Tutsak Nefes

Tutsak Nefes: (2)

Multimedia: Eylül Akar

Sahilde tek başıma otururken gözlerimi kapattım.Anın büyüsünü bozmak istemiyordum.Deniz dalgasının sesi kuşların cıvıltısı çocukların gülüşmeleri biraz ileride kağıt helva diye bağıran yaşlı bir amca.Gerçekten terapi gibiydi.

Gözlerimi yavaşca açtım.Gün batmak üzeriydi.Ve burada güneşin batısını izlemek çok keyifliydi.Daha ne kadar burada kalacağım bilmiyorum ama eve biraz daha geç gitmek benim için iyiydi.Doğum günüm her sene bana acı bir imtikan verirdi. 21 mayıs 1993.Annemin beni doğduğu gün.Benim acılarım başladığı gün.Kaç sene geçmişti aradan 15 yıl.Kaç senedir mutsuzdum kendimi bildiğinden beri. Peki ya kaç senedir babasızdım ne zamandır baba sevgi görmüyordum.Acılarım yaralarım derindi.En büyük yaram babasızlıktı.En büyük değerlim annemdi.Düşmanım mı onlar ne kadar inkar etsemde korkumdu.

Evet korkuyordum onlardan.Canımı yakmak istiyorlardı belki de ölmemi...Ölmem onlar için kurtuluşdu benim için yeniden varoluş.Bana annemden ablamdan sonra en yakın olmaları gereken onlarken azralim olmuşlardı.Amcam dediklerim bana düşman olmuşlardı.Ölmemi isteyecekler kadar...Kuzenlerim bu kelime o kadar yabancı ki bana.Tiksintilik dereceydi.Benim düşmanlarımdı onlar.

Azrail bana düşmanken ölüm çok yakındı.Acı çekmek yaralanmak,üzülmek kaçınılmazdı.Peki ya sevdiklerimi nasıl koruyacaktım?

Onlar gibi olarak.Onlar gibi acımasız olarak. Vicdanımı  denize atarak.Düşmanlarımla savaşırken kartları açık oynuyacaktım.Bu Savaşı ben kazanacağım.

Bu sene farklı olacaktı.Hissediyorum. Bu sene benim senem olacak.İlk önce güzel bir iş bulup meslegimi yapacağım.Sonrada birer birer hayallerimi.

Sahilden bir anda kalkarken önce bu doğum günü laneti yenmem gerekiyor diyerek mıraldandım.Eve gidip o doğum günü mü kutlacaktım.Güne sorunlu başladım ama iyi bitirecektim.Emir Uyar gibi birisinden de iş teklifi aldığıma göre herşey iyi gidecekti.

Çanta mı alıp evime doğru yürümeye başladım.Kulaklığımı takıp müzik dinlemeye karar verdim.

Ne demiş ünlü şarkısı "Ben yoruldum Hayat"Şarkının sözleri bende derin etki bırakırken izlenildiğimi hissedince hemen arkami döndüm.Görünürde kimse yoktu ama içim huzursuzdu.Omuzumun üstünden belli etmemeye çalışarak arkaya baktım.2 kişinin siyah takımlı   beni takip ettiğini anladım.

Birisi beni takip ediyordu.İçimde ki adrenalin tavan yapmişken hızla koşmaya başladım.Bu kişiden kurtulmam gerekiyordu. Gerçi bana birşey yapamazdı ama olsun tehbiri elden bırakmamak gerekiyordu. Bugünü bugün kick bosk biliyordum.Arkamdan koşuşan adim sesleri halâ arkamda olduğunu belli ediyordu. İki yol ayrımına vardığında sağa döndüm.Adım sesleri yavaşlamışdı.Tahminden hangi yöne doğru koştuğumu bulmaya calisiyordu. Cantamdaki küçük sopamı çıkardım.Tetikte olmam gerekiyordu. Benim olduğum yere doğru adım sesleri yaklaşıyordu.Nefesimi tutup bildiğim dualari okunmaya başladım.

Silah sesleri gelince kulaklarımı hızla kapattım.Elimde ki sopa düşerken çat diyerek ses çıkartırken tek umduğum şey sesin duyulmamış olmasıydı.

Silah sesleri hızla atarken durduğum yere iyice sindim.Kaçacak yerde yoktu.Korkudan ölebilirdim.Kalbim adeta depar atarken nefesimi tuttum.Allah kahretsin ki çıkmaz sokaktaydım.Bu adamlardan kurtulsamda tinerciler vardı. İyice bok çukurunun içindeydim.Doğum günün yine harika bir hediye vermişti.

Silah sesleri kesilince ne kadar buradan uzaklaşmak için ayağa kalktım.Elim ayağıma birbirine dolanıyordu.

Ayağa kalkmışken benim olduğum yere doğru bir adamın geldiğini görünce saklandığım yere iyice sindim.
Yavaşca benim olduğum yere doğru gelmeye başladı.Kalbim benden bağımsız bir şekilde atıyordu.Kalp atışlarımı oradan bile duyabilirdi .Elindeki silahı görünce sessizce yutkundum.Benim elimdeki nesneyle onun ki çok farklıydı.Silahla gelmişti adam ya.Sakin ol Eylül.