Tuwing Umuulan... (COMPLETED)

CHAPTER 5

A/N: Update ko na chap 5 ^_^

Please READ.VOTE.COMMENT po para ma inspired ako ^_^

So Here It Goes...

***
Dalawang araw na hindi ko sya makikita.

Dahil sa weekend ay walang pasok.

Nakakalungkot lang.

Pumunta ako sa isang kompyuter shop at nag 1hr na bayad.

Sabi ko sa inyo na iskolar lang ako.

Hindi kami mahirap pero hindi rin nman kami mayaman.

Sinearch ko ang.

"Tuwing umuulan at kapiling ka"

Iddownload ko ito para mei mapakinggan ko sa bhay.

Meron akong cp. Hindi ko lang masyadong gingamit.

Kinuha ko ang headset at pinagtugtog iyon.

Sya ulit ang nasa isip ko.

Napapangiti ako at biglang nalulungkot kase namimiss ko na sya.

Naalala ko bigla ang katayuan o estado namin sa buhay.

Sa tingin ko, mayaman sya.

Matatanggap kaya ako ng pamilya nya kahit ganito lang ako.

Isang skular lang.

Hindi mayaman?

Hay~ ayoko munang isipin iyon.

Natapos ang oras ko at umuwi na ako ng bhay.

Hindi ako palagalang tao.

Lagi akong nasa bahay...

Dahil sa nadownload ko na ay lagi ko na sya pinapatugtog.

Hindi ako magsasawa dito.

Dahil Sya lang.

Sya lang ang mahal ko. :)

*FAST FORWARD*

Sumapit ang lunes.

LUNES

Hapon.

Umuulan pa rin.

Hinihintay ko sya sa waiting shed.

Nakangiting naghihintay.

Miss na miss ko na sya.

Dalawang araw ko syang hindi nakita.

Sabik na sabik ako ngayon na makita sya.

Lumipas ang ilang oras at alas 8 na ng gabi.

Hindi parin sya dumadating.

na dapat kanina pang 6pm.

Lagi kaseng ganun ang dating nya.

Ano na nangyayari?

Bakit wala parin sya?

Mahal ko....

Nasan ka na?

Magpakita kana sa akin.

Please?

I miss you...

Lumipas ang 9:30pm.

Wala pa rin sya.

Napapaiyak na ako.

Nasaan na sya?

Naiiyak na ako.

Umupo ako sa upuan dito.

Alam kong darating sya.

Hindi nya ako iiwan.

Mahal ako nun ee.

Ramdam ko yun.

Napapahagulgol na ako.

*ring* *ring* *ring*

Biglang tumunog ang cp ko.

Si papa ang tumatawag.

Sinagot ko ito.

"Nak? Nasan kna? Nag aalala kami sayo dito. Umuwi kana"

"P-pa..."

"Nak? Umiiyak kba? Teka. Nasan kba? Susunduin kita. Ang lakas na ng ulan"

"P-pa. Sa school"

"Dyan ka lang. Hintayin mo ko"

*toot* *toot* *toot*

Tumingin ako sa paligid.

Hindi naba sya darating?

Iniwan na nya ako?

Anong nangyari?

Bakit hindi sya dumating?

I hate him!!!

But.... i love him...

Sabi nya mahal nya ako.

Tuwing umuulan, makikita ko sya.

Kaso.

Bakit wala sya?

Nsaan sya ngayon?

"Rain naman ee. Nasaan ka na?" Bulong ko

Napahugolgol pa ako.

No. Dpat hindi ako ganto.

Siguro mei importante syang gagawin.

Kaya nakalimutan nya ako.

Kaya...

kaya hindi nya ako naalala.

Na hinihintay ko sya dito.

Baka nagkaroon ng family problems.

O kya sa negosyo man kung meron.

Siguro nga ganoon nga.

Pinahid ko ang luha ko.

"Nak? Nak!"

Tumingin ako kei papa.
"P-pa"

"Okey ka lang ba? Umiiyak kaba?"

Hinahaplos nya buhok ko.

"Okey lang ako Pa. Tara na uwi na tayo"

Ngiti ko sa knya pra di mahalata na umiyak ako.

"Mmm. Okey, Sige tara na." Sabi ni Papa.

Binuksan nya ang payong at sumilong ako.

Naglakad na kami pauwi ng bahay.

"Bakit kapa kase hindi pa umuuwi? Nag aalala kami sayo"

"Malakas po kase ang ulan, Pa"

Pagdadahilan ko which is half true.

At hinihintay ko ang mahal ko pero hindi dumating.

Ayaw ko munang isipin yun.

Baka mapaiyak na naman ako.

Mei bukas pa nman.

Nakarating kami ng bahay at ginawa ang aking routine dito.

Natutuwa ako ngayon kase kasama ko si papa at mama kumain.

Minsan lang kase mangyare uun.

Laging busy si papa sa kanyang trabaho...

Pero hindi ko parin maiiwasan ang nangyare kanina.

Hindi sya dumating.

Natatakot ako na baka mangyari ulit iyon kaso....

Nangyayari na nga...

***
A/N: Kamusta po chap 5 ko? Ayos lang po ba? . Hehe :)

PLEASE READ.VOTE.COMMENT ^_^

--- MsHartHartXD