lkol Adsız7yo78 Bölüm 7

34 5 3
                                    

sabah yukarıdan mı? aşağından mı ? geldiğini aanlamadığım bir maktap sesiyle uyandım . kesin bir yerde tadilat başladı . off off ! yatakta oturur pozisyona geçip telefonumu elime aldım. ah daha 1 saat var. melise baktığımda horul horul uyuyodu . bu ne uyku ya insan bu sese uyanmaz mı? yataktan kalkıp mutfağa geçtim .kimse uyanmamıştı. neyse artk değer bilsinler bu sabah kahvaltı benden. kahvaltıyı hazırlayıp masayı da kurduktan sonra odama çıktım. dolabın kabağını açıp ne giyeceğime bakım. vee karar verilmiştir. üstüme mavi bileklerim de biten elbise giyindim. oh püfür püfür. Çantamı alıp oturma odasına geçtim annem ve mete uyanmıştı bile. Meteyi alıp güzelce öptüm.sonra onu annemin yanına oturtup çantamdan cüzdanımı çıkardım ve cüzdandan maaşımın bir çoğunu çıkarıp anneme uzattım.sevinmişti parayı aldı ve televizyonun üstünde bulunan dantelin altına koydu. ( annemin para saklama alanı) sonra meteyi kucağıma alıp oturdum. O sıra melis yanımıza geldi uykulu gizleriyle bize bakıp koltuğa oturdu. Sonra yerinden kalkıp banyoya gıtti. Mete kucağımda ağlamaya ve kıpırdanmaya başlamıştı. Acıktı tabi kereta. Mutfağa gidip sandalyeye oturdum. Metenin ağzına bir bir kaşıkları götürdüm. Arada su ve meyve suyu koydum. Bi ara otomatığe bağladım. Annem
- Ayşin yeter çocuk patlıcak
diyerek meteyi kucağımdan aldı.
Ay iyilikte yaramıyor. Annem mutfaktan çıkarken melis yanıma geldi ve yalakalık yapmaya başladı. Sesini alçak tonda ayarlayıp
- abla yarın toplantıya gelcenmi?

- of Melis 1 pazarım var ondada senle uğraşıyom of of

- Ben senin kardesinim. Tabi uğraşcan.

Diyerek masaya oturdu. Bende masadan kalktım oturma odasından geçerken anneme kaş göz işareti yaparak ben çıkıyorum dedim.
Evden çıktım ve yürümeye başladım. Ve bir anda ayağımın yanında köpek havlamasıyla 2 adım ötedeki banka sıçradım. Bıraz sonra biri geldi ve köpegin tasmasından tuttu. Sonra bana dinerek

- iyi mısiniz

- İyİyim

Diyerek hızlı adımlarla ordan uzaklaştım. Rezil olmuştum. Arkamdan bağırsada takmadım. Cafeye geldiğimde önlöğümü takıp işe koyuldum. Normal bi günün sonunda eve gitmek için çıktım. Yürurken bir erkek toplulugu gördüm. Bağıra bagıra bğr şeyler konusuyorlardı. Bu ne gevşeklik abi ya. Tam inlerönden geçerken onlardan biri yanıma geldi. Ayy bu gün rezil olduğum çocuk.

- Ya bak bügün özür dileyemedim. Hemen yanımdan kaçtın.

- özür dilemene gerek yok. Şimdi gitmem gerek iyi akşamlar.

Tam gidecekken o gruptan biri yanımıza gelerek çocuğun omzuna elini koydu yüzüne baktığımda melısin ogretmeni olduğunu gördüm. KAHRETSİNN.

- Bu kız kim??

Dedenim ben senin mal ya bi de soruyo.

- Hiç kimseye ya neyse hadi iyi akşamlar.

Diyerek yanımızdan ayrıldı rezil olduğum çocuk. Bi süre boş boş bakıstık. Sonra şse koşar adımlarla yanlarından ayrıldım. Eve geldiğimde yemek bile yemeden yatıp uyudum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 29, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Son DurakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin