EZİK PRENSES

FOTOĞRAF...

Yaz tatiline yaklaşık  bir ay kaldı . Artık lise 2'ye geçeceğim ama benim tek düşündüğüm şey Emreyi üç ay boyunca göremeyecek  olmam . Büyük bir ihtimalle Emre'nin tek düşündüğü şey ise Eda sürtüğünü üç ay boyunca göremeyecek olması . 

Emre neden Edanın bir sürtük olduğunu ve kendisiyle popülerlik için çıktığını anlayamayacak kadar aptal yada kör yada... AŞIK.

Aşk herkesi aptal veya kör edebiliyor  ve ben nedenini bilmiyorum .Nedenini bilmediğim daha çok şey var . Mesela neden aşk var? Neden aşık oluyoruz ? Neden istediğimiz kişiye aşık olamıyoruz ? Neden aşkı kontrol edemiyoruz ? Neden neden neden... 

Aşk hakkında bildiğim tek şey insanı ahmağa dönüştürdüğü . Birini görüyorsun kalbin çok hızlı çarpmaya başlıyor sonra sürekli o kişiyi görmek istiyorsun , o kişi yanındayken bile özlüyorsun , hiç bir şekilde aklından da kalbinden de çıkaramıyorsun ve o kişi sana bakmıyor bile . Bu mudur aşk ? Eğer buysa ben aşık olmak istemediğim halde aşığım . Aşk insanı sadece  üzüyor yada kötü duygular hissettiriyor . Ahh ve yine bir soru daha  Aşık olup da mutlu olan insan var mıdır acaba ? Eğer varsa değerini bilmeli bence .

******

Çalan zil sesiyle sıkıcı edebiyat dersinden çıktık ve tabi bende sıkıcı düşüncelerimden kurtuldum . Sınıf tek tek boşalırken benim gözlerim Emreyi aradı ama bulamadı . Biricik(!) sevgilisinin yanına gitmiştir diye düşünerek bende sıramdan kalktım ve okulun tuvaletine doğru yürümeye başladım . Tam tuvalete girecekken tuvaletten çok hızlı bir şekilde çıkan bir kızla çarpıştım ve ikimizde yeri boyladık . Kızın elinde kalp şeklinde olan kutu yere düşmüş ve içindekiler etrafa saçılmıştı  Ben popomu ovalayarak yerden kalkarken kızda kutuyu toplamaya çalışıyordu . Bende eğilerek kıza yardım ettim . 

Küçük rengarenk kağıtlara  seni seviyorum , biricik sevgilim , her şeyim  gibi  aşk sözleri yazılmıştı. Kağıtların altında birkaç fotoğraf vardı. Fotoğraflara dikkatlice bakınca fotoğraftakilerin Emreyle Eda olduğunu anlamam en az bir saniye sürdü . 

Fotoğrafın birinde  Emre  Edaya sarılmış bir diğerinde ise el ele tutuşmuşlardı . En son fotoğrafta ise öpüşüyorlardı...

Başımdan aşağı dökülen kaynar sulara aldırmadan gözlerimde yanma hissettim . Bu ağlayacağımın habercisiydi.

Hala put gibi fotoğrafa bakarken bir anda fotoğraf elimden hızlıca çekildi . Fotoğrafı elimden çekene baktığımda yine suratı bir kilo boya ile bana bakan bir Edayla karşılaştım . Hemen kendimi toparlayıp ayağa kalktım. Eda bana pis bir sırıtış atıp

- Ne o fotoğrafımıza kendini bir kaptırmışsın . Hayırdır gözlerin filan dolmuş , deyip yine pis bir kahkaha patlattı . Ben ona iğrenir gibi bakarken yüzünü ciddi bir hale sokup tekrar konuşmaya başladı .

- Hey millet şu eziğe bir bakın . Emre'nin beni öptüğünü görünce nasılda dolmuş gözleri . Kıyamam(!).Bana bak ezik Emreyi sevdiğini anlamayacak kadar salak değilim . Emre'ye yaklaşma gibi tehditler söylemeyeceğim . Emre'ye istediğin kadar yaklaşabilirsin ama Emre sana bakmaz bu yüzden seni rakip olarak görmüyorum. Emre bana aşık .Hem Emre bana aşık olmasa bile onu sana bırakacağımı mı sanıyorsun ? Hahh güleyim bari . Kızım eziksin sen EZİKK... Anlıyor musun EZİKK?? Emre sana asla bakmayacak!!! Emre eziklere bakmaz...

Eda bunları bağırarak söylerken tüm koridor bize bakmış ve Edanın tüm söylediklerini duymuşlardı. Edayla Emre'nin öpüşürken çekindikleri fotoğrafa mı , tüm okulun Emreyi sevdiğimi öğrenmesine mi yoksa Edanın söylediklerinin doğruluk payına mı üzüleyim bilemedim ama tek bildiğim şey var. Edanın haklı olması. 

Ben eziğim ve Emre ezikler bakmaz...