KİMSESİZ + 18 (Bu hikâye bitti ya)

11

İnsanlar yanına gelip ne kadar güzel olduğunu söylüyordu. Adamlardan birisi karısının yanında bana resmen asılıyordu. 

İçeri girip sekize seslendim.

" Efendim bir şey mi istedin?"

" Sekiz şu adam kim?"

" Yeni kurula katıldı. Meksika mafyasından. Ne oldu?"

" Karısının yanında bana asılıyor. Midem bulandı. "

" Neden midesi bulanmış benim gelinimin?"

 Laren konuştuklarını duymadığı için sevinmiştim. Bir kargaşa en son isteyeceği şeydi.

" Karnım acıktı. Şampanyayı aç içtim, ondandır."

" Haydi yemeğe."

" Emel nasıl? " 

"Bebek gitti. Emelinde hayati tehlikesi geçmedi."

"Üzüldüm. Russel üzülmüştür."

" Daha çok kızgın. Kıza baştan açıkça her şeyi anlatmış. Kız kabul etmiş."

" Baban ona yeni birisini bulmuş. Kendi metresinin küçük kardeşiymiş!"

" Sana, metresi olduğunu mu söyledi!"

" Annen söyledi. Bu kız metresine benziyor dedi."

Dışarı çıkıp yemek masasına konukları davet etmişlerdi. Yemekte insanlar şakalaşıp güldüler. 

" Çok güzelsin. İyi misin?"

" Senin için hazırım bunu soruyorsan. İstersen bak. Kocasının elini alıp, masanın altından bacaklarının arasını  elletti.

" Bir şey giymedim mi? "

" Giydim ama sen zorlanma diye tam önünü  açık bıraktım." Dominic güldü.

" İnanılmazsın, bu hoşuma gitti. Bu gece ödül gecen olacak."

Babası telefonu çıkartıp kızı Dominic'e gösterdi.

" Şimdi sırası değil baba, sonra konuşalım."

 Adam sırttı." Senin de canın çeker böyle götü değil mi?"

" Baba yeter. Karımın yanında bu şekilde konuşmanı istemiyorum. O senin bu iğrenç şakalarına alışkın değil."

Dominic çok sinirlenmişti.

" Hepinize afiyet olsun." Masadan kalktı. Laren'ın sandalyesini çekip onunda kalkmasına yardım etti.

İnsanlar yemeğe devam etti. " Sen atış yapmayı öğrenmek istiyordun değil mi?"

" Şimdi mi?"

" Tam sırası, sinirimin geçmesi lâzım."

Evin arka tarafından dolanıp, bir kaç basamakla çıkılan bir düzlüğe geldiler.

" Dom, bu ev çok korumasız! Etrafta hiç koruma görmüyorum kod1 dışında! O da, gölgen gibi senin peşinde."

Dominic güldü ve karısının beline kolunu dolayarak kendine çekti.

" Dikkatlisin. Bu hoşuma gitti. Şu anda evimizi elli koruma gözetliyor ve senin görememen onların çok iyi kamufle olmalarından."

" Yani burası güvenli mi?"

" Korkuyor musun?"

" Kendim için değil. Ben ölümden hiç korkmadım. Gelecekte çocuklarımız için ve neyse işte." Senin için diyemedi.