*Instagram'dan Aşk*

Aslaniçe

Önceki bölümden hatırlatma,

Ben
İlk
Defa
Biriyle
Sabaha
Kadar
Konuştum
...

-

Saat, 4:52.
Saat 07:00'te kalkıp, okula gidecek olmama rağmen Tufan'la hala konuşuyorduk.Saatler fark etmeden geçiyordu ve ne o ne de ben sıkılıyorduk konuşmaktan.Onun hakkında bir şeyler öğrenmek hoşuma gitmişti.Özellikle adını sonradan öğrenmek, Kral'ımızın gerçek adı Tufan'mış. Öğrendiğim zaman adı bile farklı gelmişti.İlk defa internetten biriyle konuşuyordum.İlk defa bir erkekle konuşarak sabahlıyorum.Oysa ki dört gün öncesine kadar ben sadece Biyoloji çalışarak 'sabahlar olmasın' moduna giriyordum.Hayatın karşımıza ne zaman neyi,kimi çıkaracağı hiç belli olmuyor. Mutluydum, anında cevap gelmesinden. Galatasaray sayesinde olmuştu bir nevi, o benim renktaşımdı da.Yazışmaya devam ettik,

Tufan : Beni bir iki kelimeyle tanımlasaydın ne olurdu bu? Merak ettim.
Belfü : Düşüneyim, galiba Misafir Çocuğu olurdu.
Tufan : Hahahaha, neden?
Belfü : Sinir bozucu, gıcık ve ukala olduğundan olabilir mi acaba Kral? Misafir Çocukları da öyledir.
Tufan : Tamam tamam :d Haklısın.
Belfü : Tamam o zaman şimdi sıra sende?
Tufan : Aslaniçe.
Belfü : Niye ki?
Tufan : Sağlam Galatasaraylı olduğundan.
Belfü : O zaman her fanatik Galatasaraylı kız Aslaniçe olabilir.
Tufan : Hayır.Herkes öyle değil.Bazıları ilk on biri sayamaz.Sözde.
Belfü : O zaman şöyle diyeyim.Galatasaray'a gönülden bağlı olan herkes Aslaniçe olabilir.
Tufan : Hayır ince bir çizgi var.
Belfü : O çizgiyi başkaları da geçebilir.Sadece benim için çekilecek değil ya bu çizgi :d
Tufan : Belfü yeter :d
Belfü : Ya ne? :d Soru sordum.
Tufan : İnce çizgi iste.Sorma nasıl olduğunu bilmiyorum :d Beynim durdu.
Belfü : Tamam tamam sustum..Uyuyalım mı artık? Okula gideceğiz ikimiz de :d
Tufan : Uyuyalım.Dikkat et kendine Aslaniçe.
Belfü : Sen de Kral, ama deme şunu.
Tufan : Uyuyoruz, telefonu bırak yat.
Belfü : Tamam tamam, iyi geceler.

Telefonu yastığın altına koyup gözlerimi tavana diktim.Tavan,sevgilim beni özledin mi! sessizce kıkırdadım.Bu dört gündür olanları düşündüm, sanırım artık uykuya teslim olmanın vakti gelmişti.

*Belfü'yle Tufan konuşmaya her saat başı devam ettiler neredeyse.Kaçak kaçak derste birbirlerine mesaj attılar. İki gün sonra,

Saat, 22:32.
Çalışma masasının üzerindeki telefonum titredi. Tufan'dan olduğunu bildiğim için fırladım telefona uzanmak için. Evet, biz hala konuşuyoruz.

Tufan : Belfü bana telefon numarani vereceksin . Çünkü merak ettiğim bir şey var.Yarın okul çıkışı bana haber verir misin?

N-neydi bu şimdi? Tufan numaramı istiyor! Kalbim çıkacak arkadaşlar..Ne diyeceğim ben!

Belfü : Numaramı vereceğim?
Yankı : Sesini merak ediyorum.
Belfü : Güzel bir ses duyacağını umut etme, iğrenç bir sesim var..
Tufan : Yarın okul çıkışı haber ver.
Belfü : 05xx xxx xx xx , oldu mu beyefendi?
Tufan : Çok kral oldu.
Belfü : Ben heyecanlanırım ya.
Tufan : Sanırım, ben de.

-

Saat, 7:29.
WhatsApp'tan konuşmaya başladılar artık.

Tufan : Aferin.
Belfü : "Bana emir vaki yapma" :d
Tufan : Sen de mi sevmiyorsun "aferin" denmesini?
Belfü : Yok hayır.Dediğini alıntı yaptım, bana demende sıkıntı yok :d
Tufan : Ha şöyle.Sen böyle daha iyisin kızım.
Belfü : Böyle duruyorum zaten :d

*Uykuya yenik düşene kadar konuşmaya devam ettiler.

-

Sabah uyandığınızda "Günaydın" dediğiniz insan ile "Günaydııın" dediğiniz insan arasında büyük fark vardır arkadaşlar.Galiba bu fark Tufan'da ortaya çıktı.Sabah uyanır uyanmaz telefonu elime almıştım.Bu bir haftadır böyleydi, değişiyor muydum?
 

*WhatsApp konuşması,

Belfü: Günaydııın.Ben okula gideceğim şimdi.Sana da iyi dersler :d

-

Bugün çok heyecan vardı içimde, merak, telaş..Okul çıkışı olmasını hem istiyordum, hem istemiyordum.Acaba sesi nasıldı? Gülüşünün sesi nasıldı? Adımı söylediğinde ne hissedecektim?  Saat 15:30 olduğunda zil çaldı.Sıranın üzerindeki kitapları yavaş yavaş çantama koydum, asılı olan hırkamı aldım.Okuldan Öykü'yle beraber çıktık.

*WhatsApp konuşması,
Tufan : Haber vermeyi unutma.(15:22)
Belfü: Okuldan çıktım. (15:36)

Arıyordu..Tufan..Arıyor!