Psikopatlar Çetesi

"Kardeşime"

Cemre:

Sabah uyandığımda kullaklarım uğulduyordu.
Bunun sebebi gayet açıktı.
Ard arda gelen şiddetli patlama sesleriydi.
Gözlerimi ovalıyıp bir süre yatakta dikildim.
Cesaret edip ne olduğuna bile bakamıyordum.
Herşey olabilirdi bomba veya çatışma bu kızlardan herşey beklerdim.
Hatta insan tarıyor bile olabilirlerdi.
Son düşüncemle birlikte tüylerim diken diken olmuştu.
Kapı aralandı.
Bıçakçı kız başını aralıktan uzatmış bana bakıyordu.
Rahatsızca yerimden kıpırdandım.
Yüzündeki gülümseme,sanki ona ait değilmiş gibiydi,gözlerindeki acıya rağmen dudaklarındaki mutluluk tezatlık oluşturuyordu.
Güçlüydü, ama bir o kadarda diğer kıza oranla sevgi doluydu.

"-Uyanmışsın,Harika çünkü daha yeni başlamıştık"

Birilerini öldürmeye mi yeni başlamışlardı?
korku dolu ve bir o kadarda merakla sordum.

"-Neye yeni başladınız?"

Hazanın sesimdeki korkuyu fark etmemesini ummuştum.
Malesefki fark edilmeyecek gibi değildi.
Hazan'ın kasları çatılmıştı.
Derin bir nefes verdi ve konuşmaya başladı.

"-Bak,zihnine nasıl portre çizdiğini bilmiyorum.Ama biz ,senin sandığın gibi değiliz."

Sesine korkutucu bir hava verdi.

"-...sandığından daha da kötü olabiliriz"

Aşağıdan ,sabah beni uyandıran sesler yeniden başladı.
Cümlesinin devamında böyle bir şey beklemiyordum.
Hazan bir psikopat gibi kahkaha atmaya başladı.
Bu kızın akıl sağlığından şüphe etmiştim.
Allah'ım yüzündeki ifade gerçekten çok komikti.

"-Düşmanımız olmadıktan sonra sana karşı kötü olmayız.Bunu zamanla sende öğreniceksin"

Beni hızla bileğimden kavradı ve sürüklemeye başladı.
Beni aşağıya sürüklerken onun kıyafetlerine baktım.
Ve sonrasında kendi kıyafetime
Üzerimde bana dün gece verdikleri pijama vardı.
Tarihe geçsin diye söylüyorum.Hayatımda bu kadar çok siyahı bir arada giymemiştim.
Durdum.
Hazan , durduğumu görünce bana baktı.
Üstümdekileri göstererek konuştum.

"-Böyle mi geleceğim?"

Hazan gözlerini devirdi.

"-Bu ormanda ayıları kendine beğendirmek istemiyorsan ,ne giydiğin kimsenin umrunda değil!"

Ve tekrardan kolumdan tutup beni sürüklemeye başladı.

................

Aykal'dan devam:

Hedefi 3kez ıskaladığımda küfürler savurmaya başladım.
Bu kesinlikle ben değildim.
Hayatımıza giren savunmasız bir kız çocuğu yüzünden asıl hedefime odaklanamıyordum.
Gözlerim, bahçeye inmekte olan ikiliye takıldı.
Hazan'nın sırf kayıp kardeşine olan bağından dolayı bu kıza bu kadar ilgi verdiğine inanamıyordum.
Kızın yüzünde şaşkın bir ifade vardı.
Açtığı ağzını kapatmazsa ,heran sinek girebilirdi.
Hazan bıraktığı silahı yeniden aldı.
Silahın emniyetini açtı.
Büyük bir hırsla tetiği çekti ve benim az önce o kadar devirmek için uğraştığım şişeyi vurdu.
Şişe devrildi.
Tek kaşımı kaldırarak Hazan'a baktım.
Yine yüzünde sinir bozucu gülümsemesi vardı.
Hızla tetiği çekip geriye kalan şiseleri
Ard arda vurdum.
Ve hepsi parçalanarak yere düştü.
Bu sefer Hazan'a sahte bir gülümseme attım.
Ve silahın namlusunu küçük korkağa doğru uzattım.
..............

Hazan dan devam:

Aykal'ın ne yapmaya çalıştığına anlam verememiştim.
Ama birazdaha böyle devam ederse adrenalinden öteki tarafı boyluyıcaktı.
Cemre,Aykal'ın ona doğru doğrulttuğu namluya bakarak dona kaldı.