Kalbimin Kırıntıları

İÇİMDEKİLER

Bugün durup dururken bir şey fark ettim. Ben seni çok özledim sevgili. Yanım da olma ihtimalini özledim. Şimdi nerelerdesin? Kimlerlesin? Neler yapıyorsun? Hala beni seviyor musun? Sende beni özledin mi? Bugün yokluğunun kaçıncı günü bilmiyorum sevgili. Ama bildiğim tek bir şey var; sen gideli bir asır oldu sanki. Günaydın mesajlarını, gün boyu yanımda oluşunu özledim. Beni kimse sevmedi sen gibi. Kimse senin gibi anlamadı da. Anlamak içinde uğraşmadı. Senden sonra kimse dolduramadı yerini. Kalbimin boşluğunda kayboldum şimdiler de. Sessizce özlüyorum seni. Aşk her şeyi affetmiyor sevgilim. Hiç bir şey yaşanmamış gibi davranamam! Bu saatten sonra seni affedemem. Ama şunu bil ki; seni ve gerçek olduğuna inandığım sevgini özlüyorum. Dünyalarına sığdıramazdın beni! Ne değişti de küçücük bir hoşçakala sığdırdın? İlkimdin. Sonum ol istedim. Ömür boyu yanımda ol istedim. Olmadı sevgilim. Beceremedik. Biz olamadık. Birbirimizin her şeyini bilirken koca bir hiç olduk. Sen ve ben olarak kaldık hep. Neden biz olamadık? Beni sevme ihtimalini bile sevmiştim. Şimdi veda sırası bende sevgili. Bir çift kötü söz söylemem sana. Neden mi sevgili? Çünkü ben seni çok sevmiştim sevgilim. Hoşçakal. Hoşçakal birtanem...