Once Upon a Time

Chapter 9 =^_^=

Author’s Note : Naranasan niyo na ba yun , magmessage  sa isang tao na alam mo naman hindi magrereply ? pero naranasanan niyo na rin ba na magkamali ng akala ? Waaaaaaaaaaaa simpleng reply lang ang ginawa niya , pero gusto ko tumalon-talon at gumulong sa tuwa bwwahahaha !! Kaytagal ko ng pangarap na magkaroon ng  simpleng message mula sa kanya. Masaya ko na malungkot hahaha . Masaya kasi kahit isang message lang yun atleast nakausap ko ang totoong siya , hahaha pero nakakalungkot din kasi -------- hindi na masusundan ang message  na yun :) Pero sa ngayon itretreasure ko na lang hanggang sa mawala na tong nararamdaman ko para sa kanya ^^ hahaha – Wala naman masama diba ? Hindi naman ako umaasa na masusuklian ng taong yun ang pagmamahal ko para sa kanya , ang akin lang ,  mahal ko siya at  isa yun sa mga dahilan kaya ako Masaya J

Kinikilig ako kahit wala naman kakilig-kilig sa message niya bwahahaha :P wanna know ? hahaha wag na akin na lang  yun^^:P

------------------------------------------------------------------------------

Angieline Point of View =^_^=

[ A’s / N-  hindi ko na nilagyan ng ‘’ MISS ‘’ dahil napakapormal , kaya Angieline na lang kekeke ^_^ ]

Lumabas na si Yallie ng office ko, I’m so happy at pumayag na siya sa alok ko. Mabuti na lang at may naging katulong ako . Nakaramdam ako ng sakit sa ulo , kaya naman napaupo ako . Ang titigas na talaga ng mga bungo ng studyante ngayon , nakakastress . But I understand them , siguro may mga pinagdadaanan lang sila , pero kung ano man yun sana makatulong ako .

Napapapikit na sana ang mga mata ko ng biglang may kumatok .

‘’ get in ‘’—

Hindi na ko makasusurprise kung andito siya ngayon . Pero ang nakakabigla may dala siyang isang baso ng tubig at isang bote ng gamot .

 ‘’ mukhang masakit po ang ulo niyo Miss. Angieline , ito po dinalhan ko kayo ng gamot ‘’— sabay lapag niya ng tray na may gamot at tubig

‘’ salamat , hays mukhang hindi na talaga sila titigil . ‘’—kinuha ko na ang gamot at inimom .

‘’ mukha nga po ‘’—

‘’ Wag naman sana . Kahit papano napamahal na sakin ang mga studyante na yun . Gusto ko  na bawat studyante na magtatapos ng kanilang pag-aaral dito sa academy ay ,  magkaroon ng magagandang karanasan na hinding-hindi nila makakalimutan . Mga magagandang ala-ala na hindi nila pagsasawaan na balik-balikan, hanggang sa pagtanda nila .‘’— ‘’ sigh ‘’ . Mahirap maging principal , pero hindi ko naman maiwan ang trabaho na to , lalo na ngayon mas kailangan ako ng mga studyante , hindi bilang principal kundi bilang kaibigan nila .

‘’ bakit hindi niyo na lang po sila ipadala sa isang liblib na isla , at ng sa ganun maging madali ang lahat , baka sakali maisip nila na magtulungan ? ‘’—

‘’ hahaha ikaw talagang bata ka ? Ang talino mo din no? Pero hindi ko pwedeng gawin ang bagay na yan ‘’—

‘’ alam ko po ‘’—

‘’ ano nga pala ang pinunta mo dito ?’’—

‘’ tungkol sa kanya ‘’—sabay turo niya sa pangalan ni Yallie .

‘’ Pumunta na siya dito para sabihin tinatanggap na niya ang alok ko ! ‘’---

‘’ ganun po ba , maraming salamat po ‘’—

‘’ Alam mo kung hindi lang kita kilala , marahil iisipin ko na may masama kang balak  , pero imposible naman na gumawa ka ng masama sa taong naging kadugtong na ng buhay mo ‘’---