Yaralı biriysen bilirsin. Çünkü izi derin. Kanaması durmaz. Ama durduracağım diyorsan illa onun çaresi zor yoldan. Yaranı saran sırt çevirdiyse sana yaranı kendin saracaksın. Sen istediğin kadar sakladım san izini. Birileri hep görecek yaranı. Çünkü o kadar derindir ki yaran artık kimliğin olmuştur. Sen kendini açacaksın onlar yaranı bulacak. Sen dünyaları anlatacaksın onlar senden önce yaranı konuşacak. Çünkü hep çıkacak biri. Yaranı deşip duracak. Yaran günahındır. Ya yanacaksın onunla kendi cehenneminde ya da kendinden bile saklayacaksın. Ama ne yaparsan yap hep bileceksin. Yaraların öldürmeyecek seni. Bir yaran varsa mutlaka hayatta kalacaksın. Bir yaran varsa bil ki asla kaybolmayacaksın. Çünkü kaybolanlar birbirini yara izinden bulur. Sevgili olmasak bile olurdu. En yakın arkadaşım olabilirdin mesela. Hiç olmazsa senden uzak kalmak zorunda olmazdım. Hep yanında olurdum. Birlikte eğlenirdik. Ben yine severdim seni, gizliden. Sinemaya giderdik birlikte, izleyeceğimiz filmleri sen seçerdin. Sokaklarda bağıra bağıra dolaşırdık. Sen gülerdin ben hayran hayran seni izlerdim, korkmadan hemde. Birlikte ders bile çalışabilirdik. Mutsuz olduğum bahanesiyle seni arardım konuşurduk saatlerce, o kimselerin duymamasını istediğim sesin bana huzur verirdi. Deli gibi mesajlaşırdık. Hem sevgilim olmadığın için kaybetmekten de korkmazdım seni. Keşke en yakın arkadaşım olsaydın. Uzak kalmasaydım bu kadar senden. Bu kadar özlemeseydim, keşke. "Vazgeçmek bir zayıflık belirtisidir zannediyoruz. Hatta bir nevi korkaklık, adeta acizlik. Halbuki tam tersidir. Ancak kendine güvenen, karakteri sağlam ve komplekslerden arınmış insanlar vazgeçmenin erdemine vakıf olabilir...Demem o ki dostlar vazgeçebilmek lazım. Bırakabilmek lazım.Yürütemediğimiz meslekleri, geliştiremediğimiz projeleri, artık bizi sevmeyen sevgilileri bırakabilmek...Vazgeçebilmek, bazen en güzeli..."
..........
Ve son olarak babama..
Sahte gülüşe bile eden keder
Diyom aynama geceleri neden peder
Dolu dert burası da beni deler geçer
Bana seni soruyo be her gelen geçen
Ele geçmişi dengine yaz dedim
Alkol o, katıyo mu zevkine kasveti?
Kalbime dokunuşu gözlerim hapseder
Onca yıl olsa da sevgine hasretim
Uzağına tek beni tıkıyodun
Ama yerim acıların ekseni bıkıyorum
Ele güne rezil olup arada bi' bakıyorum
Önüme ve bomboş o cepleri sıkıyorum
"Odalara kapalı bu" sanıyosun aşka yazıyom
İçim her gece yarıları başka kanıyo
Gelen uykumu paranoyam esir alabilir
Ama hep yeni güne dolu yaşla tapıyoz
Baba; yaklaş gel bana sarıl
Seni yazan ellerim her kana sanık
Delirmek üzereyim yer kalabalık
Ama günleri yepyeni dert araladı.
Kaderimin hilesi sulanıyor
Ömrüme; gözyaşı sinesi duramıyo
Bu içimi döküyorum hani bi' de gelene
Gidene bunu duyanın da midesi bulanıyo
Bil tabi kalemime senin için ara veremiyosam
o sayfada hecelere dar gelir adın
Ama bitiremem anıları kan demi kalır
Hadi beni boşver bi' kez annemi tanı
Neyse ki yarınıma dün kalmadı
Bedel olsa da kalbini gül kaplasın
Ara yoksa da yakın ona ün salması
Beni dinledi sigara ve kül tablası
Yine sonlara doğru bi' şarkı bu beni bana bırakamaz edebilir aklımı beter
Fazla mı sevgiyi kaynatıp huzrumu demlemek helal et hakkını yeter
Baba; yaklaş gel bana sarıl
Seni yazan ellerim her kana sanık
Delirmek üzereyim yer kalabalık
Ama günleri yepyeni dert araladı.
