Pov Dioni
De volgende ochtend word ik wakker op de bankstel. Wacht, wat. De bankstel? Niet in mijn bed? Verbaasd kijk ik om me heen. Meteen komt er iets in me op, Sofia. Als een idioot rende ik naar boven, ik stond voor de deur van Sofia en gooide hem in een keer open.
Ik word wit als ik zie dat Sofia niet alleen is.
'Sam en Lynn?' Fluister ik zacht.
Lynn geeft me geen een blik en begint met Sofia te spelen. Samuel zucht en trekt me achter hem aan, de gang in. Hij sluit de deur van Sofia's kamer. 'Wat doet Lynn hier?' Fluister ik. 'Ze belde je in de ochtend maar je sliep. Gister ben je jankend op de bank gaan pitten en Sofia was alleen boven dus ging ik maar bij haar slapen, in haar prinsessen bed die eigenlijk heerlijk ligt. Maar oke, je was zo moe dat je je telefoon niet hoorde gaan dus nam ik hem maar op. Het was Lynn die naar Sofia vroeg dus toen zei ik dat ze langs komen.'
'O' komt er zacht uit mijn mond.
'Ze vroeg ook om jou.' Zegt Sam nu met een kleine glimlach. 'Om mij?' Vraag ik verward. 'Ja. Ze vroeg of alles wel goed ging.'
Ik knik en kijk moeilijk om me heen. Wat moet ik doen? Lynn is Lynn. De oppasser van mijn dochter. Alleen ze is net Selma 2.0. En dat kan niet. 'Dioni ga met ze praten. Ik ga even douchen ja?' Zegt Sam. Ik kijk hem verward aan, maar knik dan. Hij steekt zijn duim op en loopt naar de badkamer. Ik zucht. Met mijn hand ga ik over de deurklink van Sofia haar deur. Ik ga gewoon naar binnen en ik zie dan wel wat er gebeurt. En dat is ook wat ik doe. Ik maak de deur open en ga awkward naast Sofia op de grond zitten. 'Pap we spelen Barbie. Doe je mee?'
-
Sofia slaapt. Eindelijk. 'Nou ik denk dat ik maar ga.' Had Lynn gezegd. 'Nee,' zei ik. 'Blijf.'
Ze kijkt me twijfelend aan en zucht dan een keer diep. 'Dioni ik heb geen reden om te blijven.' Ik rol met mijn ogen, want ik sinds laatst best vaak doe door Lynn en Sofia. Lynn die naast mij zat, liet ik mijn kant opkijken. 'Wil je het weten? Alles?' Vroeg ik zacht. 'Ja, graag.' Zei ze terug. En toen begon het. Toen begon ik te vertellen. 'Selma en ik leerden elkaar kennen in een club en we waren niet echt braaf. In plaats van een normale one night stand ging het door naar een drama. Selma was op achttien-jarige leeftijd zwanger.. Van mij. Ik heb altijd van kinderen gehouden en ik zou het nooit mezelf kunnen vergeven als ik er niet zou zijn voor mijn eigen kind. Ook al zou mijn kind ziek zijn, of van Selma, of van wie dan ook, mijn kind is van mij en blijft van mij. Dus Selma en ik besloten een relatie te beginnen. Eerst met een beetje haat en later met alleen geluk en liefde. Paar maanden voordat Soof er was, werd ze steeds misselijk enzo. We lieten testen doen en kwamen erachter dat ze kanker had. Het kwam hard binnen. Iedereen wist dat ze het niet lang zou volhouden, ze was al te zwak om te vechten. Een ding beloofde ze me: ze zou mijn, onze, kind redden en ik zou ervoor zorgen. Paar dagen nadat mijn prinses was geboren, verliet mijn vrouw me. Ik zat er doorheen. B-Brave steunde me natuurlijk, en mijn ouders, ze gaven mij hoop. Maar toen kwam jij. Jij, niet wetend dat je zoveel lijkt op Selma. Je lach, je ogen maar vooral je karakter. En ik was bang voor dat ik je teveel zou toelaten in mijn leven. Maar je bent gewoon op een of ander manier zo speciaal geworden.'
Ik nam even een pauze toen ik tranen zag lopen over de wangen van Lynn. 'Gaat het?' Ik streelde over haar wang. 'Ja, ik vind het gewoon zo erg voor je,' en ze sprong in mijn armen. Een beetje geschrokken hield ik haar stevig vast. Was ik bang dat ik mijn Selma 2.0 ook zou verliezen?
'Sorry Dioni. Ik leef met je mee. Als ik mijn haar ofzo moet verven of kleurlenzen in om anders te lijken, doe ik het voor je. Ik wil alleen, vooral nu, Sofia het gevoel geven dat er wel een vrouw is in haar leven die haar kan opvoeden. Ik wil diegene zijn Dioni.'
Ik trok me terug uit de knuffel en bleef staren in haar mooie ogen. 'Ik wil dat je jezelf blijft met deze uiterlijk.' Ik liet mijn hoofd tegen de hare leunen. 'Ik wil je niet meer zien als een fucking oppas van Sofia.' Grom ik zachtjes. Lynn trok haar hoofd terug, 'huh?'
Ik streelde weer haar wang, 'jij bent meer dan een oppasser. Je bent speciaal Selma.' Lynn stond op. 'Uhm Dioni je noemde me Selma.' Zegt ze zacht. 'Echt?' Vroeg ik geschrokken. Lynn grinnikt zachtjes en knikt van ja. 'Het is niet erg ik vergelijk jou ook wel eens met Justin Bieber hoor.' Zegt Lynn sarcastisch. We moeten lachen.
Ze ging weer naast me zitten en liet haar hoofd op mijn schouder leunen. 'Dioni.'
'Ja?'
'Jij bent ook speciaal voor mij.'
