Kötü Şaka

1.Bölüm

Elimde olmadan yaptığım hataların sonuçlarının bu kadar sinir bozucu olması cidden kötü ama di'mi? Ya benim yaptığım o hataların bedelini başkalarının ödemesi! Hadi ama sadece basit bir şakaydı.Nerden bilebilirdim o adamın o olduğunu! Sadece ufak minik zararsız bi....Ahh! Tamam haklısınız.Bu cidden beni aşan bir şeydi.Şaka maka harbiden Ayris gitti ya kaçırdılar kızı(!) Öldümü , sağ mı? Sizce yaşıyomudur? Tamam bunu tek başıma halledemeyeceğim kesinleşti.Napiyim yani bu kadar adrelanin bana fazla...
###
-"Aleda. Ne oldu sana böyle.Yüzün boka batmış gibi."Diyerek güldü Elena.Bu kıza gerçekten uyuz oluyordum.Durup dururken bana karşı tavır alıp okuldan atılmam için ne gerekiyorsa yapmıştı.Ama benim daha çözmem gereken birçok olay vardı.Örneğin Ayris'i bulmak gibi.
-"Seninle uğraşamayacağım Elena.Git işine.Saçma tipli çocukları kes" Oradan ayrılıp Luke'un yanına geçtim.
-"Bi yolunu bulmalıyız" dedim fısıldayarak.Evet, sadece ikimiz o adama karşı gelmeye çalışıyorduk.Kim dediğinizi duyar gibiyim.Kim mi? Bilmiyoruz .Birden ortaya çıktı ve kayboldu.Tek sorun onunla birlikte Ayris'inde ortadan kaybolmasıydı.
-" Ne yapacağız?"
-"Az önce birşey oldu.Bana bi mesaj geldi!" Telefonumu açarak mesajı gösterdim.Sanki Ayris yazmış gibi gösterilmişti belkide gerçekten o yazmıştı bilemiyorum.Bi adres yazılmıştı altında da SİYSEV yazıyordu.Bu bizim şifremizdi.Siyah Severler!.
-"Gidecekmiyiz?" Korku dolu gözlerle bana bakıyordu.Tabi benimde ondan farkım yoktu ya neyse.
-"Gidedekmiyiz değil Gitmeliyiz!"
-"Hadi" diyerek ayağa kalktım. Birlikte gönderilen adrese gitmeye başladık.
#####
Ahh.Karanlık!Pis!Kokulu! Daha saymalımıyım.Şu anki olduğum yerin durumu tam olarak buydu işte.Ama ortada ne Ayris vardı nede ona ait herhangi birşey.Korkmuyo değildim aslında.Korkuyordum ama Luke benden daha beterdi.
-"Of ya offff!! Hepsi benim yüzümden o gün hiç yaşanmamalıydı."
-"Sakin ol Aleda." O an farkettiğim şeyle yüzüne daha dikkatli baktım.Ağlıyordu.
-"Ahh.Ağlama Luke" Luke kardeşine çok düşkündü.Bi keresinde onun yüzünden Ayris kaybolmuş ve iki gün boyunca yanımıza gelememişti.O günden beri hep ona bisey olacak düşümcesiyle krize girer ağlardı. Yaptığım onca şey varken neden bunun bedeli en ağırı olmuştu.Tuhaf bir şekilde bu çok garipti ve korkuyordum.Kim benim yerimdeyken korkmazdı ki.Benim yüzümden çevremdekiler zarar görüyordu. Benim yüzümden.Şu sıralar bu iki kelimeyi çok sık kullanıyordum ve her kullandığımda da içimden bir parça götürüyordu sanki.Her söylediğimde dahada eksile eksile küçülüyordu.Bir gün herşey gidecekti ve ben bitecektim.Kalpsiz biri olacaktım.İşte bundan korkuyordum.Kalpsiz olmaktan.Mutsuz olmaktan.Aşk tarafından yoksul yaşamaktan