Ben Olsam Böyle Severdim

Odamdaki Çocuk (BOBS)

HASSİKTİR. ODAMDA. BENDEN. BAŞKA.NEFES.ALAN.BİRİ.DAHA. VARDI.

Bozulmuş nefeslerimi düzene sokmaya çalışırken sıkıca kapadığım avucumun acıdığını farkettim sanırım bir anlık refleksle flaşı bilgisayardan çekmiştim avucumdaki acının anlamı kesinlikle buydu avucumu hafifçe aralayıp baktım ve emin oldum. Şimdi ise düşünmem gereken odada nefesini hissettiğim şizofrenin kim olduğu daha da önemlisi benden ve odamın camından ne istediğiydi. Her ne kadar havalı bir giriş olsada götüm titriyordu resmen. Aklımdan binbir türlü düşünce geçerken ne yapacağıma karar verdim. Tabi ki bu durumda olan cırtlak bir kız ne yaparsa onu. Avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım. Bir an önce birinin gelip beni burdan götürmesini istiyordum.Ama sanki kabuslar olur bağırırsın ama sesin duyulmaz ya aynı öyleydim işte.

Derken sert bir ses tonu kulaklarımı doldurmaya başladı zihnimdeki konuşmaları susturup söylediklerine odaklanmaya çalıştım.

Boşuna bağırıyorsun güzellik takımlı şekerlerin seni duyamaz.

Oha oha oha bu bu imkansızdı adamlarıma bu şekilde hitap ettiğimi sadece iç sesim biliyordu. Yoksa bu çocuk insanların zihnini falan mı okuyordu. Yoksa süper güçleri mi vardı yohamınaa diye hızlıca konudan konuya atlıyordum. Oda zifiri karanlıktı,iyi ki de öyleydi çünkü suratımdaki şaşkın ve bir o kadar karmaşık ifadeyi görmesini istemezdim. Ama şuan daha büyük bir sorunum vardı o da buradan nasıl kurtulacağımdı.

Keşke onları suratlarına göre değil de adam dövme kabiliyetlerine göre işe alsaydın tatlım diyerek devam etti.

N n ne yaptın adamlarıma?diye sordum sesimin titremesine engel olamıyordum. Çok farklı bir histi korku sanıyordum ama değildi. Tanımlayamıyordum, ama başkaydı işte.

Merak etme bebeğim sadece biraz uyuyacaklar

Kimsin lan sen ne istiyorsun benden! Daha da kendime geldiğimde bağırmaya başladım.

Flaş! Hemen. Şimdi.

İsterik bir kahkaha attım kahkahalarım odayı belli bir süre doldurduktan sonra susup devam ettim. Şekeriim bunun için camları kırmaya ne gerek vardı kapı diye birşey var dimi amk çocuğu seni! Ayrıca sana flaşı vereceğimi nereden çıkarttın komik misin gülüm sen.

Geç de olsa duvarlarımı üzerime çekmeyi başarmıştım. Bu halimi çok seviyordum. Çünkü ben böyleyken kimse bana zarar veremezdi. Kimse beni ezemezdi. Karşımda duran şizofren bile. Bu tavırlarımla en güçlü bendim.

Rica etmiyorum flaş için geldim.

Ses tonu bir gram bile oynamıyordu işin kötü yanı mimiklerini bırak suratını bile göremiyordum.

Geldin ve göreceklerine inanamayacaksın!

diyerek gölgesini gördüğüm adama yaklaşmaya başladım. Bir adım, bir adım daha ve son bir adım tamamen yakınındaydım. Tam tekmemi kaldıracakken lanet olsun.

LANET OLSUN!

***

Gözlerimi açıp tavanla bakışmaya başladım. Hizmetçi kapıyı çalıp içeri girdi. Kahvaltımı getirmiş olmalıydı. Uyuduğumu sanıp kahvaltımı komodinimin üzerine bıraktı. Huyumu bilirdi. Uyandırılmaktan nefret ederim.

Yavaşça doğruldum. Ahhh lanet olsun. Başım çok kötü ağrıyor be. Odama giren şizofren benim odaklanma problemimden yararlanıp beni duvara savuralı iki gün oluyordu. Ne flaştan ne de o götverenden haber yoktu. Neyse ki annemler aylık tatillerinde oldukları için onlara açıklama gibi bir problemle daha uğraşmak zorunda kalmadım. E tabi bu olaydan sonra takımlı şekerlerin ismi artık kaslı takımlılar olarak değişti beni hastahaneye götüren iki korumam haricinde hepsinin işine son verip oldukça güçlü bir ekiple çalışmaya başladım. Çünkü neyle karşı karşıya olduğuma dair en ufak bir fikrim yoktu.