Küçük Hırsızlar

1. Bölüm= Hırsızlık

MİRA TEKSOY
21 yaşındayım tek hayalim üniversiteyi bitirip oyuncu olmaktı. Babam 5 yaşımdayken trafik kazası nedeniyle ölmüş. Annem babam öldüğü için bir adamla evlendi zaten babamı sevmiyordu annem, olan babama oldu annemi severek öldü. Annemin evlendiği adam tam bir psikopat, uyuşturucu, eroin, hap, toz herşey bulunur bu adamda, annem birde bu adamdan 5 aylık hamile. Bir gün eve sarhoş gelmiş elinde haplardan vardı satamamış demek ki, bana gelip

"Al iç birtane iyi gelir canım" dedi bana uzattığı elini elimin tersiyle çarpıp,

"İstemez" dedim.

"Hadi ama güzelim iç bir tane birşey olmaz korkma en fazla işime yararsın" dedi gülerek. Utanmadan gelmiş ne diyor bide hemen yanına gidip tokatı bastım.

"Napıyorsun lan sen" diyip bana tokat atmaya başladı ardından tekmelemeye ve en sonunda kemerini çıkarıp vurmaya başladı.

İşini bitirdikten sonra odadan çekip gitti. Ertesi sabah aynaya baktığımda çığlığı bastım hem ağlıyor hem bağırıyor hemde yerlere vuruyordum sinir krizine girmiştim. Annem gelip halimi görünce şok oldu tabi nolduğunu sorunca hepsini teker teker anlattım annem yerinden bir hışımla kalkıp üvey olacak babamın yanına gitti bağırıp çağırmaya başladı normal bir annede bunu yapmazmıydı zaten. Yaklaşık 4 5 gün sonra bu adam annemi nasıl ikna etmişse annem bana gelip,

"Yalan söyledin iftira attın kardeşin babasıyla beraber büyüyeceği için kıskandın onu" dediği an benim yıkılış anım oldu.

Biran evden kaçma fikrine kapıldım yani o derece ama sonra bu fikir aklıma yattı beni birtek anlayan kişi babamdı oda gitti üvey babam zaten bir işe yaramıyor annemide o günden sonra boşverdim. Evet yarın kaçıcaktım hande, dolunay, ve belinayla beraber kaçıcaktık onlarında hikayeleri ayrı hepsininki birbirinden kötü. Sabah kalkar kalkmaz çantamı hazırladım ailemizin bir tane resmini alıp el çantama koydum, üstümü giyip evden çıktım yolda yürürken üvey babam olacak o adamla karşılaştım.

"Ne o evden mi kaçıyosun" dedi yolumu keserek.

"Evet sizi bir ömür görmek istemiyorum" dedim yanından geçip giderken, ama kolumu tutup önüne geçirtti beni,

"Ban veda etmeyecekmisin kızım" dedi yapmacık bir şekilde.

"Ben senin kızın değilim" diyip elinden kolumu kurtarıp yanından geçerek yürüdüm.

"Senin annen o değil" diye arkamdan bağırınca olduğum yerde durdum arkamı dönüp,

"Ne saçmalıyorsun be" dedim.

"Senin annen o değil seni babanla annen evlatlık almışlar gitmeden önce bilmeni istedim güzelim" diyince başım döndü dediğine inanıp inanmamakta güçlük çekiyordum ama ya doğruysa, ayakta tutunacak yer bulamayınca tam düşüyordum ki belimi iki el sardı ve beni düşmekten kurtardı.

"Sana iyi kaçmalar güzelim" diye bağırıp arkasını dönüp giden pisliğe  baktım.

"İyi misin" diyen sese dönüp bakınca beni tutan çocuğu gördüm.

"Ah iyiyim evet teşekkür ederim" dedim.

"Önemli değil" diyip gülümsedi ve bana bir peçete verdi.