MAVİ AŞKI#Wattys2015

MA•2

Multimedya;Ilgaz

Bölüm şarkısı; Adele- Someone Like You

Vote ve yorum yapmayı unutmayın.Sizi seviyorum.Keyifli okumalar. :)

•

Sadece bekledim.

Bir süre için yapabildiğimin en iyisi buydu.Sonra müdahale etmem gerektiği aklıma geldi,çünkü ne kadar Kerem'i şuan aşırı derecede haksız bulsam da ölmesini istemem.

Evet,ölmesi cidden söz konusu.Eğer o "DEMİR" yumrukları ben yeseydim,kesin mezardaydım.

Kerem ve onun üstüne çıkmış hala yumruklarını konuşturan adamın yanına doğru küçük adımlar atmaya başladım.Kerem'in yüzünü kan içinde görünce suratımı buruşturdum.Resmen ağzı burnu yer değiştirmiş.Onu böyle görünce içim gitti.Elimde değil.Her kim olursa olsun aynı şeyi hissederdim.

Kafedeki adam yumruk atarken aynı zamanda da küfür ediyordu.Bu sahneyi izlemeyi daha fazla kaldıramayacağımı düşünerek adımlarımı öncekine göre daha büyük ve hızlı atmaya başladım.

Tam yanlarına geldiğimde adamın koluna dokundum .Ama sanırım o kadar yavaştı ki dokunuşumu hissetmedi bile.Tek yaptığı kafasını Kerem'in kulağına yaklaştırıp "Seni bir daha onun yanında görürsem,sadece burnunu kırmakla kalmam o sikik kafanı da kırarım!Anladın mı şimdi beni!!."dedi.Burnunu kırmış olamaz dimi?

Kerem'den gelen acı dolu bağırışlara göre sanırım bunu yaptı.Sadece ben neden beni kurtardığını anlamıyorum.Daha onu tanımıyorum bile.O da beni tanımıyor tabiki.Bu yüzden kafamda kocaman bir "Neden?"sorusu var.

Kerem başını belli belirsiz salladı,ama biliyorum ki bu onun tamam deme şekli değil.Tekrardan beni rahatsız etmek isteyecektir.Ama bunu yapmasını pek önermem.Yani eğer kafasını seviyorsa.

Kerem'in hareketini tamam olarak algılayan adam,yakalarını tutup sertçe yere bıraktı.Kerem yerden kalkmaya çalışırken ben de tepelerinde hiç bir tepki vermeden korkmuş bir şekilde dikiliyordum.En sonunda kendini toplayıp ayağa kalktığında aynı zamanda kafasını da kaldırıp bana her zamanki gibi iğrenç bir şekilde sırıttıp kendince bu burda bitmedi demeye çalıştı.Çatık kaşlarla ona baktım.Şimdi düşündüm de dayağı hak etti.

Arkasına bakmadan da burdan uzaklaştı.Adam aklına daha yeni gelmiş gibi arkasına dönüp bana baktı.Sert bakışlarını yüzümde gezdirip yanağımdan akan yaşın üstünde durdurdu.Ben de onun yüzünün aldığı her ifadeyi izliyordum.Önce dişlerini sıktı sonra bana doğru gelmeye başladı.Sadece gelmesi bekledim.Ve bir açıklama yapmasını.

Tam önümde durup üzerime doğru eğilince korkmuş bir ifadeyle kendimi geri çektim.O da korktuğumu farketmiş olucak ki ellerini iki yanda açıp"Korkma,sana zarar vermem.Sadece iyimisin diye sormak istedim."dedi sakince.Sanki biraz önce delicesine yumruk atan o değildi.

Yüzümdeki korkmuş ifadeyi silip kızgın bir şekilde cevap verdim,"İyi olup olmadığım seni niye ilgilendiriyor?"dedim.

Bu söylediğim onu kızdırmış olucak ki,"Çünkü küçük hanım,sokak ortasında nerdeyse tecavüze uğrayacak olan ben değildim.İnsanlık görevimi yapıp seni kuratardım.Ve şimdi de nasıl olduğunu soruyorum."dedi bilmiş tavırlarıyla.

Ama kahretsin ki haklı.Adam beni kurtardı,bense ona niye beni kurtardın demeye getiriyorum.Bazen salak olduğumu düşünmüyor değilim.Sözleriyle kızgın halimi de bırakıp omuzlarımı düşürdüm.Zaten kafede çok yorulmuştum bugün.Bir de üstüne Kerem'in gelip sıkıştırması beni iyice yordu.