Sonsuzum Ol

1.Bölüm

'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Mahur Aslan, şimdilerin en genç ünlü mimarı olmayı başarmış fakat mutluluğu en iç kısmında tutsak etmiş bir kadın, ailesi çokta kalabalık değil bir abla ve bir abisi vardır birde abisinin eşi ve küçük yeğeni, ablası ise şimdilerde nişanlı aynı zamanda ünlü bir estesisyen ailede ki tek baba mesleğini yapmayan kişi ablasıdır. mahur aileden biraz bağımsız büyümüş genç yaşında ailesinden ayrı yaşamaya başlamıştır yurt dışında bölümünü bitirmiş bir çok işe de imza atmıştır babasının şirketine bağlı fakat kendine ait dışarıda bir ofisi vardır kendini şirkete bağlı göstermemek için bu yolu seçmiştir, mahurunun olmazsa olmazı bir de arkadaşları vardır kız arkadaşı sadece 5 tanedir hepsi de çocukluktan gelen arkadaşlıklardır hepsi şimdilerde işlerini kurmuş ve yüksek mertebeye gelmiş insanlardır.

nisa toprak 25 yaşında kendi editör şirketini kurmuş, eylem şahin  çok ünlü bir psikiyatri doktoru olmuş, öznur özcan  babasının işi olan uçak şirketlerinin başında genel müdür , nermin malik, senaryo yazarı ve mehtapta oteller zincirinin sahibi aynı zamanda iki çocuk annesi olmuştu. 

Bu arkadaşlıklar çok eskiye dayanıyordu yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu, şimdilerde Nermin ve mahur hariç hepsinin bir sevgilisi nişanlısı vardır, nerminin kalıcı olması pek beklenmese de mahurun kalıcı olduğu kesindi, o fazlasıyla yalnızlığa alışmıştı, kalbin de ki adamla yanında olmasa bile yeterince mutluydu , bazen yetmediği durumlar olsa bile evden çıktığında onu bir sokakta bir televizyonda görmek sesini duymak yetiyordu, demiştik ya bir hayal olmaktansa dokuna bileceği kadar yakın olmak  yetiyordu.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

12 Ağustos gelip  çatmıştı, ne kadar kutlamak istemesem bile herkes organizasyonu yapmış tekneyle bodruma gidecektik, akşam saat 8 i gösterdiğinde bizim teknede buluşacaktık, içimden geçirmiyor değilim acaba o da orda mı belki de çoktan gitmiştir belki de dizi çekimi başlamıştır, nermin le arabayı park edip elimizde valizlerimizle tekneye doğru ilerleyeme başlamıştık, zamanında babama ısrarım üzerine  oktayın teknesinin yanına yerimizi ayarlattırmıştık, içimden dua ederken bir anda elinde purosuyla sandalyede oturmuş telefona bakarken onu gördüm bana biraz arkası dönüktü, ama valiz seslerini duyunca kafasını kaldırıp sesin geldiği yöne doğru kafasını kaldırıp baktı, hiç bir mimik yoktu öyle boş bakıyordu arada kaşlarını çatıyordu galiba sesten rahatsız olmuştu, aah ahhh şimdi ben düşüp bayılayım da sen o zaman sesi gör be adam 

içeriden kaptan mehmet amca çıkıp elimizde ki valizlerimizi alıp içeri götürdü bizde kızları teknede beklemeye başladık , Allah'ım çok yakındık bu yakınlık bile beni heyecanlandırmaya yetiyordu, nermin kolumu dürtükleye dürtükleye beni kendime getirmeye çalışıyordu, ama kendime gelmem gerekiyordu evet şimdiye kadar hiç bu şekilde bir merhabamız olmamıştı benim onu görmek için gittiğim oyunlar veya da evden çıktığımızda arabaya binecekken bir selamlaşma dışında. Akşam yemeğini burada yiyeceğimiz için mutfağa geçip yemekleri yapmaya başladım kızlarda gelmeye başlamışlardı nisa ve eylem de gelip bana yardım etmeye başladılar,

'' Kızım oktay burda

evet kızların fark etmesi uzun sürmemiş anlaşılan hala aynı yerinde oturuyordu 

'' evet  nisacım burada burada da elimden hiç bir şey gelmiyor

''ya baksana acaba bu yaptıklarımızdan bir tabak da ona mı götürsek belki bir konuşma açmış oluruz (eylem)