~4.BÖLÜM~

120 22 13
                                    

Duman mı ? Bir insanın ismi bile bu kadar güzel olabilir miydi ?

Konuşmaya başlamadan önce Duman'ı süzmeye başladım. Okyanusları aratmayacak derecede mavi gözler, kaslı bir vücut, muhtemelen uyandığından beri aynı olan dağınık kahverengi saçlar. Bu yakışıklılık onların ailesinde genetik miydi, merak uyandırıyordu.

Ben ise onun yanında oldukça sönük kalıyordum. Kabul, gözlerim gerçekten güzel bir maviydi ama turuncu saçlarıma uygun çillerim herşeyi mahvediyordu. Yani en azından ben öyle düşünüyordum.

Kalbimin çok hızlı çarpmasına aldırmayarak konuşmaya başladım.

"Merhaba. Tanıştığımıza memnun oldum. Ben Alya."

Merhaba mı ? Ahh, daha fazla ne kadar saçmalayabilirdim acaba ?

"Seni tekrar görmek ne güzel." dedi Akın. Bende ona sırıtarak baktım.

"Merhaba." dedi Uzay soğuk bir ifadeyle. Bu da onun için bir ilerleme, diye düşünerek ona da tebessüm ettim.

"Ben Batıkan. Kısaca Batı da diyebilirsin." diyerek gülümsedi Batıkan. Diğerlerine de yaptığım gibi ona da bir tebessüm gönderdim.

Sıra Duman'a gelince sorarcasına gözlerine baktım. Bir 'merhaba' ya da 'memnun oldum' gibisinden birşeyler bekliyordum, ama o sadece yüzüme bakmaya devam etti.

"Artık tanıştığımıza göre ben gideyim." dedim gülümseyerek.

"Tamam, ben seni Derin'in yanına götüreyim." dedi Rüzgar. Onlardan yeterince uzaklaştığımızda konuşmaya başladı.

"Nasıl ? Sevdin mi bizimkileri ?"

"Akın'ı zaten tanıyorum biliyorsun. Uzay biraz soğuk duruyor ama iyi biri gibi görünüyor. Batıkan zaten oldukça sempatik. Duman benle konuşmadığı için bir yorum yapamayacağım."

"Emin ol onları tanıyınca hepsini seveceksin."

Konuşa konuşa Can ve Derin'in yanına geldik. Ama Can'ın yanında daha önce ona kötü bakışlar attığımız o kız vardı. Açıkçası biraz daha Can'a yaklaşsa kızı ahtapot bile sanabilirdim.

"Merhaba."

"Merhaba." dedik bizde.

"Benim adım Pelin." dedi ahtapot kız.

"Bende Alya." dedim gayet soğuk bir sesle. Hemen ardından da Derin'i yanıma çağırdım.

"Bu kız ahtapot gibi valla. İyi dayanmışsın şimdiye kadar."

"Birde bana sor. Baksana çocuk bile bunaldı kız hala devam ediyor." dedi Can'ı göstererek. Ardından onların yanındaki yerimize döndük.

Arada Rüzgar bir yerlere gidip bikaç kişiyle konuşuyor, bazı işlerini hallediyor sonra yanımıza geri dönüyordu. Parti yaklaşık 1-1,5 saat öyle geçti bizim için.

Arada Duman'ların olduğu tarafa bakmayı ihmal etmiyordum. Ama ne zaman baksam, Duman'ın gözü üstümdeydi. Ona her baktığımda gözümü kaçırmaktan başka birşey yapamıyordum. Burda diken üstündeydim adeta.

En sonunda onu yine ve yine bana bakarken yakaladığımda bikaç saniye gözlerime baktı, sonra başka biryere gitti. Bu neydi böyle ? Niye bu kadar heyecanlanmıştım ?

GRİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin