LUNAPARK

103 28 12
                                    


Uyandığımda saat sabahın sekiziydi. Bugün pazar olduğu için iş yoktu. Kendime zaman ayırmayı planlıyordum. Bahçe de kitap okuyabilirdim. Ya da mağazaları gezebilirdim. Birinci fikrin daha güzel olduğuna karar verdim. Kahvaltıdan önce hemen bir duş aldım. Dün yorgunluktan direk yattığım için alamamıştım. Duştan sonra da güzel bir kahvaltı yaptım. Bugün Güneş'e olayları anlatıp kafamı kurcalayan soruları danışacaktım. Ama telefonum çaldı. Arayan Candı. Hemen açtım telefonu.
"Merhaba Deniz nasılsın?"

"İyiyim Can sen nasılsın?

"Bende iyiyim bugün için bir programın var mıydı ?"

"Yani yok gibiydi noldu ki?"

"Ya kardeşim Cansu vardı ya çok ısrar etti lunaparka gidelim diye bende kabul ettim. Senin aradım çünkü Güneşle sende belki gelirsiniz diye."

"Lunapark mı? " ben hayatım da hiç lunaparka gitmemiştim. O yüzden bu teklif çok hoşuma gitmişti. Eminim ki Güneş de çok beğenirdi.

"Ya evet lunapark işte kardeşim yüzünden kusura bakma belki çocukça gelebilir ama sonra zaten başka bir yerlerde de otururuz."

"Saçmalama Can ne çocukçası. Tabiki de gelirim. Daha önce hiç gitmedim ben lunaparka o yüzden şaşırdım. Saat kaçta nereye gelelim?"

"Siz saat ikide hazır olun aşağıya inin ben sizi alırım. Çok teşekkür ederim Deniz.

"Asıl ben teşekkür ederim. Görüşürüz."

"Görüşürüz." telefonu kapatır kapatmaz Güneş'in yanına gittim. Ona Can'ın davetini anlattım. O da çok mutlu oldu. Hemen hazırlanmaya başladık. İkimiz de heyecanlıydık. Hazırlanır hazırlanmaz aşağısına indik. Can gelmiş kapıda bizi bekliyordu. Yanında da bi kız vardı heralde kardeşiydi hızlı adımlarla arabaya vardık hemen bindik.
"Selam kızlar nasılsınız?"

"İyiyiz sen nasılsın ?"

"İyiyim bende. Kızlar kardeşim Cansu. Bunlarda Deniz ve Güneş. Denizi biliyorsun zaten hani aynı yerde çalıştïğım kız. Güneşte onun arkadaşı."

"Haaa tanıdım tanıdım hani şu güzelliğini anlata anlata bitiremediğin Deniz. Abi haklıymışsın gerçekten güzel kızmış. Merhaba kızlar. " Can kızarmıştı. Ben de şaşkındım.
"Merhaba Cansu."

"Nasılsınız?"

"İyiyiz sen ?"

"İyiyim bende geçenler de abimin bana lunaparka götürme sözü vardı. Ben de bu sözü gerçekleştirmesini istedim. O da bana sizi bir yerlere götüreceğini söyledi bende onlarıda çağır dedim. İnşallah sıkılmazsınız."

"Yok yok iyi yapmışsın biz de çok memnun olduk zaten."

"İyi ozaman sevindim." bu konuşmalardan sonra Cansuyu incelemeye başladım. Abisine çok benziyordu. Sadece göz renkleri farklıydı. Cansunun ki yeşildi. Onun haricinde bide gülüşleri farklıydı. Aslında Cansununda gülüşü güzeldi ama Can'ın ki bi farklıydı. Ben bu düşüncelerdeyken gelmiştik bile. Hemen araban indim.

Sonra hep beraber gişeye doğru yürümeye başladık. Bi yandan da ilk neye bineceğimize karar veriyorduk. Sonunda korku treninde karar kıldık. Biletleri alıp trene doğru ilerledik. Cansuyla Güneş hemen yan yana oturdular. İyi anlaşmışlardı. Biz de mecbur Canla oturduk.

BİR UMUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin