chapter 6

62 5 0
                                    

March 1, 2013                    8:10am

“Justize!”

“oh, Divine. Tapos na meeting niyo?”

A moment of silence

“bakit, Divine? May problema ba ? hello ?”

“Justize … may nangyari sa inyo ?”

“OHU ! OHU ! OHU !!”  (cough)

“hoy, ok ka lang ?”

“ANO BA YANG TANONG MO ?”

“kagabi, tumawag ako sa phone mo pero si Axile ang nakasagot”

“a-ano nga palang assignment natin?”

“ANO BANG PROBLEMA MO ?! ANO NA NAMANG PUMASOK JAN SA KOKOTE MO ?!  AISH ! HUSTISYA KA TALAGA !”

“Divine, March na. 1 month na lang … si Axile nalang ang hindi ko pa napapasaya. Siguro, siya nalang ang huling taong kailangan kong pasayahin”

DRIP DRIP (tear drops)

“Divine ? bakit umiiyak ka ? aish, tigilan mo nga yan ! o siya, may gagawin pa ko. Bye!”

Same date          10:56 am

Mukhang napagod na yung disaster ah!

“Axile”

“bakit ngayon ka lang ?”

Nilingon ko siya

“Divine?”

Umupo siya sa tabi ko

“please… quit this game”

I look at her face. Hindi ko inexpect na sasabihin niya sakin yon

“diba dapat, sa kanya mo sinasabi yan?”

“ilang beses ko ng sinabi sa kanya but she’s not listening to me”

A moment of silence

“si Justize … ay may heart cancer”

Biglang nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

Heart cancer? Si Justize?

Drip Drip (tear drops) sniff !

“hanggang … April na lang siya”

“hindi siya pinaheart transplant?”

“not afford. Her mother died when she was 5 years old, ang papa niya naman halos di na umuuwi due to his work. Ako, si papa, si mama at ang papa niya … nag-iipon kami ng pangheart transplant niya. Hindi niya nga alam eh. Pinipilit naming makaipon bago sumapit ang April 22 pero mukhang hindi aabutin, halos wala pa sa kalahati yung naiipon naming”

“anong connect ko sa kanya?”

“she only have one wish before she die. Gusto niyang makitang nakangiti lahat ng taong nasa paligid niya and she call it “precious memories. Halos napangiti niya lahat kahit na ang pangit ng return sa kanya. Sinasamantala nila si Justize porke hindi nila alam ang true reason kung bakit niya ginagawa to”

“bakit hindi niya sinasabi?”

“ayaw niya. Hindi niya nga alam na sinabi ko sayo to eh”

Just like my mother

“Axile, ikaw ang huling taong kaya niyang pang pasayahin”

“kaya ba ginagawa niya to?”

“yup. Axile, I’m begging you. Sana pasayahin mo din siya in return. Kahit hanggang April lang, please.”

My "PRECIOUS MEMORIES"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon