Belki geç, hakikaten geç, ama eğer ki hâlâ okurum kaldıysa, yeniden merhaba....
Emre dağınık saçlarının arasına hırsla soktu elini. Ne zannediyordu ki? Bu kız sırf çocukluk aşkı diye onunla olması gerektiğini mi? Kendisini öpen kızın adını bile hatırlamıyordu şu an. Emin olduğu tek şey o beceriksizin sürekli ağladığıydı. Hırsla arabasına atlayarak onun evinin yolunu tuttu.
Ada Jüjü'nün onu zorlaması sonucu yataktan çıkmış ve bazı kararlar almıştı. Evet her şey çok hızlı gerçekleşmişti. Amerikadan döndüğünün ertesi haftası Emre ona ilk öpücüğünü vermişti. Ki kız bunların hiçbirine hazır dahi değildi. Bunu Emre'ye söylemeli ve biraz ayrı kalmayı istemeyi düşünüyordu. Yıkadığı saçlarına hafifçe şekil verirken gerçekten maviye boyamayı aklına koymuştu. Hoş kendine yakışmazdı belki de. Onun karakterinden beklenmeyecek bir şeydi bu. Eline sıktığı kremi hafifçe yayarken alt kattan kapı sesini duydu
"Kim geldi Makbuş?" diye bağırdı aşağıya,
"Gavurun evladı geldi!" gelen cevaba önce güldü. Ardındansa şok içinde kalakaldı. Ne demek? Gavur evladı? Emre? Öküz? Ha?
"Ne dedin sen Makbuş?!" kız çığlıkla üstüne başına bakıldı. ELbette ona ayrılmayı teklif etmeye hazırdı ancak sadece rüyalarında!
"Ne yapacağım ben ya? Ben gidecektim çocuğa, sinirle dikilecektim karşısına! Aman be dağ ayısı! Yahu bir şeyinde içine etme! Bırakta bir şey planladığım gibi gitsin! Vallahi Makbuş doğru söylüyor! Gavurun evladı, öküz, kazma!" Kapıda dikilmiş kızı izleyen Emre gülme isteğini bastırarak döndü kıza,
"Söylenmen bittiyse gidelim." kız duyduğu sesle resmen arşa kadar sıçradı.
"Hödük?"
"Beceriksiz? Ne yapıyoruz isim mi ezberliyoruz?"
"Benim ismim Beceriksiz değil!"
"Ha benimki Hödük yani"
"EvET!"
"Yürü düş önüme, Ada."
"Sen bana emir veremezsin tamam mı? Ayrıca burada konuşalım ne konuşacaksak?"
"Ada, sana gelmemeni söylemiştim."
"Ha, bizim sorunumuz bu yani? Benim oraya gelmem! Yoksa dudaklarına yapışan o cadı hiçte bile sorun değil!"
"Ada!"
"Ne bağırıyorsun be? Duyuyoruz herhalde!"
"Ada, önüme düş. Tepede konuşacağız."
"Gelmiyorum be!Allah Allah! Beyimize bak sen. sen gel deyince geleceğim, git deyince gideceğim. Yok öyle dünya!" Emre derin bir soluk alarak saçlarını karıştırdı. Kızı kucaklamayı düşündüyse de vazgeçti. Şu an en az Ada kadar, o da sinirliydi çünkü.
"Ne istiyorsun? Konuşalım diyorum yok! İsminle hitap ediyorum yok! Hayır istediğin ne?"
"Ayrılmak!" Ada'nın ağzından hırsla çıkan kelime ortalığa bomba gibi düşmüştü resmen. Bir anda kapı açıldı ve üst üste düştü Jüjü'yle Makbuş. Ada 'Oha' derken onlar Emre'nin umrunda dahi değillerdi.
"Ayrılmak mı istiyorsun?"
"Evet! Acele ettik! Ortada bir şey bile yoktu!"
"Bilmem farkında mısın ama bana püskül olan sendin?"
"Toyluğuma ver!" Emre sinirli gözlerini bir an için tavana dikti. derin bir soluk aldı. Çocuk oyuncağı mıydı yahu bu iş?
"Tamam. Ayrılalım." bunu bu kadar kolay kabul edeceğini beklemiyordu elbet Ada. Şokla birkaç saniye kalakaldı ve yorum yapamadı,
"İstediğin bu değil miydi, Ada? Bencede en güzeli bu. Böylece senden kurtulurum." ardından tek kelime etmeden kapıdan dışarı çıktı Emre. Ada yerde yatar konumda kalmış olan Jülide'yle Makbuş'a bakmadı bile. Elini kalbine koydu ve mırıldandı,
"Göğsüme Emre oturdu ya." Jülide başını kaldırdı hızla yerden,
"Ne saçmalıyon kızım?"
"Aman öküz oturdu işte anla! Ya öküz ya Emre. Ne fark var arasında?"
"Az önce sevgilinden ayrılmamış olsan buna yarım saat gülerdim ama en yakın arkadaş olmak; arkadaşının en pis hallerini çekmeyi gerektirir! Gelde ağla hadi."
"Ya ben bunun böyle bir etki bırakacağını tahmin etmemiştim ya." Jülide hızla yataktan fırlayıp baş parmağını sallamaya başladı,
"Sakın yumuşayayım deme! Senin önünde başka kızı öptü o öküz! Yumuşamıyoruz! İntikam sırası bizde!" gaza gelen Ada elini havaya kaldırdı ve,
"Gölgelerin gücü adına! Güç bende artık!" diye bağırdı. Hemen ardından kafasına yediği şaplakla arkadaşına döndü,
"Ne yapıyorsun be?!"
"Nerden He-man'a bağladın be akıllı?"
"Valla o kısmını bende kaçırdım." derken başını ovalıyordu kız. Hemen ardından içinden konuşmaya başladı,
"Ya bana aşık olacaksın, ya bana aşık olacaksın, öküz! Ben öküzümü kimselere yar etmem!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dikkat!Öküz Çıkabilir!
Humor"Hani hep olur ya kitaplarda! Oğlan kötü çocuktur! Böyle bir cadde, mekân gibi bir yer falan vardır! Oranın sahibidir! Herkes önünde eğilir falan! Sonra bir kız çıkar! Böyle masum iyi niyetlidir melekler gibi prenses gibi-" Ada tam kendi hayatıyla k...
