Sabah oldu ve calisicak biryer arıyorduk. Baktim ve karsida bir tabela gördüm. Kocaman harflerle "komi araniyor" yazmislar. Dedim heralde bu isci flan. Yurumeye basladik ama komi ne demek hic bir bilgimiz yok. Artik birine sorduk ogrendik gitmeden. Sonra iceri girdik. Adam bize bakti ve " ne icin geldiniz gencler" dedi. Bende "is icin" dedim . tamam kimliklerinizi cikartin ve su kagidi doldurun dedi. Ben kimligimi uzun zamandir gormuyordum bile. oyle deyince adam, bizde donduk arkamizi. Ozgurluk guzel birseymis ama parasizken ozgurlugun pekde anlami yokmus. Gercekden paraya onem vermeyen birisiydim ama artik onem vermeliydik. Kopek gibi calisip birsuru para kazanip iyi bir sekilde yani en iyi sekilde ozgurlugumuzu yasamamiz lagazim . baya sinirlenmistim bu fakirlik isine. Canim sıkıntıdan sigara cekti. Keske 2001 olsa da icsem. Baktim boyle sigara ve alkol almakdan biyiklarinin uclari sararmis bir adam onumden geciyordu. Dedim kesin bunda sigara vardir ve sordum.
- abi bi bakarmisin
-soyle yegenim
-abi varsa fazla sigara bi tane verebilir misin ?
-yasin kac bakiyim senin ?
-17 abi
- neyse aslinda vermezdim ama bosver , dertli gorunuyorsun . al bakiyim. (Elini cebine atti kirmizi uzun 2001 paketinden bir tane cikardi ve bana uzatti)
Gercekden cok sevinmistim. Tamda bana lagazim olan sey buydu. Artik sigarami icip bu geceyi nasil atlatacagimizi dusunmek kalmisti geriye. Samet baya sakindi neden ben ondan daha cok bu para kazanip hayatimizi kirma isinde daha istekliydim ki ? Neyse nasilsa yalniz degildim en azindan yanimda bi yol arkadasim vardi. Arkadasi olmayip bu durumda olan da vardir diye dusunup sukur ettim. Hava kararmaya baslamisti. Neyseki hava soguk degildi. Bi belediye parki bulup oturduk. O biyiklari sararmis amcadan aldigim sigaranin tadi, kokusu ve etkisini hala yasiyordum. Bi sigaranin onceden değeri yoktu ama yoklukda bir sigara bile cok degerli gelmisti. Bankta oturup muhabbet etmeye basladik Samet ile. Birlikde hastane den kacmistik ama o hastaneye neden girdigi hakkinda bile bir fikrim yoktu. O yuzden sordum;
-kardesim, sen neden girdin bu hastaneye
- ben mi ? Ben hayal goruyomusum, hayalden arkadaslar edinip, kafamdan kurdugum insanlarla takiliyormusum, oyle diyorlar . Ama ben eminim hicbiri hayal degil. Peki sen, sen ne yuzunden girdin?
- sana birsey soyliyim mi? Bende ayni hastalikdan girdim ve inan kesinlikle gorduklerin hayal gercek degil. Bende inanmiyordim hatta suana kadar senin bile hayal olabilecegini dusunuyordum ama iyiki degilmissin.
-gercekden sende mi benimle ayni hastalığa sahipsin iyi bundan sonra birbirimizden baskasi ile konusmaz hallederiz. İkimizde gercegiz ve dostuz sonucta.
-evet kardesim bundan sonra bu hayat ikimizin . sana guveniyorim ...
Evet, birbirimize gazi vermistik. Sanki hemen is bulacak ve zengin olacağız gibi hissediyordim. Ve mutlu oldum cunki arkadasim hayal değildi, gercekdi. Hava hafifden esmeye baslamis, ruzgarin agaclarin yapraklarina surterek cikardigi ses ve arada bir gecen araba sesinden baska hicbir ses duyulmuyordu etraftan. İkimizde bir banka gecti ve uzandik. Artik birbirimize guveniyorduk ve karar vermistik is bulup para kazanacaktik. Ve sabah erkenden kalkmak icin hemen uyuduk...
