Arkadaşlar yeni bölümün gelmesi çok uzun sürdü kusura bakmayın.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Emirden
Bu kızın derdi ne be ? Madem bu kadar korkuyorsun neden bile bile meydan okuyorsun ki ? Ayrıca çokta salak. Kızım zaten bu okulda burslu okuyorsun sen okuldakiler cafede çalıştığını bilse kaç yazar yani? Ama sen dur derin seni bu yaptıklarına pişman edeceğim.
"Aferin. Bir kızı tehdit etmek tamda senin erkekliğine yakışır bir hareket emir." İşte yine başladık. Şu okulda kötü olduğumu birilerine göstermeyeyim diye çabalıyorum ama bu kız sabrımı zorluyor.
"İstersen göstereyim ne kadar erkek olduğumu ha derin?" dediğimde gözlerini büyüterek bakmaya başladı.
"Sen ne kadar terbiyesiz aptal salak bir insansın ya. Orangutan suratlı pis goril." şaşırma sırası bana geçti. O nasıl hakaret lan .
"Derin farkında mısın bilmiyorum ama seni buraya konuşman için oturtmadım. O yüzden kapa çeneni ve bana saçma sapan şeyler söylemekten vazgeç." dedim kendimden emin bir şekilde. Derin kafasını sıraya koyup bir süre bekledi. Ne düşündü bilmiyorum ama kendinden çok emin bir şekilde kahkaha atarak ayağa kalktı ve karşıma geçti.
"Bana bak emir. Kendini ne sanıyorsun bilmiyorum ama senden korkmuyorum tamam mı ? Git kendine emirlerine uyan bir oyuncak bul. Benden uzak dur. Ayrıca o cafede çalıştığımı okuldaki herkese anlatabilirsin. Hatta söyle bir kahvemi içmeye gelsinler." dedi ve gür bir kahkaha atıp kapıya doğru ilerlemeye başladı.
Bu kız cidden bu kadar zeki miydi ?
"Derin buraya gel." cevap yok. Bide kıvırta kıvırta yürümesi iyice sinirlerimi bozuyor.
"Derin sana hemen buraya gel dedim." diye bağırmamla bütün sınıf korku dolu bakışlarını bana çevirdi.
"Dönün lan önünüze." herkes yavaş yavaş önüne dönmeye başladı.
Hadi bakalım derin hanım. Bugünden sonra gerçek emir'i gör bakalım altına kaçırıyor musun, kaçırmıyor musun?!
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Derinden
"Derin farkında mısın bilmiyorum ama seni buraya konuşman için oturtmadım. O yüzden kapa çeneni ve bana saçma sapan şeyler söylemekten vazgeç." emir'in sözlerinden sonra kafamı sıraya koyup düşünmeye başladım.
Dur lan dur. Allah belamı versin ben bunu daha önce nasıl düşünemedim? Ben zaten bu okulda burslu değil miyim ? Bu okuldakiler benimle fakir diye dalga geçmiyor mu? Lan o zaman benim cafede çalıştığımı bilseler ne olur? Hiç bir şeyde olmaz. Şimdi emir öküzüne haddini bildirme zamanı. Önce kendimden emin bir şekilde ayağa kalktım ve emir'in karşısına geçtim. Dikkatleri üzerime çekmek bir kahkaha attım. Tabi ki emir bana şaşkın şaşkın bakmayı ihmal etmiyordu.
"Bana bak emir. Kendini ne sanıyorsun bilmiyorum ama senden korkmuyorum tamam mı ? Git kendine emirlerine uyan bir oyuncak bul. Benden uzak dur. Ayrıca o cafede çalıştığımı okuldaki herkese anlatabilirsin. Hatta söyle bi kahvemi içmeye gelsinler." dedim ve iyice sinirleri bozulsun diye gür bir kahkaha attım ve kıvırtarak yürümeye başladım.
"Derin buraya gel." diye normal ses tonuyla konuşan demiri aldırmadan kapıya doğru yürümeye devam ettim. Çünkü birazdan daha çok sinirlenecek ve sınıfı inletecekti.
"Derin sana buraya gel dedim."diye bağırmasıyla irkilsem de arkamı dönüp bakmadım bile. Bugün derslere girersem emir'in günümü zehir edeceğini bildiğim için melisin yanına gittim.
"Melis ben cafeye gidiyorum. Sende dersten sonra gelirsin." melisin beni dinlemediği bakışlarından belli oluyordu. Ah tabi ya. Şimdi öldüm ben.
"Derin?!? Derin sen ağladın mı?" sinirle soluyarak sağ gözümün altındaki morarmış olduğunu düşündüğüm bölgeye elini sürmeye başladı.
"Saçmalama Melis neden ağlayayım?" Bu der demez hızlıca arkamı dönüp yürümeye başladım. Melis'ten uzaklaşırken
"Hadi ben kaçtım melo." dedim belki bir umut sormaktan vazgeçer diye.
"Derin bir adım daha atarsan saçını öyle bir yolarım ki kafanda saç kalmaz." Saçımı çok sevdiğim için melisin gelmesini bekledim. Melis yanıma geldiğimde karşımda bana sırıtarak bakan kişiyle olduğum yerde kaldım. Lanet olsun be.
"Bak bak bak." bu Esra kaşarı ne vak vaklıyor kurbağa gibi lan.
"Derin hanım daha geldiği ilk günden dayak mı yemiş." biraz daha konuşursa başına geleceklerini bilmediği için bu kadar rahat olduğuna eminim. Çünkü az önce melisin bana söylediği kelime şuan Esra için geçerli.
"Yavrum ben dayak yemedim ama çok istiyorsan sana atayım bir porsiyon." dedim göz kırparak.
"Ben dayak yemedim diyorsun ama gözündeki morluk her şeyi açıkça belli ediyor bence derin." dedi oda göz kırparak. Kafamı yavaşça melis'e çevirdim izin almak için. Onayladığında hızla çıkışa yöneldim. O geri zekalı Esra'nın peşimden geleceğini bildiğim için bu kadar rahattım.
"Ne o şimdide benden korktuğun için kaçıyor musun derin?" dedi kahkaha atarak. Çok kısa bir süre sonra dayak yerken de söylersin inşallah bunları geri zekalı.
Otoparka doğru ilerlerken arabasına binmek için hazırlanan emir'i görmem biraz dikkatimi dağıtsa da o kızı dövecektim. Hemde şuan.
Esra kaşarının söylediği sözler beynimde şok etkisi yaratırken Emir'e döndüğümde onunda benden pek farkı yoktu.
"Emirciğim bak derini biri dövmüş çok iyi yapmış değil mi hayatım?"
Kısa süreli şoktan sonra kendime gelip bu kadar zaman sana fazla bile diyerek esraya doğru ilerlemeye başladım. Saçlarını elime dolayarak çektikten sonra tam karnına bi tekme geçireceğim sırada birinin beni kucağına almasıyla sinirlerim iyice tavan yaptı. Lan tamam saçlarını çektimde daha dövemedim ki amk.
"Bu burada bitmedi güzelim. Devamı birdaha ki sefere." diye tısladım sinirle. Beni kucağına alan kişiye baktığımda gözlerim 2 metre ayrıldı. Emir?!?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Tıpkı Sen
Teen Fiction"Öyle kimsesiz. Öyle sevemeyen kimseleri. Öyle kırılmış gülüşlerim. Öyle sessiz ki gidişlerim,varlığımı senden başka kimseye göstermemek gibi kirli niyetteyim. Varlığını giyin gel bana." Henüz yeni başlanmış bir defter. Daha ilk sayfalarında...
