Hulyo ngayon.
Tag-ulan na nman.
Nararamdaman ko ang lamig ng simoy ng hangin.
Bukas ang bintana kung saan naroon ako.
Nasa kwarto ako ngayon.
Nag iisa.
Nakahiga.
Nakatingin sa kesame.
Kayakap ang isang unan.
At inaalala ang mga pangyayari tuwing umuulan.
Ulan.
Ano nga ba ang ulan?
Anu ba makadudulot ng ulan sa tao?
Sa pamilya.
Sa lipunan.
Sa pamayanan
At sa bansa?.
Sabi nila, Tuwing umuulan ay nagkakadulot ng kalungkutan, paghihinagpis at iba pang mga negatibo.
Kasi dahil sa ulan ay nagkakaroon ng pagbaha, mga bahay na nasisira o mga ari arian nila....
Dahil sa ulan ay nauudlot ang kasiyahan ng tao.
Bakit?
Kase hindi sila makapaggala sa labas ng maayos, hindi mapuntahan ang mga gustong puntahan nila dahil sa ulan...
Pero ako.....
Dati ay ayoko ng ulan...
Kaso ngayon,
Masaya ako tuwing umuulan....
Hinihiling ko nga sana ay laging tag-ulan.
Dahil sa ulan ay nakilala ko sya.
Isang lalaki nagpapakita lang tuwing umuulan.
Napapangiti tuloy ako at inaalala ko kung paano kami nagkakilala
Ikkwento ko na ba?
Kung oo, sisimulan ko na...
at Ating balikan ang pangyayari...
Nung panahon ng nakilala ko ang lalaking nagpapakita lang tuwing umuulan...
Ito'y apat na taon nang lumipas.
*FLASHBACK*
***
A/N: Musta po ang Prologue ko?.
Sa chapter 1 po ung Flashback :)
Hohoho~ ^___^
READ . VOTE . COMMENT
--- MsHartHartXD
BINABASA MO ANG
Tuwing Umuulan... (COMPLETED)
Teen FictionMei nakilala ako. Isang lalaking nagpapakita lang. TUWING UMUULAN... Bakit nga ba??? Gusto mo bang malaman? Tara at basahin mo ang aming storya... At Para malaman mo rin. kung ano ang pakiramdam Kapag kasama ko sya. Kapag sumasabay sya sa akin sa ii...
