KİMSESİZ + 18 (Bu hikâye bitti ya)

özel bölüm 54

"Hillary, kardeşini de oyuna dahil etmelisin."

" Ama anne Valerie daha çok küçük. "

Valerie ağlamaya başladı. "Dom, kızınla ilgilen kalkamıyorum. Maikel Dominic, Glenn ile seni Henry1 sizi sahaya götürsün orada oynayın."

Laren karnı burnunda beşinci bebeğini bekliyordu. Dom, Valerieyi kucağına alıp boynunu gıdısını öpmeye başladı.

Valerie gülüyordu. Elda o sırada bahçeye girdi. Yanında oğlu ve yeni doğan kızı vardı. 

Glenn, halasını görünce bağırarak yanına gidip bacaklarına sarıldı.

 " Glenn sevgilim, bebeği bırakayım seninle ilgileneceğim. "

İki dadı vardı ve gelip çocukları yanlarına çağırdılar.

Geart, Dom ile çalışma odasına gitti.

Sara ve Russel de gelince kadro tamamlanmıştı. Her hafta sonu birlikte olmayı adet edinmişlerdi.

 Sara, mezun olmuş şirkette işe başlamıştı. 

" Eee bebek ne zaman?"

" Off Elda, daha yeni  okul bitti azıcık kendime geleyim. Ailem bir yandan, Russel bir yandan beni sıkıştırıyorlar. Ayrıca biraz da korkuyorum!"

" Neden korkuyorsun?"

" Ya sizin kadar iyi anne olamazsam. Henüz bir çocuğun mesuliyetini almaya hazır değilim."

" Kendini sıkıntıya sokma Sara. Hazır olduğunda olur nasıl olsa. "

Sara, minnetle Laren'e baktı. 

Yedi yılın sonunda Laren artık kimsesiz değildi. Isabelle ve Büyükanne yılda iki kez geliyorlardı. Büyükbaba ölmüştü. Laren, büyükannesini onlarla yaşaması için ikna etmeye çalışıyordu. 

" Isabelle çok çalışıyor ve yoruluyor onu bırakırsam nasıl bir anne olurum!"

" Anne ben yılın kaç ayı Paris deyim! Kendime bakabilirim. Sen gel torununla ve çocuklarla zaman geçir ve beni düşünme artık."

" Laren doğum ne zaman?"

" Bir ayım kaldı."

"Cinsiyetini öğrenmedin değil mi?"

" Evet canım sürprizi seviyorum ve bu bizim son bebeğimiz. "

" Nasıl kocan ne diyor bu işe?"

" Onun bir şey söylemeye hakkı yok. İstiyorsa kendi doğurur."

Kızlar gülmeye başladı. Evens, yanında sevgilisi ile içeri girdi.  Madonna bu ilişkiyi yürütemeyeceğini söyleyerek bitirmişti.

Dedelerini gören çocuklar her şeyi bırakıp ona koştular. Glenn emekleyerek ona doğru giderken Maikel onu kucağına alıp havaya kaldırdı.

Maikel artık sevgilisi ile yaşıyordu ve çok mutluydu. Rose uysallığı ve neşe ile Maikel'a yeniden hayat vermişti. Vera resmen inzivaya çekilmişti. Dom veya Russel aradığında bile çoğunlukla telefonlarına cevap vermiyordu.

Maikel'ın arkasından şoförü elleri dolu geliyordu ve çocuklar bu ker onu bırakıp Şoförünü esir aldılar.

" Bu evin erkekler nerede?"

" Hoş geldin Maikel kalkamıyorum kusura akma. Nerede olabilirler tahmin et."

Maikel gülerek içeri girdi ve yarım saat içinde hepsi bahçede barbekünün başındaydı. 

Laren Glenn'i kucağına aldığı an Dom onun kucağından oğlanı aldı.

" Bu halinle birde bu koca adamı mı taşıyacaksın!" Karısının yanağına bir öpücük kondurdu.

" Hamilelik sana çok yakışıyor."

" Yağ çekme, bu son, tamam mı?"

 Dom, tek koluyla tuttuğu oğlunu daha sıkı kavrayıp diğer koluyla karısına sarıldı. Tabi yarısına.

Çocukların koşuşturması, sohbet ve kahkahalar arasında Laren, şöyle bir durup etrafına baktı.

Yurttan kaçıp sokaklarda kaldığı günler ve fahişelik yapmak için ilk girişiminde Dom'a rastlaması.

Her şey ne kadar hızlı olmuştu. Böyle bir mutluluğun varlığından bile haberi yokken, şimdi onu yaşıyordu.

Bir el ve sevdiği koku onu sardı.

" Benim güzel karım neler düşünüyor da göz yaşları böyle akıyor?"

Laren, farkında bile değildi akan yaşların. Gülümseyerek onları silip kocasına sıkıca sarıldı.

Düşüncelerini ve mutluluğunu ona anlattı.

" Bende ne düşünüyorum biliyor musun? Babamın yerindeyim ve sen bana yaslanmışsın ve biz de torunlarımızın koşuşturmasını izliyoruz."

Hikâyem bu kadar. Sotoların yaşadığı mutluluğun daha fazlasını sizlerde yaşayın dilerim. Beni takip etmeyi ve diğer hikâyelerimi okuyup yorum yapmayı unutmayın. Hepinizi seviyorum.