Bilmiyorum noldu ama, eskiden saatlerce uğraşıp yaptığım saçlarımı şimdi kurutmaya üşeniyorum. Kitap okumayı bu kadar severken aylardır tek kelime kitap bile okumuyorum. Çabuk sıkılıyorum bir de insanlarla konuşurken o eski heyecanım gitti sevdiğim birisiyle konuşurken sürekli sırıtan yüzüm tebessüm bile etmiyor artık. Günde 1 sezon dizi izlerdim ya da 2-3 film. Şimdi filmin ilk 10 dakikasını izlemek bile beni sıkar oldu. Ailemin benim mutluluğumu istediğini düşünmüyorum. Hatta bazen hiçbir şey düşünmüyorum. Dalıp uzaklara gidiyorum. Öyle çok hayal kırıklığı var ki, hayal bile kurmuyorum. Belki de öldüm ama... Bilmiyorum.
