Evet yemek haneden ciktik samet arkamda yuruyordu. Kimse yoktu cok sasirdim. Baya bildigin kaciyorduk yemekhaneden ama hic kimse birsey demiyordu ve kimse yoktu koridorlar bombostu. Odanin kapisi baya büyüktü, ikimizde acmaya baya korkmustuk ama sigara istegim yuzunden hemen actim odanin kapisini. Odaya girdigimde gorduklerime cok sasirdim. Serefsiz mudur bize ayarladiklari oda tamamen olelim diye cok kotu biryer, bu adamin odasi duvarlari esyalari cok cok iyiydi. Ama gozum dondu sadece sigara ariyorduk. Bulduk sonunda . hemde en sevdiğim uzun,kirmizi,tekel 2001 . paketi aldigimla kactim. Simdi de sira ates bulmaktaydi. Taslarla ates yakacak degildim ya. Hemen atesi nerden bulacagimi buldum. Sigaraya ulasmama az kalmisti. Odaya gittim o gece yattim, uyudum. Sonra kalkip sabah kahvaltisinda kargasa cikardim. Ve hemen mutfagin arka tarafina gecip cakmak caldim. Samet'i de yanima cagirdim sigaranin yarisini ona verdim. Yarisi sende dursun 1 saat sonraki disari izninde iceriz dedim. Tamam dedi gitti odasina bende odamda dakika sayiyordim. Dakikalar geçmiyordu. Orucun son 5-6 dakikasini yasiyor gibiydim. Ve sonunda bekledigim an gelmisti. Ciktik ve sigaramizi icmistik. Odaya girdigimde Tarik yoktu. Acaba gercek bir arkadas edindim diye hayalimden kurtulmusmuydum ki? Yine aklima soru isaretleri gelmisti. Durmadan samet ile konusuyorduk. Yemekhanede, bahcede kisacasi heryerde. Aksam odalara girdik. Uyku tutmadi. Bu odada vakit gecirecek birsey de olmayınca sabaha kadar patliyacaktim. İyice vakit gecmemeye baslamisti. Burda yaslanacaktim sanki. Ondan gercekten cok korktum. Ben ozgurluk istiyordum. Ve tam bunlari dusunurken Samet'i gördüm.
-(fisildayarak) hadi Cem burdan kacalim ben herseyi ayarladim.(bunlari soylerken kapiyi acti) haydi daha ne bekliyorsun.
Dondum ve bekliyordum. Daha yeni bunun planini yapan, ozgurluk isteyen bendim ama simdi o kadar sasirmistim ki. Yerimden kimildayamiyordum. Sonra Samet yanima geldi. Tokat atti. Birden kendime gelmistim. Birden ayaga kalktim. Ozgurluge birden ulasmak istiyordum. O yuzden hemen kosmaya basladim. Odadan ciktiginda kacmak kolaydi cunki burasi hapishane degildi. Ciktik ve kosuyorduk. Binanin disina ciktik. Bombostu bahcesi, yavas yavas otlarin arasindan ilerliyorduk. Sonra kapiya geldik. Guvenligin binasinin alt tarafından surunerek kactik. Hemen uzaklastik. Ve saat sabah 5 te "ÖZGÜRLÜÜÜK"
Diye bağırmaya basladim. Ordan oraya kosuyordum. Samet hemen acaba hangi sehirdeyiz dedi. Bende "şehrine sicarim, umrumda degil hemen bir is bulalim ve hayata atilalim" dedim. Bana katıldı sabahi bekledik. Parkin birinde oturduk 2-3 saat. Sonra ayaga kalktik. Bu birlikde ozgurluge atilan ilk adimimizdi. Bu adimi saglam basarsak. Ozgurluk ayaklarimizin altinda kalacak ve biz ozgur insanlar olacagiz. Bu ikimizi de cok sevindirdigi gibi cok heyecanlandiriyordu. Gercekden ozgur olmanin bu kadar onemli oldugunu bilememisim. Ozgurlugun değerini ozgurken anlamamisim. Simdi anladim. Haydi basliyor OZGURLUK...
