A/N: Babawi po ako :D
Uupdate ko na tong chap 7 ^_^
Yey~! :D
Enjoy Reading.... :)
***
Linggo.
Nagising ako dahil umaga na.
Pumunta ako sa cr.
Tumingin ako sa salamin.
Gulo gulo ang buhok.
Gusot na damit.
Mugto ang mata.
Iyan ang nakikita ko ngayon.
Dahil sa lalaking iyon, napapabayaan ko na sarili ko.
Ayoko na syang maalala.
Tama na.
Ayoko na.
Tama na ang isang linggong paghihirap at paghihinagpis.
Alam nyo ung pakiramdam na naging manhid ako.
Iyong ung nararamdaman ko ngayon.
Wala na ee.
Nilamon na ako ng sakit.
Inayos ko ang sarili ko.
Naligo ako at nagbihis na maayos na damit.
Sinuklay ko ang buhok ko.
Naglagay ng kaunting polbo.
Unting lipgloss sa labi.
Tumingin ako sa salamin.
Ayan. Ayos na ako.
Iba ang mata ko.
Nawalan na ng emosyon.
Bumaba na ako sa kwarto ko.
"Nak. Mabuti naman at ikaw na ang unang bumaba. Okey ka na ba? Kamusta ka na?"
Tumingin ako kei mama.
Nagulat sya.
"Anak. Bakit ka naging gnyan? Anong nangyare sayo?"
Napapaiyak na sya.
Siguro naramdaman nya na wala na.
Pinahid ko ang luha nya.
"Ma. Don't cry. I'm okey. Dont worry about me. Ayaw mo ba na ganito ako? Hindi na po ako umiiyak. Hindi na po ako nagmumukmok sa kwarto. Hindi na ako nasasaktan. Hindi na ako nahihirapan. Ayaw mo po ba na ganito ako, Ma?"
"Gusto ko nak.,Pero---"
"Ma..."
walang emosyon kong sabi.
Nagsigh na lang sya.
"Kung iyan ang gusto mo, bahala ka. Kung saan ka masaya"
"Thanks ma."
Niyakap ko sya.
"Nak. Mei delivery at sulat nga pla dito kanina. Sayo nakadelivered"
Nagtaka ako ng panandalian pero saglit lang.
"Nasaan ma?"
"Pinatong ko sa lamesita"
Pumunta ako dun at nakita kong isang box.
Parang lalagyan sya ng kwintas.
Kinuha ko ito at binuksan.
Tama ako at kwintas nga ito.
Kinuha ko ito at tinignan.
Isang design sya na lalaki at babae na nakapayong sila.
Napaiyak ako.
Lumabas na naman ang emosyon ko.
Akala ko wala na.
Akala ko wala na akong ilalabas.
Pinahid ko luha ko.
Sino ba nagpadala nito sa akin?
Tinignan ko ulit ung box at mei nakita akong mei letter sa loob nito.
Kinuha ko ito at binuklat.
Binasa ang unang nakasulat.
'Mahal kong Lei'
Napaluha na nman ako.
Sya ang nagpadala nito sa akin?
"Mahal kong Fei
Mahal ko...
Patawarin mo ako.
Hindi ko sinasadyang iwan ka.
Mei rason ako kaya kita iniwan.
Malalaman mo rin sa tamang panahon.
Mahal ko...
Ingatan mo ang kwintas.
Sumisimbolo iyan sa pag-ibig natin.
Mahal kita, Fei.
Wag mo sana akong pagdudahan.
I miss you...
Pagbalik ko mahal ay ipapaliwanag ko sayo lahat.
Sana hintayin mo ako.
Ingat ka palagi mahal.
Sa muli nating pagkikita...
Nagmamahal...
Rain"
Tiniklop ko na ang sulat.
Napaiyak ako sa kaligayahan.
Akala ko hindi nya ako mahal.
But at the same time, ay kalungkutan.
Hindi ko sya makikita.
Rain. Mahal ko.
Mahal din kita.
Hayaan mo.
Hihintayin kita mahal.
Lagi ko susuotin itong kwintas.
sabi mo nga ay ito ang simbolo ng ating pagmamahalan.
Kahit ilang taon mahal ay hihintayin kita.
Hihintayin kong bumalik ka sa piling ko.
Magsasama tayo habang buhay.
Hinalikan ko ang kwintas.
Hihintayin kita.
*flashback ends*
***
A/N: Done Chapter 7! :D
Kamusta?
Ang haba ng flashback nuh? :D
Nga pla, malapit na po matapos toh :3
Sana subaybayan nyo pa... :)
LabLab... <3
READ.VOTE.COMMENT
--- MsHartHartXD
BINABASA MO ANG
Tuwing Umuulan... (COMPLETED)
Novela JuvenilMei nakilala ako. Isang lalaking nagpapakita lang. TUWING UMUULAN... Bakit nga ba??? Gusto mo bang malaman? Tara at basahin mo ang aming storya... At Para malaman mo rin. kung ano ang pakiramdam Kapag kasama ko sya. Kapag sumasabay sya sa akin sa ii...
