Evet sanırım başlık size bazı şeyleri anımsattı.Kiminiz için bir sızıyı hatırlattı kiminize ölünesi bi özlemi..
Mesafeler hiçbişeye engel değil vesaire laflar hepsi yalan dolan. Şimdi bazıları ne alaka diyecek. Bu imkansızlığa inanmakla alakalı bir düğüm. Ancak mesafe ki bana göre içinde imkansızlık barındıran herşey. Hayallere eş değer. Tabiki imkansız diye bişeyin olmadığına inanlarda vardır içimizde saygı duyarım ancak kendimize verdiğimiz çerezlik umutlardan başka bişey değil. Daha açıklayıcı olursam sonu mutsuz sonla biten hikayelere dönülenler.
Tabiki aramızda şanslı yada şanslı demek haksızlık olurdu.Mesafeye yenilmeyen güçlü insanlarda var aramızda.Ne mutlu ki onlara.Onlara denilicek tek söz kalırki savaşmaya devam.
Söylesenize mıknatısları ayıranda mesafe değilmiydi?
Peki sen neden böle şeyler diyorsun diyorsanız veya demiyorsanızda ben dedim.Çünkü herkesin beklediği biri yok mu söylesenize. Açıkçası biri beni bekliyo olsa bi bakarım.
Peki neden beklenen gelmez? Bahaneler çünkü seven için bahane nedirki.
Peki daha acınası biz neden bekliyoruz?
Çok mu seviyoruz? İnanın istesek hissilik moduna girer atarız bi kenara ama işte olmuyo.Bir kere senin için yaratıldığına inanmışındır nası unutasın. Sen herşeyi göze almışsın o almamışsa kendi yoluma bakarım diyemediğimizden hep bunlar.
Hele de bu çok örnek alınan,resmen mesafeye karşıt olarak büyüyen aşklar özlemler var. Söylenecek söz yok. Böyle devam.
Benim derdim kavuşamayanlarla, özleyenlerle,bekleyenlerle,geç bunları zaten biliyoruz Mutluluğa öyle herkes sahip olamaz ya işte. Olsun en kötü günümüz böyle olsun derim bende buna.
Olmuyo işte insan herşekilde yaşıyo ama böylen olmuyo ölüyoda farkına varamıyo kopamıyo bu dünyadan, nekadar yaşayan sıradan bir insan gibi gözüksede..
Pekala sonuç ise artık "senin" için olan insan artık "o" kişisi haline geliyo.Hayatında yerin yoktur.Ya kilometrelerce uzakta ya farklı insan çeşidi vb. Sebeplerle uzağındadır işte. Ondan uzak kalmak her anına geç kalmışlık hissi verir, bi nevi dışlanmış gibi.İşte sonunda inanırsın imkansıza. Bi şekilde mecbur kalıyosun. Geç veya erken hiç fark etmez.Herşeyin sonu vardır inancı gelir sonradan hiçbir sebep arayamazssın gelmeyende.
Bu yüzden hep derler ya giden mi kalan mı ölür? Diye
Gidenin açısından bakılırsa istemeden gidiyorsa eğer yani mecbursa en kötüsünü o yaşar.Hem arkada bıraktıkları, hem yanında götürdükleri ve dahasıda gelecekte onu bekleyenler..
Ha derseniz isteyerek gitti,Kalanın bitişi budur işte.Hangi sorunun cevabını bulsun.
Tabiki kalan ölür ama gidende hangi yükü taşısın yahu. Benim şahsi fikrim istemeden giden ölür,kalan her şekilde bitmiştir zaten. Peki sizce? (yorum bırakırsanız sevinirim fikirlerinizi merak ediyorum.)
Bakın nerden nereye geldik.Her şey acıtır ama mesafe tam bir çaresizliktir. Sizi şu diyalogla baş başa bırakıyorum.
+Gitsin ya yürüsün gitsin ya gitmeyince olmuyo geliyo yine olmuyo.
-Ama ben onu çok sevdim.Ne güzel gözleri vardı onun,kocaman gözleri vardı.
İşte cevapsız sorular mesafeleri doğurur ve Demek ki seviyoruz delicesine bekliyoruz konu kilit.
Keyifli okumalar :)(:
