Kötü Şaka

13. Bölüm

Hayatımda ilk defa iyiki olmuş dedim. İyiki o rüyayı görüp sevdiğimi söylemiştim.

######

Hayatta kaç kez keşke der insan? Kaç kez keşke yapmasaydım keske olmasaydı diye yakınır. Uzun zaman önce keşke dediğim şeylere şuan iyiki olmuş dememde tam bir ironiydi.

Kesinlikle ironiydi!

Umutsuzluk, bir yerlerde oturmuş ağına takılacak kurbanını beklemekten başka bisey yapmıyordu. Keyifle izlerken oldukça huzurlu bir sekilde bekliyordu onları. Dışarıda elini kolunu sallayarak güçsüz insanları himayesi altına alıp çareşizleştiriyordu. Tehlikeli bir oyun oynuyordu ama kaybeden hep insanlar oluyordu. Kaybeden hep biz oluyorduk. O yine işinin başına keyifli bir sırıtışla geçerken hep bir kişi yok oluyordu, ruhları bedenlerini terketmiş oluyordu.

Umutsuzluk kaybetmekti, bitişti.

Luke hala eli belimde otururken oldukça mutlu görünüyordu. Tıpkı benim gibi. Keyifle derin bir nefes aldım ve başımı omzundan kaldırdım.
-"Şimdi Damien'a hesap sorma vakti" diyerek ayağa kalktığım gibi geri oturdum.
-"Hayatım ne güzel işte bizim birleşmemize yardımcı oldu" O sırada Damiem içeri girdi. Gözlerimi kısarak ona baktım.Mesajı almış olacak ki hemen açıklama yapmaya başladı.
-" Hey hey. Ben sadece yardımcı olmaya çalıştım ayrıca-"
-" Damien !" Diyerek gidip sarıldım. Ne olursa olsun nun sayesinde birleşmiştik. Bu hareketimle ikisode şaskına döndü a,a sonradan gülmeye başladılar. Sonra birlikte dışarı çıkmaya karar verdik ama yine bir hüzün daha! Rüya dediğim şeyler gerçek olabilir miydi? Olamazsa onun burda ne işi vardı? Arel burdaydı ve bize doğru geliyodu.

Geliyordu ve ne yapacağımı bilmiyordum.

Üçümüzde bir süre bakıştıktan sonra Arel geldi.
-"Selam"
-" Selam"
-" Konuşabilir miyiz?"
-" Tamam" yavaşca kalktım. Luke çok kızacaktı ama yapmalıydım.Korkuyordum.
-" Ne var?"
-" Nasılsın?"
-"İyi"
-" tamam kısa keseceğim..." derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.Ben o sırada hala Luke'a bakıyordum. Ama dediği şeyle ona döndüm.
-" Annen... Burada... beni buldu ve seni getirmemi istediğini söyledi" Donup kalmıştım. Kafamı sallayıp ifadesiz bi şekilde bizimkilerin yanına gittim. Şimdi ne yapacaktım!??