Just a cliché story ft. 1D and 5SOS (Dutch) ~ON HOLD~

Chapter 1. Back on track!

A/N : Iedereen praat eigenlijk Engels maar ik doe het gewoon in het Nederlands, soms kan het zijn dat ik een Engels woord gebruik. Als je het vervelend vind kan je het gaan melden.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

Lily's P.O.V.

Ik pak mijn laatste spulletjes op en neem afscheid van mijn 'Enige' BFF, Daniella. Ik woon hier al sinds mijn 15de en het word eens tijd om terug te gaan naar mijn kleine vertrouwde Engeland. Als ik me omdraai naar me vriendin hebben de tranen al een weg naar kin haar gevonden.

'Ow liefie kom hier!' Zeg ik vol medelijden. Daniella komt op me afgestormd terwijl ik mijn armen verwelkomend opensla.

'Ik ga je-je z-zo erg mis-sen' Zegt Daniella met een trillende stem. Van schrik druk ik haar dichter tegen mij aan. Als ik haar naar adem hoor happen laat ik haar geschrokken los. Ik pak mijn trollie (A/N ik weer niet hoe je het schrijft, but anyway let's get back to the story) en kijk nog een keer om naar mijn vriendin die ik met een rood gezicht van het huilen achterlaat. Ik ben niet zo'n persoon dat snel huilt maar op dit moment kon ik me niet inhouden. De tranen blijven maar stromen net zoals de mensen in het vliegtuig, waar ik inmiddels al in zit.

Halverwege de reis knipper ik een paar keer in met ogen. Hoe in de hel ben ik in slaap gevallen, zucht. Ik ben echt blij mijn ouders weer te zie ook al ga ik gelijk naar de universiteit. Ik heb de komende drie jaar bij Daniella gewoond, goeie tijden. Ik had een perfecte kans om in Amerika naar een middelbare school te gaan, die ik ook heb genomen... Duhhh. Daniella woonde dichtbij de school en ik kende haar al toen ze vroeger ook in London woonde dus dat is eigenlijk "The story of my life".

Dat laatste doet me denken aan die ene boyband waar Daniella 24/7 overheeft. Wat was de naam ook alweer...Oja One Direction. Ik vind hun muziek eigenlijk best wel goed maar niet echt dat ik ga "fangirlen" ofzo en ze zijn misschien een beetje...ehhh...een beetje knap. Maar genoeg daarover.

*Uit het vliegtuig : Engeland, London*

ik stap naar het "plekje" waar mensen na het vliegen ontvangen worden. Na een tijdje om me heen gekeken te hebben zie ik mijn ouders al staan. Ze hebben mij ook opgemerkt. Ik ren op hun af (zo ver dat gaat met loodzware koffers in je handen) en stort me in hun vertrouwde armen.

Wat heb ik dit toch gemist. Je weet wel dat moment als je je ouders lang niet gezien, geknuffeld of hun heerlijke geur opgesnuift hebt en na die lange tijd eindelijk weer zoals vroeger die dingen kan doen. Ik zal je zeggen het voelt geweldig. Terug bij de mensen die je op de wereld hebt gezet. Die je al je hele leven kent.

Na geknuffeld te hebben pakt mijn vader een paar van mijn koffers op en lopen we richting de auto van mijn ouders, dus eigenlijk ook die van mij omdat ik nu mijn rijbewijs heb... Finally. Het enige nadeel is dat ik moet wennen om aan de linkerkant te rijden, shit just got real.

*Thuis aangekomen : London, Grovestreet*

Als ik de deur van mijn kamer open, laat ik me lang uit op het bed vallen. Mijn kamer ziet er het nog steeds het zelfde uit. Dezelfde mintgroen muren, het zelfde witte bed met Mintgroene en zwarte bedovertrek en nog de zelfde zwarte deur die naar mijn inloopkast leid, zucht. Nu weet ik echt wat mensen met "Home sweet home" bedoelen.

Ik neem nog een vlugge douche en dash daarna naar mijn inloopkast voor een pyjama. Ik kruip snel onder de dekens en al snel val ik in slaap. Morgen word een lange dag.

*Volgende morgen : Londen, Grovestreet*

Ik rek me uit en kan moeilijk een geeuw onderdrukken. Ik zwiep mijn bennen over mijn bedrand en neem nog een vlug kijkje op mijn klok 10:34. Heb ik zo lang geslapen, blijkbaar wel dus. Ik loop regelrecht naar mijn inloopkast en haal daar een outfit uit.

Lily's look : Mijn kleren bestaan uit een wit T-shirt met zwarte tekst "Nirvana" geschreven. Daar onder draag ik een zwarte highwaisted jeans en vlecht mijn haar snel in een waterval vlecht (Foto voor complete look).

Ik schrijf snel een briefje voor mijn ouders waarop staat dat ik in de stad ben. Ik neem mijn tas en ren de deur uit, ontbijten doe ik wel in de Starbucks. Ik kom er aan frapicino met karamel *kwijl, kwijl*.

*Stad : Hartje van London*

Na een heerlijke frapicino loop ik doelloos rond in de stad. Ik heb gehoord dat ik niet naar de uni hoef en dat ik gelijk mag gaan werken. Ik baal wel erg, omdat ik graag nieuwe vriendinnen wil maken (A/N Ik denk dat iemand in het echte leven het niet erg zou gaan vinden) Maar dat kan altijd nog op mijn werk en als ik gwn rondloop in de stad.

Als ik lang de muziek winkel ben stop ik abrupt met lopen waardoor er bijna iemand tegen mijn aan knalt. Niet dat dat mij kan schelen, just saying. Ik loop naar binnen en zie daar een paar akoestische gitaren staan. Ik lijk net in de hemel te zijn. Met mijn vingers strijk ik over de gitaren, piano's en drumtoestellen.

Ik heb echt een nieuwe gitaar nodig. Niet dat ik hem heb gesloopt ofzo, hehe. Oké, laten we met open kaarten spellen... Ik ben misschien... Heel misschien een hele grote kluns. Ik zei misschien *steekt tong uit*

Ik loop langs een paar gitaren en speel op sommige om te kijken of ze wel lekker spelen. Je weet vast wel wat ik bedoel... Get you're mind out of the gutter. Na lang nagedacht te hebben besluit ik straks of morgen met mijn ouders terug te komen. Ik loop de winkel in gedachten verzonken uit en word onderbroken als ik tegen iemand aanbots. Er vliegen overal papieren blaadjes door de lucht.

'Oh, sorry sorry sorry. Ik moet echt beter opletten, gaat het' Zeg ik terwijl ik een paar blaadjes opraap. Als ik een blaadje wil pakken voel ik een andere hand op de mijne. Ik kijk langzaam op en kijk naar de meest prachtige ogen die ik ooit gezien heb. Hij glimlacht naar me waardoor ik uit trans raak.

'Geen probleem, ik ben trouwens Ashton maar noem me maar Ash. Was jij dat meisje dat zo goed gitaar speelde?' Zegt de jongen die blijkbaar Ashton heet. Ik voel een blos op mijn wangen komen terwijl ik knik. 'Je bent schattig als je bloost' Zegt hij er snel achteraan waardoor mijn wangen nog meer beginnen te gloeien.

'Leuk je de ontmoeten Ash, ik ben Lily noem me maar Li' Zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek. Na nog wat geklets te hebben en na akward "Flirt" hints te geven hebben we eindelijk elkaars nummer. Met vlinders in mijn buik loop ik richting mijn huis. Ik denk dat ik het hier wel leuk zal gaan vinden.

Misschien iets te leuk?...

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
HEY

Dit is het dan het eerste hoofdstuk van : Just a cliché story. Lees ook mijn andere twee boeken (voltooid) Secret Agency en Can you keep a secret?.

Big kisses en hugs from :

Aystartje aka. TheWriter~me