You're my dream. -dutch 5sos story-

Hoofdstuk 16

-Michael pov-
Hoe ik me voel?
Leeg.
De hele nacht heeft Desie me lopen bellen, maar ik heb niet aangenomen.
Ze heeft me privé berichten op Instagram gestuurd, op Twitter en ze heeft me geprobeerd te bereiken door Ashton te bellen.
"Michael, ontbijt!" Roept Calum vanuit de keuken.
Ik zucht en loop dan met tegenzin naar de keuken.
"Wat is er voor ontbijt?" Vraag ik met de diepste zucht ooit.
"Toast met jam" zegt hij opgewekt terwijl hij me een bord eten in mijn handen drukt.
"Ik heb g-"
"Gewoon eten Michael" kapt hij me af.
Ik zucht weer en loop dan met het bord naar de achterkant van de bus.
"Wanneer komen we aan?" Hoor ik Ashton aan Luke vragen.
"Een uurtje nog" antwoordt Luke hem.
Ik loop de kamer in en plof op het hoekje van de bank, ver weg van Luke en Ashton.
"Kom vooral niet te dichtbij hoor" zegt Ashton lachend.
Ik maak een afwezig gebaar en neem dan toch maar een hap mijn eten.

-een uur later-
"Michael, je moet echt naar buiten komen, we moeten naar onze kamer!" Zegt Luke die al buiten de bus staat.
"Maar er staan allemaal fans en ik zie er niet uit!" Antwoord ik bang.
"Zet een pet op en kom!" Zegt Luke geïrriteerd.
Ik rommel in mijn rugzak en dan vind ik uiteindelijk toch een pet.
Een beetje angstig loop ik de bus uit.
Overal staan fans.
Dan voel ik opeens een hand in mijn rug, Calum duwt me naar voren.
Snel ren ik naar binnen.
"Was dat nou zo erg?" Vraagt Luke, die mijn koffer heeft meegenomen.
Ik knik.
"Stel je niet zo aan joh" zegt Ashton lachend.
"We moeten zometeen al naar de arena" zegt Dave, die opeens achter ons staat.
"Shut up" mompel ik geïrriteerd.
"Pardon?"
"Niks" grom ik.
"Mooi zo" antwoordt hij.
"Je bent m'n moeder niet!" Probeer ik zo lief mogelijk te zeggen, maar het komt er alsnog tamelijk bot uit.
"Meneer Clifford-"
"Ik heb al genoeg gehoord" snel pak ik mijn koffer en ren ik naar mijn kamer, die ik helaas moet delen met Luke. Hij doet ook alsof hij mijn moeder is.

-Calum pov-
"Hij gedraagt zich echt als een puber" zegt Luke geïrriteerd.
"Laat nou maar, die is gewoon overspannen joh" antwoordt Dave hem.
"Ik ga even met hem praten" zeg ik dan.
Snel sleep ik mijn koffer mee naar Michael zijn kamer.
"Michael?" Vraag ik terwijl ik op de deur klop.
"Je hebt toch een sleutel Luke?!" Roept Michael kwaad.
"Ik ben Calum"
"Owh..."
Dan gaat de deur open.
Snel stap ik naar binnen.
"Wat moet je?" Vraagt hij nors terwijl hij de deur sluit.
"Even praten met 1 van mijn beste vrienden" antwoord ik met een glimlach.
"Waarover dan?" Vraagt hij terwijl hij op zijn bed gaat liggen.
"Desie"
Ik hoor hem diep zuchten.
"Vergeet haar nou joh" zeg ik dan maar.
"Ik had zoveel voor ons gepland en dan blijkt ze fucking verliefd te zijn op fucking Luke en dan zoent ze die motherfucker en dan vraagt ze me fucking terug... Fuck" zegt hij kwaad.
"Zo zo, dat is een hoop gevloek" antwoord ik met een zenuwachtig lachje.
Kwaad kijkt hij me aan.
Snel herstel ik me.
"Luke heeft hier niks mee te maken, hij wist echt van niks, hij heeft Desie nooit zoveel gemogen" zeg ik snel.
"Hoe weet ik dat je niet liegt?"
"Nou, wij zijn Malum, dus waarom zou ik tegen je liegen?" Vraag ik lachend.
"Daar heb je gelijk" antwoordt hij met een kleine glimlach op zijn gezicht.
Helaas kan ik het verdriet in zijn ogen zien.
"Ik heb een cadeautje voor je" zeg ik terwijl ik in mijn rugzak rommel.
Als ik het heb gevonden, geef ik het aan Michael.
"Wat een vette kleur!" Zegt hij enthousiast.
Ik heb hem fel blauwe haarverf gegeven.
Lachend sta ik op en loop ik richting de deur.
"Calum?" Vraagt Michael net als ik de deur wil uitlopen.
"Ja?"
"Bedankt"
"Gragedaan" antwoord ik met een glimlach, dan loop ik de kamer uit.