Yalın Aşk

Tokat

Bağacıklarımı hızlıca bağladım ve asansör bozulduğu için 5. Kattan 2. Kata merdivenlerden hızlıca indim. Yalın ile bugün okulların kapanışını beraber kutluyacağız. Yarın da Atalay'ın havuz partisine gidecektik. Yalın ile her zaman programa göre değilde kafamıza estiği gibi gezmek çok güzeldi. Çocuk hem eğlenceli, hem komik, hemde çok tatlıydı. Aslında tam bir sevgili adayı, fakat o benim odun mu odun, kıro mu kıro manevi teyzemin oğluydu. Zile bastım ve kapıyı sevgili abim (!) Yalın açtı.

"Günaydın Ufaklık." Üf şu çocuğun bana ufaklık demesi sinirlerimi bozuyordu. Bana biraz daha ufaklık derse eğer, ona abi diyecektim! Benden 2 yaş büyük olduğu için aklı sıra abilik taslıyordu!

"Günaydın kırocuk." Dedim insanı sinir edecek derece de gıcık gıcık."Nereye gidiceğiz?"Dedim meraklı ses tonumla.Üstünü bile giymemişti sevgili abim (!) "Kızım şu meraklı hallerin de olmazsa eğer,eh iyi bir kardeşsin." Dedi yakına yakına. Hıh! Kardeşmiş. Ben mükemmelim, o ise beceriksiz, kıro, odun, korumacı, tamam korumacı olması hoştu.

"E daha üstünü bile giymemişsin" Diye yakındım. "Tamam şimdi giyiniyorum" Deyip içeri girdi. Çıktığında siyah kot pantolon üzerine giydiği dar kaslarını belli eden tişörtünü giymişti.

Ve beresinden fışkıran o kıvır kıvır saçlarıyla acayip tatlı duruyordu. Yalın'a kimse karizmatik diyemezdi. Ama çok tatlı ve yakışıklıydı. Fakat ne kadar tatlı ve yakışıklı bulsam da kişiliğini pek sevdiğim söylenemezdi. Pek fazla tipim de değildi. Arabaya bindik ve tekrar sordum.

"Nereye gidiyoruz?"

Gidince görürsün dedi ve arabayı sürmeye başladı. Bir yere gelmiştik ama hala anlayamıyorum. Zaten kızların sürekli gözlerinin Yalın'ın üzerinde olmasından sebepsizce hoşlanmıyordum. Nedeni ondan hoşlanmam falan değildi, iyi bir arkadaş olarak kaybetmek istememdi. Sonra kocaman bir tabela ve arkasındaki oyuncaklara baktım. Lunaparka gelmiştik.

Şuan gördüğüm her şeye binmek istiyordum. Yalın'a "Çarpışan arabalara binelim mi?" Dedim. Yalın bana baktı ve "Hızlı trene binelim" dedi. Ona uymak zorunda kaldım. Bindiğimizde Yalın'ın kıvırcık saçlarıyla tam bir çocuk gibiydi.

Bu maceranın bitmesini istemiyordum. Bir an da içime bir korku geldi. Ben ilk defa hızlı trenden korkmuştum. Çığlık atarak gözlerimi kapayıp ellerimle bir yerlere çarptığımda Yalın'a çarptığımı hissettim. Çünkü bay uyuz kıro bey "Şu ellerine hakim ol Umay!" Diye bağırdı.

Gözlerimi hafif hafif arladığımda yüzünde birkaç çizik görmüştüm. Hemen tırnaklarıma baktım kahkahalar atmaya başladım. Ben çığlık atarken uzun tırnaklarımla yüzünü çizmiştim. Bana tip tip bakıyordu, umursamayıp "ben buradan inmek istiyorum bay uyuz kıro bey!"

"Umay. Güzelim. Bir. Sus. Ya!" Hem sakin, hemde sinirli bir şekilde söylemişti. Bende "İyi be." Dedim.

YALIN'DAN :

Ben korkmasamda Umay korkmuşa benziyordu ki korkmuştu zaten. Ne de tatlı oluyordu ama şımarık halleri hiç çekilmiyordu. Korkan suratı şirindi. Bu kızı kardeşim gibi görmesem şuan çıkma teklifi ederdim. Sus Yalın, o senin kardeşin gibi!

Atlı karınca, dönme dolap gibi şeylere bindik. Şimdi Crazy Dance'a binmeye karar verdik. Bir tanesinde yan yanaydık. Yandaki kızlar bana imrenerek, Umay'a ise 'sana gıcık oluyorum' der gibi bakıyorlardı. Sonunda alet çalıştı. Yavaş yavaş hızlanırken Umay yavaştan korkmaya başlamıştı.

Alet bizi fırlatacak gibi olunca Umay koluma sarıldı. Daha da korkmaya başladığında bana sarıldı ve bu anı kaçırmak istemiyormuş gibi kafasını göğsüme gömdü. Bu kız böyle hareketler yaparsa ben ona nasıl kardeşim derim? Alet yavaşlarken durdu ve indik. Görevli bize sırıtarak bakıyordu.

Yanımızdan geçen 30-33 yaşlarındaki çiftin "çok yakışıyorlar dediğini duyduğumda "sadece arkadaşız" diye tısladım seslice. Kadın da bana "tabi tabi" der gibi baktı.

Umay'dan :

Sonunda indik. Ben çarpışan arbalara doğru yürümeye başladım. Yalın arkamdan "Hangisine binelim?" Dedi.

"Binelim mi? Yalın ben tek bineceğim." Dedim ve arabaya binip kullanmaya başladım. Gözlerim Yalın'ı arıyordu. Arkamdan birinin bana çarpışını hissettim ve arkama döndüğümde bu kişinin Yalın olduğunu anladım. Gidip Yalın'a aynı şekilde vurdum ve kahkahalar atmaya başladım. Birinin beni ittiğini görünce baktım ama hafif tanır gibi olsam da kim olduğunu anlayamadım.

Yalın'a inelim hareketi yaptıktan sonra indik. Olanları Yalın'a anlattığımda anında yanımdan kayboldu. Neden sinirlendi ki? O benim neyim oluyordu ki? Oflaya puflaya Yalın'ı aramaya başladım. Olamaz, bir kavga vardı, ve umarım aklımdan geçen değildir, ama maalesef oydu işte! Koştum ve onları ayırmaya çalıştım ama ikiside çok güçlüydü. OF YALIN!

"Yalın kes şunu lütfen!" Diye çıkıştım. İnsanı gıcık ediyordu. Abim değildi evet, sadece arkadaşımdı. Bir arkadaş böyle davranabilir mi? Hayır. Uyuz işte ya. Çocuk hâlâ yerde Yalın'ın yumruklarını yiyordu. Burnundan, kaşından dudağından kan akıyordu. Bu çocuğu anlamıyordum.

Hem abim gibi davranıyor (ki abim bile değil) hemde çocuk çarpışan arbalarda bana çarptı diye onu dövüyordu. Belki çocuk yanlışlıkla çarptı? Olamaz mı yani? Ahh, bilemiyorum.

"Yalın her zamanki gibi gününüzü mahvediyorsun!" Dedim. Bunları ben isteyerek demiyordum. Ama söylüyordum.

"Her zaman ki gibi, ha?" Diye bir soru sordu.

"Evet." Dedim ilk defa sakince. Ama aptallık ediyordum. Tanımadığım biri yüzünden arkadaşımla tartışıyordum. Aptallığın dibine vurmuştum.

"Vazgeç şu abi tavırlarından! Sen benim arkadaşımsın ve arkadaşım gibi davranacaksın! Anladın mı?" Yerdeki çocuk yüzü kanlı bir şekilde kavgamızı izliyordu.

"Umay o sesini duymak istemiyorum." Dedi Yalın sakin ama bir şey dersem patlayacak şekildeydi. Susmak istiyordum. Sinirlendirmiştim. İlk defa böyle tartışıyorduk.
"Başlattırma isteklerine!" Diye cırlak bir sesle bağırdım. Ben ne demiştim öyle ya? Aptal küçük dilim susmak bilmiyordu. Neden? Çünkü ma-

Yalın,
Bana,
Tokat,
Attı!

............................................................................................
3 Yazar birlikte böyle bir bölüm yazdık ksjdj İthafı @Selmakrks 'ye verdik! Yeni bölüm en kısa zamanda yayımlamayı düşünüyoruz.
Kitabı yazanların gerçek hesapları :
Buğse --> @mavikolikyazr
Selma --> @Selmakrks
Şeyda --> @selsey12
VOTE VE YORUMLARINIZI ESİRGEMEYİN!