'n takkenwijf achter me aanzat, ze wou me ontvoeren ofzo.' Zegt Natasja. Ze kijkt me met een scheve glimlach aan, 'Waar ging jou nachtmerrie over?'
Oh nee gewoon, over jou en je wou Dioni hebben.
'Oh gewoon, vliegtuigramp.' Verzin ik ter plekke.
'Das kut.' Zegt Natasja. Ze loopt naar me toe, 'Wil je thee?' Vraagt ze. 'Uhm, ja is goed?' Zeg ik. Ze glimlacht en loopt naar de keuken. Waarom doet ze zo raar? Vanag de bankstel hoor ik een geluidje, Natasja's mobiel. Voorzichtig loop ik er heen. Troy: Haha lol.
Waarom appt ze met Troy?
Troy is een lekkere jongen die we hadden ontmoet in Ibiza. Daar gingen Natasja en ik vorig jaar heen. Ik dacht dat ze geen contact meer hadden. Uit nieuwsgierigheid begin ik hun gesprek te lezen.
Troy: Hey Natasja :)
Natasja: Oh haha heey! Lang niet gesproken xD
Troy: Nee klopt, ben deze week in A'Dam dus ik dacht ik kom mijn twee lieve vriendinnen opzoeken! *grijns*
Natasja: Hahaha ja sure! Ik ben bij Lynn thuis. We kunnen afspreken in 'T Vondelpark? In de middag tegen 3 uur❤
Ik kijk snel op de klok, half twaalf. Weer houd ik me bezig met het gesprek.
Troy: Jo! Oja nog vraagje, weet je misschien of Lynn van Rozen houdt?
Waarom gaat het gesprek nou weer over mij dan?
'Hé wat doe je op mijn mobiel.' Lacht Natasja. 'App je weer met Troy de lekkere boy?' We zeiden dat altijd, omdat het leuk klonk en rijmde.
Ze knikt, 'We gaan dus zo naar het vondelpark.' Zeg ik knikkend.
Ik heb het nooit echt gehad met parken, ik ben een keer bij het vondelpark, in het vijver geduwt door paar jongens. Sindsdien wil ik daar niet meer heen gaan. Het is gewoon te genant. Misschien deed Natasja daarom zo lief, om me over te halen.
'Alsjeblieeeft.' Smeekt ze. Ze duwt het warme kop thee in mijn handen, en drukt haar handen tegen elkaar. 'Pleaaaas.'
Ze kijkt me smekend aan. 'Doe het voor mij.' Rustig neem ik een slok van mijn thee. Ik vind het wel leuk dat ze zo doet. Het is grappig. 'Pleaaas.' Ik zucht, 'Vooruit dan. Alleen voor Troy.' Zeg ik terwijl ik mijn tong uitsteek.
-
Aangekomen bij het vondelpark zien we Troy al zitten. 'Troy!' Roepen we. Hij ziet ons, ik ren naar hen toe en sla mijn armen om zijn gespierde lichaam heen.
Hij moet lachen, 'Je hebt me dus gemist.'
Ik kijk hem grijnzend aan, 'Misschien een beetje.' Ook Natasja komt nu rennend bij ons staan. 'Troy' zegt ze hijgend. Ze geeft hem een knuffel. Op het einde fluisterden ze wat in elkaars oren.
Ik denk dat Natasja hem probeert te fixen. Van het idee al, moet ik lachen. Natasja duwt me naar voren en doet zelf paar stappen achteruit. 'Geniet van het moment jullie twee!' Roept ze voordat ze wegloopt. Na een tijdje begint het me te bezinken.
Dit was een afspraakje. Ze hadden dit geregelt en ik had niks door.
'Dus..' zegt Troy terwijl hij zenuwachtig om zich heen kijkt. 'Oja, ik heb nog wat voor je!' Roept hij snel. Hij loopt van me weg, naar paar bosjes. Hij stopt iets tussen zijn handen en loopt weer terug. Ik zie al wat het zijn. Rozen.
'Naw, dit had echt niet gehoeven!' Roep ik. Hij strekt zijn ene hand uit, met welke hij de bos rozen vast heeft. 'Deze zijn voor jou.' Zegt hij. Hij likt zijn lippen af en drukt de bos bloemen in mijn handen want ik wou het niet aanemen. 'Dankjewel Troy. Echt lief van je.' Ik sla mijn armen om hem heen. We staan nu in de knuffel positie. Ik dacht dat naar het vondelpark gaan toch geen slecht idee was, tot dat..
Mijn ogen werden groot. Ik zag Dioni en Sofia van verte naar me kijken, nog steeds stond ik in de armen van Troy. 'Uhm Troy ik zie je zo.' Zeg ik. Ik pak een roos en geef het bosje rozen voor even terug aan Troy.
Zenuwachtig loop ik naar de twee gedaantes.
'Hey' Zeg ik nerveus. 'We waren op weg naar jou, om je te verassen..' Zegt Dioni. 'Maar dat hoeft zo te zien niet meer, je hebt het vast al druk genoeg met je vriendje.' Lag het aan mij of klonk Dioni onzeker?
'Sorry.' Zeg ik maar. Ik staar naar Sofia die naar Troy kijkt. 'Is dat je koning?' Vraagt ze zacht.
Ik kijk naar Troy die naar zijn mobiel kijkt. Ik kijk weer terug naar Sofia. 'Nee, hij is maar een vriend. Niet mijn koning.' Ik hurk naast haar neer en geef haar de ene roos. 'Speciaal voor jou.' Fluister ik zacht.
Ze geeft me een knuffel. 'Ik hou van je Lynn.'
Voor even stond mijn wereld stil. Ze houdt van me. Ik druk haar strakker tegen me aan.
'En ik hou van jou Soof.'
