''BİR AVUÇ HÜZÜN''

''MERHABA ÖLÜM''

          

Velhasıl bir zamanlar detaylar içerisinde alabora olurken çok fazla istedik ölümü. Bu ölümü isteyiş gençliğin verdiği vesvese değil; hayatın ince düşünceli insanlara bak seni nasıl da kopardım hayattan deme şekli. Adi bir durumdu benimki, adil değildi. Boğuldum. Boğan da bendim, çok ilginç ama su da bendim.

Merhaba ölüm...
Bir adım daha yaklaştım sana.
Bıkıp usanmadın mı artık benden ?
Yazıp hüzünlendireceksen,
Bu karanlık odanın rutubetinden çek al beni.
Ya da çekil git, ne olursun git.
Düşlerimden, gözlerimden, yüreğimden, içimden,
Git sevdiğim her şeyden ölüm...
Ya da şafak gelmeden al beni,
Al beni benliğimden,
Göm beni karanlıklarına.
Ağlayan gecelere hapis edeceksen tam zamanı gelmenin,
Sigaramın bitmek bilmeyen katranın da yaşatma beni,
Seni istiyorum ölüm Trabzon gecelerinde,
Ölüm olmasa da kaçış olsun adın.
Al canımı bir devrim başlat kaderimde,
Ölüm marşıyla salla başımı adı batası bu Maraş da,
Kimliğimi tarif etmem için gel ölüm.
Kırık dökük bu satırlardan çekip al beni.
Çek al beni hüzün denizlerinden,
Gece yarısı buluşalım,
Gün doğumunu görmeden,
Her insan bir yıldızsa,
Bu gece yüzü suyu hürmetine kaysın benim yıldızım.
Yeter ki seslen ölüm,
Çığlık olup gelirim.
Yeter ki tamam de,
Yakar yıkar bu canı "hiçe" sayar gelirim sana ölüm...

Yunus Emre SÜER