AYNI ÇATI ALTINDA !

Acı haber..

Biliyorum sınır geçti. Ancak yeni bölümü bu hafta maalesef yazamayacağım.  
 
Benden bir yaş küçük olan kuzenimi bu sabah kaybettik. Beyninde sorun olduğundan yaklaşık 7 yıldır bitkisel hayata bağlı olarak yaşıyordu. Bütün yaşamsal fonksiyonlarını bir anda kaybedip , ömrünün geri kalanını sadece bir yatağa bağlı olarak geçirmenin ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemezsiniz. Bende bu acı günde ailesinin yanında olmak üzere şehir dışında gidiyorum.

Maalesef ölüme engel olunamıyor. Ağlıyorsun , bağırıyorsun hatta için yanıyor o gittiği için. Sesini duyuramıyorsun kimselere. Acını haykıramıyorsun. Gücün yetmiyor geri getirmeye. Sonra düşünüyorsun da sen de oraya gideceksin. Sonunu bilmediğin bir yola tek başına gidiyorsun ve bilinmezliğin içine adeta sürükleniyorsun. Uçurumdan aşağı yavaş yavaş düşüyorsun. Orada ne kadar kalacağın belli değil. Bu zamana kadar yaptığın her şey orada sana tek tek sorulacak. Hataların , doğruların hesabını verme vakti. Hayaller , umutlar hepsi bir anda siliniyor. Ve zamanla haykırışların , çığlıkların , feryatların zamanla bir hıçkırığa dönüşüyor. Acı çekmeden öldü diyorsun. Gün geçtikçe açın dinmiyor aslında. Hep içinde yaşıyorsun ama alışıyorsun diyelim. Onsuzluğa değil de yanına gideceğin günü beklemeye alışıyorsun. Şimdi sizden tek ricam bu kadar zamandır yatakta yatan ve tüm yaşamsal fonksiyonlarını kaybedip sadece bir yatağa bağlı olarak yaşayan kuzenime dua etmeniz. Dua bilmiyorsanız bile güzel dilekleriniz benim için yeterli.  

Mekanın cennet olsun , kuzen !