Once Upon a Time

Chapter 2 =^_^=

Author’s Note : Hello !! Ang saya ko dahil , sa ngayon nabuo ko na ang kwento ng story ko na to ^^ Hahaha !! ang saya clap * clap * Talon talon !! Gusto ko gumulong sa tuwa hihihi :) Sana po patuloy niyo ko suportahan kahit , inactive na ko na writer :))

Sorry po pala kung hanggang ngayon wala pa rin ako Update sa The Real Kiss and Inlove with you Cousin ^ Pasensiya po talaga gusto ko po kasi mag update yun galing talaga sa puso ko , hindi yun kung ano na lang ang maisip ko .. Sana po maintindihan niyo . :) At oo nga po pala ,  ang mga susunod na chapter ay pagpapakilala muna sa mga character ko ^^ Sana maintindihan niyo po . Maraming salamat ^^--

----------------------------------------------------------------------------------------

Yallie Point Of  View =^_^=

Kriinggg             kringgg                  kringgg

Mabuti na lang at Lunch Time , kanina pa ko binabagot sa lesson namin . Bukod sa inaantok na ko sa tinuturo ni Sir , wala rin naman ako maintindihan sa mga pinagsasabi niya , ewan ko ba siguro talagang hindi abot ng Brain cells ko ang Math Subject >______< .. Kung sakin nga lang napunta ang utak ni Kuya , e di sana matalino din ako katulad niya . Sabay naman kami pinanganak ? Bakit parang wala man lang kami pagkakapareho ? >___________<

Lalabas na sana ko , kaso nagsilapitan ang mga classmate ko .

‘’ Yallie , balita ko ikaw daw ang gaganap na Mandeline sa Theater play  ? ‘’—tanong ni Clarisse isa sa mga classmate ko

‘’ oo nga yallie , ikaw ba ?’’—tanong naman ng isang classmate ko na lalaki

‘’ Naku , hindi ko pa naman alam . At saka wala pa naman satin inaannounce hihi ‘’—sagot ko sa kanila .

‘’ ay ano ka ba naman yallie , For sure ikaw ang gaganap . Sa galing mo pa naman na umarte at umawit syempre wala ng ibang kukunin pa si Madam no ‘’—

‘’ naku hindi naman , pero maraming salamat sa tiwala niyo ‘’—sagot ko ulit sa kanila

‘’ Naku kami nga dapat magpasalamat sayo Yallie , dahil kung hindi  dahil sa galing mo sa pag-arte , hindi natin matatalo ang Beats Academy ‘’—

‘’ oo nga yallie , naalala mo kung paano natalo sa theater ang mga taga Beats academy ? Sobrang sila nadismaya , pero mabuti nga yun sa kanila , sobrang  yayabang  , akala nila porket  sobrang mayayaman sila , kaya nilang gawin ang lahat .  ‘’—

‘’ oo nga , at saka mabuti na din yun . Ilang taon na din bago nanalo ulit tayo sa Beats Academy , ‘’—malungkot na saad ni clarisse

‘’ Ano ba naman kayo , hindi naman sakin importante kung manalo man ako o hindi , kung mas magaling ba sila sakin o hindi ‘’—  sagot ko sa kanila .!!

‘’ pero samin mahalaga yun Yallie ‘’- sabi naman ng isa ko pang classmate na lalaki

‘’ Alam niyo , kung lagi natin iisipin na dapat manalo tayo sa lahat ng kompetisyon  , makakalimutan na natin ang maging masaya . Hindi importante kung manalo  o matalo man tayo  , hindi importante kung mas magaling man sila satin o hindi , ang importante ginawa ng bawat isa satin ang makakaya nila , ‘’—tumayo ako sa harapan para sabihin ang dapat ipaalala sa mga classmate ko ,

‘’ at =– hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil , itinuloy nila .

‘’ang importante  . Masaya tayo sa ginagawa natin ,  bukal sa kalooban natin tanggapin ang pagkatalo , at  naglaro tayo ng malinis , ‘’, ---