SERA

9.BÖLÜM

İyi okumalaaar

Dün gece yarısı silah sesleri duymamızın üzerine tesiste'ki herkes koridora çıkmıştı.Hocaların hepsi birleşerek anca sakinleştire bilmişti öğrencileri.Beni soracak olursanız hiç bir tepki veremiyor,bu olaya nasıl yaklaşacağımı bilmiyordum.

Gün içerisinde sürekli ders saatlerimiz değişiyordu.Sabahın ilk saatlerinde kalkıp spor yapmak için zemin kata inmiştik.Sporun ardından kahvaltı saatimiz geldiği için tekrar yukarıya çıkacaktık.Şuan ise gurup arkadaşlarımla yan yana dizilmiş savaşın yapacağı açıklamayı bekliyorduk.

"Dün herkesi bir şekilde oyaladınız ama bugün artık bize bir açıklama yapmak zorundasınız."Dedim sitem dolu sesimle.

Nedenini ne içinini bilmiyorum ama her konuda bizi oyalıyorlar gibi hissediyordum.Hiç bir dediklerine,hiç bir açıklamalarına inanasım gelmiyordu.Hani altıncı his derler ya öyle birşeydi sanırım.

"Dersin ardından açıklayacağım size neler olduğunu.Şuan önceliğimiz ders."
Bu kadar önemli bir konuya rağmen hala ders diye biliyordu ya bu adam.
Pes diyorum başkada birşey demiyorum.

"Bilmem farkında mısınız ama dün silahlı saldırıya maruz kaldık ve siz bize hala önceliğimizin ders olduğunu söylüyorsunuz."Kollarımı göğsümün üzerinde birleştirip sözlerime davam ettim."Önceliğimiz ders değil,bizim can güvenliğimiz."Dedim ve sözlerimi bitirdim.

Savaş elini yüzüne götürüp ovaladı ve olduğu yerde mekik dokuyarak konuşmaya başladı."İçinde bulunduğumuz ada bize ait değil.
Bazı şahıslar bu adaları almak ve illegal işler için kullanmak istiyorlar.Dün olan silahlı saldırı ise bize sadece gözdağı vermek içindi.Daha açık sözlü olmak gerekirse buralardan çıkmamızı ve bu yerleri tamamen onlara bırakmamızı istiyorlar."Dedi ve konuşmasını bitirdi.

"Madem istiyorlar çıkalım o zaman.Biz burdan çıkmadığımız müddetçe tehdit almaya devam edeceğiz siz bunun farkında değil misiniz?"Savaş olduğu yerde durdu ve bana dikkatle bakmaya başladı.

"Diğerleri senin ilgilendiğin kadar ilgilenmiyor bu konuyla.Sen neden bu kadar ilgileniyorsun?"Yani onların ilgilenmemeleri garip gelmemiş benim ilgilenmem mi garip gelmişti?

"Gerçekten ya neden sadece ben ilgileniyorum bu olayla."Yanımda duran kişilerin karşılarına geçtim ve onlara açık açık hesap sordum."Dün kurşunların arasında tek başıma kalmadım ben,sizinde canınız benimle birlikte tehlikeye girdi.Neden hiç birşey sormuyorsunuz? Merak etmiyor musunuz?"

Kumral,uzun saçlı bir çocuk söylediklerime cevap verdi.
"Bende merak ediyorum ama senin gibi insanları sıkboğaz etmiyorum."

Alaylı bir şekilde güldükten sonra karşımda duran,ismini bilmediğim fakat sözlerine gıcık olduğum çocuğa cevap verdim."Sıkboğaz etmeyipte ne yapacağım.Sizin gibi"Deyip işaret parmağımla gurup üyelerini gösterdim ve sözlerime kaldığım yerden devam ettim."Susup oturayım mı?"

"Kimse sana sus otur demiyor sadece biraz sakin olmayı dene."Kızıl saçlı kıza göz devirerek baktım.Hepsinin benim yanımda olmaları,hesap sormaları gerekirken onlar susmayı tercih ediyorlar ve benide susturmaya çalışıyorlardı.

"Sakin kalacağımız bir olay yaşamış olsaydık sakin kalırdım.Sizi bilmem ama benim canım kıymetli ve emin olun'ki dün geceden beri çok sakin davrandım."

"Bu senin sakin halin mi yani?"Kızıl saçlı kızın sorusuna olumlu anlamda kafa sallayarak cevap verdim."N'oldu beğenmediniz mi?"

"Yeter bu kadar!"Varlığını unuttuğum ama en başından beri arkamda olan savaş bağırarak bizi uyardı."Geç yerine."
Şuan tek yerinde olmayan ben olduğum için bana dediğini anlamam zor olmamıştı.Sakin bir tavırla yerime geçtim.